(94/479/WE)(Dz.U.UE L z dnia 3 sierpnia 1994 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 235,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(1),
a także mając na uwadze, co następuje:
niepewna sytuacja w sferze bezpieczeństwa jądrowego w niektórych krajach Europy Środkowo-Wschodniej oraz w byłym Związku Radzieckim wymaga podjęcia międzynarodowych starań w celu podniesienia poziomu bezpieczeństwa jądrowego w tych krajach w ramach wspólnej strategii; Wspólnota, przez programy Phare i Tacis obejmujące pomoc techniczną, przeznacza na ten cel znaczące środki; Komisja wystąpiła również z wnioskiem o zmianę decyzji 77/270/Euratom, aby upoważnić Komisję do zawierania umów w sprawie pożyczek Euratomu, w celu wniesienia wkładu finansowego wymaganego do poprawy stopnia wydajności i bezpieczeństwa elektrownii jądrowych w niektórych państwach trzecich;
jako uzupełnienie do podjętych już wysiłków ustanowiono razem z Europejskim Bankiem Odbudowy i Rozwoju wielostronny fundusz zwany Kontem Bezpieczeństwa Jądrowego, którego celem jest finansowanie krótkoterminowych środków przedsięwziętych w celu zwiększenia poziomu bezpieczeństwa jądrowego w powyższych krajach; Rada Europejska, podczas posiedzenia w Lizbonie, a także Rada w swoich wnioskach z dnia 7 grudnia 1992 r. wyraziły wolę, aby Wspólnota wniosła do tego funduszu wkład;
Komisja musi się upewnić, iż działania podejmowane w ramach Konta Bezpieczeństwa Jądrowego Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju są zgodne ze strategią Unii Europejskiej w zakresie bezpieczeństwa jądrowego dla krajów Europy Środkowo- Wschodniej oraz dla byłego Związku Radzieckiego;
w celu określenia najbardziej odpowiednich strategii pomocy, bezpieczeństwo jądrowe musi być rozpatrywane jako część problemu wszelkich opcji energetycznych krajów Europy Środkowo-Wschodniej oraz byłego Związku Radzieckiego; należy wziąć pod uwagę w niniejszym kontekście wnioski sprawozdania opracowanego w czerwcu 1993 r. wspólnie przez Bank Światowy, Międzynarodową Agencję Atomową oraz Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju;
kraje-beneficjenci muszą przestrzegać podstawowych międzynarodowych umów w sprawie bezpieczeństwa, podpisać wiedeńskie i paryskie międzynarodowe konwencje w sprawie odpowiedzialności cywilnej podmiotów i, w tym celu, ustanowić odpowiednie przepisy regulujące sprawy bezpieczeństwa;
kraje-beneficjenci muszą posiadać niezależne organy ds. bezpieczeństwa oraz planować zastąpienie najniebezpieczniejszych elektrowni jądrowych; przedsięwziąć środki mające na celu oszczędzanie energii, planować stopniowe przywrócenie rzeczywistej ceny energii oraz przygotować ogólny program w zakresie energii;
dlatego jakakolwiek materialna pomoc, traktowana jako konieczność w ramach krótkoterminowej pomocy, dla najbardziej niebezpiecznych elektrowni, głównie tych posiadających reaktory RBMK i VVER-230, jeśli mają one znaczenie w pozyskiwaniu energii przez kraje - beneficjentów, musi być zawsze uwarunkowana istnieniem lub przygotowywaniem planu dotyczącego wczesnego zamknięcia tych elektrowni;
Komisja, w ramach procedury budżetowej, sporządzi roczne sprawozdanie dla Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące działań Konta Bezpieczeństwa Jądrowego Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju i jego zgodności ze strategią Unii Europejskiej w zakresie bezpieczeństwa jądrowego;
Rada upoważniła Komisję do wynegocjowania Porozumienia przewidującego wkład wspólnotowy na Konto Bezpieczeństwa Jądrowego; Porozumienie to powinno zostać zatwierdzone;
powyższe Porozumienie przyczyni się do osiągnięcia celów wspólnotowych; Traktat nie ustanawia do celów przyjęcia niniejszej decyzji uprawnień innych, niż te ustanowione w art. 235,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 29 marca 1994 r.
|
W imieniu Rady |
|
G. MORAITIS |
|
Przewodniczący |
______
(1) Opinia wydana dnia 11 marca 1994 r. (Dz.U. C 91 z 28.3.1994).
