RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów nie będących członkami Wspólnoty Europejskiej(1) (podstawowe rozporządzenie), w szczególności jego art. 11 ust. 3,
uwzględniając wniosek Komisji, przedstawiony po konsultacji z Komitetem Doradczym,
a także mając na uwadze, co następuje:
A. PROCEDURA
1. Obowiązujące środki
(1) W lipcu 2000 r., Rada, rozporządzeniem (WE) nr 1603/2000(2), nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz etanoloamin pochodzących ze Stanów Zjednoczonych Ameryki (USA). Cło przyjęło postać cła specyficznego.
2. Rozpoczęcie przeglądu
(2) W dniu 13 czerwca 2002 r., Komisja, w zawiadomieniu (zawiadomienie o rozpoczęciu przeglądu) opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich(3), podała informację o rozpoczęciu częściowego przeglądu tymczasowego środków antydumpingowych stosowanych w odniesieniu do przywozu do Wspólnoty etanoloamin pochodzących z USA.
(3) Przegląd został rozpoczęty z inicjatywy Komisji i jego celem było zbadanie, czy obowiązujące środki są odpowiednie. Obecnie stosowane środki, tj. cło w postaci cła specyficznego, nie odnoszą się do sytuacji, w których przywożone towary zostały uszkodzone przed wprowadzeniem ich do swobodnego obrotu.
3. Dochodzenie
(4) Komisja oficjalnie zawiadomiła producentów eksportujących, importerów i użytkowników uznanych za zainteresowanych oraz ich stowarzyszenia, a także przedstawicieli zainteresowanego kraju wywozu i producentów ze Wspólnoty o wszczęciu postępowania. Zainteresowane strony otrzymały możliwość przedstawienia swoich opinii na piśmie i wnioskowania o wysłuchanie w czasie określonym w zawiadomieniu o rozpoczęciu przeglądu.
(5) Wielu producentów eksportujących w zainteresowanym kraju i producenci Wspólnoty oraz importerzy/przedsiębiorstwa handlowe Wspólnoty przedstawili swoje opinie w formie pisemnej. Wszystkim Stronom, które wystąpiły z takim wnioskiem we wspomnianym czasie i wykazały, że istnieją szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, przyznano taką możliwość.
(6) Komisja uzyskała i sprawdziła wszystkie informacje uważane za niezbędne do celów stwierdzenia, czy obowiązujące środki są odpowiednie.
B. WYNIKI DOCHODZENIA
(7) Artykuł 145 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r.(4) ustanawiającego przepisy wykonawcze w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny przewiduje, że do celów określenia wartości celnej, dokonuje się proporcjonalnego przeliczenia ceny faktycznie zapłaconej bądź należnej w sytuacjach, w których towary zostały uszkodzone przed wprowadzeniem do swobodnego obrotu.
(8) W celu uniknięcia pobierania cła antydumpingowe w nadmiernej wysokości, cło specyficzne powinno, w przypadku uszkodzonych towarów, zostać obniżone o procent, który odpowiada części ceny faktycznie zapłaconej bądź należnej.
(9) Producenci Wspólnoty twierdzili, że określenie "uszkodzony" jest niejasne i może być różnie interpretowane, co może doprowadzić do uchylania się od ceł lub nawet do tego, że cła antydumpingowe staną się nieskuteczne. W celu niedopuszczenia do takich sytuacji, zgłoszono wniosek, by w każdym przypadku, gdy organy celne uznają towar za uszkodzony, należało dostarczyć drugą opinię od niezależnego eksperta, stwierdzającą, czy towary są uszkodzone czy nie.
(10) Należy podkreślić, że wycena towarów uszkodzonych lub nieuszkodzonych, jest dokonywana przez organy celne zgodnie z ustalonymi zasadami, określonymi we Wspólnotowym Kodeksie Celnym, które nie dopuszczają możliwości szerokiej interpretacji która mogłaby doprowadzić do tego, że cła antydumpingowe staną się nieskuteczne. W związku z tymi ustalonymi zasadami, nie ma potrzeby ustanawiania szczególnych przepisów dla towarów podlegających środkom antydumpingowym. Wniosek o wprowadzenie obowiązku przedstawiania opinii drugiego eksperta zostaje więc odrzucony.
(11) Powiązany importer stwierdził, że nie należy nakładać cła antydumpingowego jeżeli towar jest uszkodzony ponieważ nie może on być uznany za towar podobny.
(12) W tym względzie należy stwierdzić, że towar nie przestaje automatycznie być towarem podobnym z chwilą, gdy zostaje uszkodzony. Może on nadal posiadać te same właściwości fizyczne i chemiczne i być wykorzystywany w tym samym celu, w ten sposób przyczyniając się do wyrządzenia szkody przemysłowi Wspólnoty. Wobec powyższego, to zastrzeżenie zostaje odrzucone.
(13) Dlatego uznaje się, że wobec braku uzasadnionych argumentów zainteresowanych stron, w przypadku gdy towary zostały uszkodzone przez wprowadzeniem do swobodnego obrotu i z tego powodu cena faktycznie zapłacona bądź należna do celów określenia wartości celnej jest proporcjonalnie przeliczana, cło specyficzne pomniejsza się o procent odpowiadający części ceny faktycznie zapłaconej bądź należnej,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 27 stycznia 2003 r.
|
W imieniu Rady |
|
G. PAPANDREOU |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1972/2002 (Dz.U. L 305 z 7.11.2002, str. 1).
(2) Dz.U. L 185 z 25.7.2000, str. 1.
(3) Dz.U. C 140 z 13.6.2002, str. 17.
(4) Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 444/2002 (Dz.U. L 68 z 12.3.2002, str. 11).
