Dyrektywa 93/34/EWG w sprawie ustawowych oznaczeń dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych

DYREKTYWA RADY 93/34/EWG

z dnia 14 czerwca 1993 r.

w sprawie ustawowych oznaczeń dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100a,

uwzględniając dyrektywę Rady 92/61/EWG z dnia 30 czerwca 1992 r. odnoszącą się do homologacji typu dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych⁽¹⁾,

uwzględniając wniosek Komisji⁽²⁾,

we współpracy z Parlamentem Europejskim⁽³⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽⁴⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w ramach którego zapewniony jest swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału; w celu stworzenia takiego rynku należy przyjąć niezbędne środki;

w każdym Państwie Członkowskim dwu- lub trzykołowe pojazdy silnikowe muszą spełniać określone warunki techniczne w odniesieniu do ustawowych oznaczeń, ustanowione w obowiązujących przepisach, które różnią się w poszczególnych Państwach Członkowskich; w rezultacie tych różnic odnośne przepisy tworzą barierę dla wymiany handlowej we Wspólnocie;

powyższe bariery w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego mogą zostać usunięte, jeśli w miejsce swoich przepisów krajowych poszczególne Państwa Członkowskie przyjmą te same wymogi;

jednolite wymogi w odniesieniu do ustawowych oznaczeń dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych muszą zostać opracowane w celu umożliwienia zastosowania dla każdego typu takich pojazdów procedur ustanowionych w dyrektywie 92/61/EWG i dotyczących homologacji typu pojazdu i części;

biorąc pod uwagę skalę i wpływ proponowanych działań w rozważanym zakresie, podjęcie działań wspólnotowych objętych niniejszą dyrektywą jest konieczne, a nawet kluczowe dla osiągnięcia zakładanego celu, jakim jest ustanowienie jednolitej we Wspólnocie homologacji typu pojazdów; cel ten nie może zostać osiągnięty przez poszczególne Państwa Członkowskie indywidualnie;

w odniesieniu do ustawowych oznaczeń dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych, niniejsza dyrektywa nie stanowi przeszkody w zachowaniu przez poszczególne Państwa Członkowskie, na niedyskryminacyjnych zasadach, obowiązujących przepisów szczegółowych do celów stosowania przepisów ruchu drogowego, pod warunkiem, że takie szczegółowe wymagania dotyczą użycia pojazdów i nie pociągają za sobą modyfikacji w konstrukcji pojazdów, które mogłyby utrudniać przyznanie pojazdom przyjętej przez Wspólnotę homologacji typu pojazdu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

Niniejsza dyrektywa odnosi się do ustawowych oznaczeń wszystkich typów pojazdów zgodnie z tym, jak zdefiniowano je w art. 1 dyrektywy 92/61/EWG.

Artykuł  2

Procedurę udzielania homologacji typu elementów w odniesieniu do ustawowych oznaczeń dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych oraz warunki określające swobodny przepływ takich pojazdów ustanawia się w rozdziałach II i III dyrektywy 92/61/EWG.

Artykuł  3

Wszelkie zmiany niezbędne w celu dostosowania wymagań określonych w załącznikach do postępu technicznego przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 13 dyrektywy 70/156/EWG⁽⁵⁾.

Artykuł  4

1. Państwa Członkowskie najpóźniej do 14 grudnia 1994 r. przyjmują i publikują przepisy konieczne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie informują o tym Komisję.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy albo odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia ustanawiane są przez Państwa Członkowskie.

Począwszy od daty wymienionej w akapicie pierwszym, Państwa Członkowskie nie mogą zakazywać wprowadzenia do ruchu pojazdów, które spełniają warunki ustanowione w niniejszej dyrektywie, z powodów związanych ustawowymi oznaczeniami.

Państwa Członkowskie stosują przepisy wymienione w akapicie pierwszym od 14 czerwca 1995 r.

2. Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty przepisów prawa krajowego przyjmowanych w dziedzinie, której dotyczy niniejsza dyrektywa.

