KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 3976/87 z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie stosowania art. 85 ust. 3 Traktatu do pewnych kategorii porozumień i praktyk uzgodnionych w sektorze transportu powietrznego(1), ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia Austrii, Finlandii i Szwecji, w szczególności jego art. 2,
po opublikowaniu projektu tego rozporządzenia,
po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Porozumień i Pozycji Dominujących w Transporcie Lotniczym,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1617/93 z dnia 25 czerwca 1993 r. w sprawie stosowania art. 85 ust. 3 Traktatu do niektórych kategorii porozumień i uzgodnionych praktyk dotyczących wspólnego planowania i koordynacji rozkładów, wspólnych przedsięwzięć i uzgodnień dotyczących taryf pasażerskich i towarowych w rejsowych połączeniach lotniczych oraz przydziału czasu na start lub lądowanie(2), zostało ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1324/2001(3) w celu rozszerzenia wyłączeń zbiorowych w odniesieniu do konsultacji w sprawie taryf pasażerskich do dnia 30 czerwca 2002 r. i wyłączeń zbiorowych w odniesieniu do przydziału czasu na start lub lądowanie i rozkładów dla portów lotniczych dnia do dnia 30 czerwca 2004 r.
(2) W lutym 2001 r. Komisja zainicjowała konsultację, mającą na celu zebranie opinii, czy wyłączenia zbiorowe dla konsultacji w sprawie taryf pasażerskich powinny zostać zachowane w obecnej formie. Komisja otrzymała odpowiedzi od Państw Członkowskich, linii lotniczych, biur podróży i grup konsumenckich.
(3) Ogromna większość respondentów była zdania, że konferencje Zrzeszenia Międzynarodowego Transportu Lotniczego (IATA) w sprawie taryf pasażerskich zapewniają ważne korzyści w postaci kojarzenia linii i że powielenie tej korzyści przez jakikolwiek alternatywny, mniej restrykcyjny system jest mało prawdopodobne. Podczas gdy wielu respondentów uznało, że wycofanie wyłączeń zbiorowych dla konferencji w sprawie taryf pasażerskich nie oznaczałoby całkowitego końca kojarzenia linii, wielu uważało, że bez konferencji w sprawie taryf konsumenci mieliby mniejszy wybór elastycznych opłat i mniejsze linie lotnicze miałyby mniej możliwości kojarzenia linii i w rezultacie trudniej byłoby im konkurować. Jednakże, niektórzy respondenci argumentowali, że w miarę rozwijania się aliansów, przynajmniej w dłuższym horyzoncie czasowym, alianse i produkty dwustronne mogłyby oferować korzyści podobne do korzyści płynących z kojarzenia linii przez IATA.
(4) Linie lotnicze stoją obecnie w obliczu szczególnych trudności i w związku z tym może być im trudno czynić w tym okresie inwestycje konieczne do rozwinięcia alternatywnego systemu kojarzenia linii.
(5) W związku z tym wyłączenia zbiorowe dla konferencji w sprawie taryf pasażerskich powinny zostać rozszerzone o trzy lata, do dnia 30 czerwca 2005 r. Aby ułatwić Komisji ponowne zbadanie, czy wyłączenia zbiorowe powinny być dalej przedłużone po tej dacie, do wyłączenia należy dodać zobowiązanie, nakładające na przewoźników powietrznych uczestniczących w konferencji obowiązek zbierania, dla każdego sezonu IATA i począwszy od dnia 1 września 2002 r., danych dotyczących względnego używania taryf pasażerskich ustalonych w konferencjach i danych dotyczących ich wpływu na rzeczywiste kojarzenie linii. Okres trzech lat pozwoli uzyskać serię danych z wystarczająco reprezentatywnego okresu.
(6) Rozporządzenie (WE) nr 1324/2001 rozszerzyło wyłączenia zbiorowe w odniesieniu do przydziału czasu na odlot i rozkładów dla portów do czasu przyjęcia zaproponowanych zmian do rozporządzenia Rady (EWG) nr 95/93 z dnia 18 stycznia 1993 r. w sprawie wspólnych zasad przydzielania czasu na start lub lądowanie w portach lotniczych Wspólnoty(4), zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 894/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady(5). Ponieważ zmiany te nie zostały jeszcze przyjęte, właściwe jest rozszerzenie tego wyłączenia wspólnego o kolejny rok, do dnia 30 czerwca 2005 r.
(7) W związku z tym w rozporządzeniu (EWG) nr 1617/93 powinny zostać wprowadzone zmiany,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 25 czerwca 2002 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Mario MONTI |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 374 z 31.12.1987, str. 9
(2) Dz.U. L 155 z 26.6.1993, str. 18.
(3) Dz.U. L 177 z 30.6.2001, str. 56.
(4) Dz.U. L 14 z 22.1.1993, str. 1.
(5) Dz.U. L 142 z 31.5.2002, str. 3.
