(notyfikowana jako dokument nr C(2003) 4957)(2004/69/WE)
(Dz.U.UE L z dnia 21 stycznia 2004 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory(1), w szczególności jej art. 4 ust. 2 akapit trzeci,
a także mając na uwadze, co następuje:
Alpejski region biogeograficzny, o którym mowa w art. 1 lit. c) ppkt iii) dyrektywy 92/43/EWG, obejmuje wspólnotowe terytorium Alp (Austria, Włochy, Niemcy, Francja), Pireneje (Francja i Hiszpania), Apeniny (Włochy) oraz północne Góry Skandynawskie (Szwecja i Finlandia), zgodnie z kartą biogeograficzną zatwierdzoną dnia 23 października 2000 r. przez Komitet "Habitats" utworzony na mocy art. 20 dyrektywy.
Wykazy obszarów tego regionu proponowane jako obszary mające znaczenie dla Wspólnoty w rozumieniu art. 1 dyrektywy 92/43/EWG zostały odpowiednio przekazane Komisji, zgodnie z art. 4 ust. 1 tej dyrektywy, przez Austrię 24 października 2003 r., Włochy - 11 września 2003 r., Niemcy - 7 listopada 2003 r., Francję - 23 października 2003 r., Hiszpanię - 7 marca i 9 lipca 2002 r., Finlandię - 9 września 2002 r. i Szwecję - 3 lipca 2002 r.
Wykazom proponowanych obszarów towarzyszyły informacje o każdym obszarze, dostarczone na podstawie formularza ustanowionego decyzją Komisji 97/266/WE(2) z dnia 18 grudnia 1996 r. dotyczącej formularza zawierającego informacje o terenach proponowanych jako tereny Natura 2000.
Te informacje zawierają najbardziej aktualną i ostateczną mapę obszaru przekazaną przez dane Państwo Członkowskie, nazwę obszaru, położenie i wielkość oraz dane uzyskane przez zastosowanie kryteriów określonych w załączniku III do dyrektywy 92/43/EWG.
Na podstawie projektu wykazu opracowanego przez Komisję w porozumieniu z każdym z zainteresowanych Państw Członkowskich, który określa także priorytetowe rodzaje siedlisk przyrodniczych lub priorytetowe gatunki, powinien zostać przyjęty wykaz obszarów wybranych jako obszary mające znaczenie dla Wspólnoty.
Posiadana wiedza na temat istnienia i rozmieszczenia rodzajów siedlisk przyrodniczych i gatunków wciąż się rozwija, także z uwagi na kontole na mocy art. 11, ocena i wybór miejsc na poziomie wspólnotowym została dokonana na podstawie wszystkich dostępnych informacji.
Zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości "aby sporządzić projekt wykazu obszarów mających znaczenie dla Wspólnoty, którego celem jest utworzenie zwartej europejskiej sieci specjalnych stref ochronnych, Komisja musi posiadać wyczerpujący spis obszarów mających w skali krajowej istotne znaczenie ekologiczne wobec celu, jakim jest ochrona siedlisk przyrodniczych, jak też i dzikiej fauny i flory, o której mowa w dyrektywie. Zresztą tylko w ten sposób można osiągnąć określony w art. 3 ust. 1 akapit pierwszy dyrektywy 92/43/EWG cel zachowania lub przywrócenia rodzajów siedlisk przyrodniczych i siedlisk wybranych gatunków, obejmując je sprzyjającą ochroną w ich naturalnym otoczeniu, które może znajdować się po obu stronach granic wewnętrznych we Wspólnocie".
Na podstawie posiadanych informacji i wspólnych ocen dokonanych w ramach seminariów biogeograficznych, przygotowanych przez Europejskie Centrum Tematyczne Ochrony Przyrody i jej Różnorodności oraz zebrań dwustronnych między Państwami Członkowskimi niektóre Państwa Członkowskie nie zaproponowały wystarczającej liczby obszarów dla pewnych rodzajów siedlisk przyrodniczych i siedlisk gatunków, aby spełnić wymagania dyrektywy 92/43/EWG. Jest zatem niemożliwe stwierdzenie, że sieć jest kompletna w odniesieniu do siedlisk przyrodniczych i siedlisk gatunków, o których mowa w załączniku 2 do niniejszej decyzji. Mając jednak na uwadze czas konieczny do otrzymania informacji i do osiągnięcia porozumienia z Państwami Członkowskimi, Komisja uważa za stosowne przyjęcie wstępnego wykazu obszarów, który będzie musiał być uzupełniony zgodnie z przepisami art. 4 dyrektywy 92/43/EWG w odniesieniu do siedlisk przyrodniczych i siedlisk gatunków, o których mowa w załączniku 2 do niniejszej decyzji, dla których wskazane Państwa Członkowskie nie zaproponowały wystarczającej liczby obszarów, aby spełnić wymagania dyrektywy 92/43/EWG.
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego zgodnie z art. 20 dyrektywy 92/43/EWG,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 22 grudnia 2003 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Margot WALLSTRÖM |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 206 z 22.7.1992, str. 7. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 97/62/WE (Dz.U. L 305 z 8.11.1997, str. 42).
(2) Dz.U. L 107 z 24.4.1997, str. 1.
ZAŁĄCZNIKI
.................................................Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
.................................................