Artykuł  5

Niniejsza dyrektywa jest skierowana do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 14 czerwca 1993 r.

	W imieniu Rady
	J. TRØJBORG
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 225 z 10.8.1992, str. 72.

⁽²⁾ Dz.U. C 293 z 9.11.1992, str. 43.

⁽³⁾ Dz.U. C 337 z 21.12.1992, str. 103 oraz Dz.U. C 176 z 28.6.1993.

⁽⁴⁾ Dz.U. C 73 z 15.3.1993, str. 22.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 42 z 23.2.1970, str. 1; dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 92/53/EWG (Dz.U. L 225 z 10.8.1992, str. 1).

ZAŁĄCZNIK  ¹

WYMOGI W ODNIESIENIU DO USTAWOWYCH OZNACZEŃ DWU- LUB TRZYKOŁOWYCH POJAZDÓW SILNIKOWYCH

1. OGÓLNE

1.1. Wszystkie pojazdy muszą być zaopatrzone w tabliczkę i oznaczenia opisane poniżej. Tabliczka i oznaczenia muszą być przytwierdzone do pojazdu przez producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela.

2. TABLICZKA ZNAMIONOWA PRODUCENTA

2.1. Tabliczka znamionowa producenta, której model pokazany jest w dodatku 1, musi być trwale przytwierdzona w łatwo dostępnym miejscu do części pojazdu niewymienialnej w trakcie użytkowania pojazdu; tabliczka musi być łatwa do odczytania i musi zawierać w nieusuwalnej formie następujące informacje w następującym porządku:

2.1.1. nazwę producenta;

2.1.2. znak homologacji typu zgodnie z tym, jak opisano go w art. 8 dyrektywy Rady 92/61/EWG z dnia 30 czerwca 1992 r. odnoszącej się do homologacji typu dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych;

2.1.3. numer identyfikacyjny pojazdu (VIN);

2.1.4. statyczny poziom dźwięku: ... dB(A) ... min^-1.

2.2. Znak homologacji typu zgodnie z wymogiem z ppkt 2.1.2, wartość statycznego poziomu dźwięku i liczba obr./min zgodnie z wymogami z ppkt 2.1.4 nie wchodzą w zakres homologacji typu elementów w odniesieniu do ustawowych oznaczeń. Informacje te jednak muszą być przytwierdzone do pojazdów wszystkich typów, które zostały homologowane.

2.3. Producenci mogą dołączyć dodatkowe informacje poniżej bądź obok obowiązkowych oznaczeń, ale poza jasno wyznaczonym prostokątem, który może zawierać tylko informacje wymagane zgodnie z ppkt 2.1.1-2.1.4 (patrz dodatek 1).

3. NUMER IDENTYFIKACYJNY POJAZDU

Numer identyfikacyjny pojazdu składa się ze ściśle określonej kombinacji znaków wyznaczonych dla każdego pojazdu przez producenta. Znak ten umożliwia jednoznaczną identyfikację pojazdu poprzez producenta - bez potrzeby weryfikacji dodatkowych informacji - przez okres 30 lat. Identyfikacja musi spełniać następujące wymagania:

3.1. numer identyfikacyjny pojazdu musi znajdować się na tabliczce znamionowej producenta. Musi być wybity lub wytłoczony w sposób niepodatny na starcie lub zniekształcenia na nadwoziu lub ramie pojazdu w łatwo dostępnym miejscu, musi znajdować się po prawej stronie pojazdu;

3.1.1. numer identyfikacyjny pojazdu musi składać się z trzech części, jak wskazano poniżej:

3.1.1.1. pierwsza część składa się z kodu producenta pojazdu, umożliwiającego identyfikację producenta. Kod musi składać się z trzech znaków (liter lub cyfr) wydanych przez powołane do tego instytucje w kraju, w którym producent jest zarejestrowany zgodnie z praktyką międzynarodowej agencji autoryzacji przy Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO). Pierwszy znak oznacza rejon geograficzny, drugi - kraj w obrębie tego rejonu, a trzeci - danego producenta. Jeśli producent wytwarza mniej niż 500 pojazdów rocznie, trzecim znakiem jest zawsze cyfra 9. W celu identyfikacji producenta, instytucje wymienione powyżej wydają również trzeci, czwarty lub piąty znak do trzeciej części znaku identyfikacji pojazdu;

3.1.1.2. druga część składa się z sześciu znaków (liter lub cyfr), które opisują ogólne właściwości pojazdu (typ, wariant, a w przypadku motorowerów wersję); każda właściwość może być przedstawiona za pomocą kilku znaków. Jeśli producent nie stosuje jednego lub więcej z tych znaków, pusta przestrzeń może zostać wypełniona literami lub cyframi, przy czym wybór pozostawia się producentowi;

3.1.1.3. trzecia część składa się z ośmiu znaków, z których cztery ostatnie muszą być cyframi, i w połączeniu z dwiema poprzednimi częściami umożliwia jasną identyfikację danego pojazdu. Każda niewykorzystana przestrzeń musi być wypełniona cyfrą 0 w celu uzyskania pożądanej całkowitej liczby znaków;

3.1.2. we wszystkich wypadkach, gdy jest to możliwe, numer identyfikacyjny pojazdu powinien mieścić się w jednej linii. Początek i zakończenie tej linii musi być oznaczone znakiem, który nie jest ani cyfrą arabską, ani literą alfabetu łacińskiego. Musi to być znak, którego pomylenie z jakąkolwiek taką cyfrą lub literą jest wykluczone.

W drodze wyjątku, z powodów technicznych numer ten może zajmować dwie linie, jednak w takim wypadku w żadnej z trzech części nie mogą występować przerwy, a początek i zakończenie obu linii muszą być oznaczone znakiem, który nie jest ani cyfrą arabską, ani literą alfabetu łacińskiego. Musi to być znak, którego pomylenie z jakąkolwiek taką cyfrą lub literą jest wykluczone.

Dopuszczalne jest także wprowadzenie określonego powyżej znaku w ramach samej linii, między trzema częściami numeru (ppkt 3.1.1).

Między znakami nie może występować przerwa.

4. ZNAKI

4.1. Do wszystkich oznaczeń opisanych w pkt 2 i 3 używa się liter łacińskich i cyfr arabskich. Litery łacińskie użyte w informacji opisanej w ppkt 2.1.1, 2.1.3 i pkt 3 muszą być wielkimi literami.

4.2. W numerze identyfikacyjnym pojazdu:

4.2.1. nie wolno używać liter I, O i Q, myślników, gwiazdek czy innych szczególnych znaków;

4.2.2. litery i cyfry mają następującą maksymalną wysokość:

4.2.2.1. 4 mm w przypadku znaków umieszczonych bezpośrednio na nadwoziu lub ramie czy innej tego typu części pojazdu;

4.2.2.2. 3 mm w przypadku znaków umieszczonych na tabliczce znamionowej producenta.

DODATEK 1

Przykładowa tabliczka znamionowa producenta

Przykład pokazany poniżej nie zawiera rzeczywistych informacji z tabliczki znamionowej producenta i nie przedstawia rzeczywistych wymiarów tablicy, cyfr czy liter. Jest to tylko przykład.

Dodatkowe informacje określone w ppkt 2.3 mogą być wprowadzone poniżej lub z boku informacji podanej w poniższym prostokącie.

STELLA FABBRICA MOTOCICLI

e3 5364

3 G S K L M 3 A C 8 B 1 2 0 0 0 0

80 dB(A) - 3 750 obr. V./min

Legenda:

W powyższym przykładzie tabliczki pojazd został wyprodukowany przez "Stella Fabbrica Motocicli" i otrzymał homologację typu we Włoszech (e3) pod liczbą 5364.

Znak identyfikacyjny pojazdu (3GSKLM3AC8B120000) przekazuje następującą informację:

- pierwsza część (3GS):

- 3: rejon geograficzny (Europa),

- G: kraj w obrębie rejonu geograficznego (Niemcy),

- S: producent (Stella Fabbrica Motocicli),

- druga część (KLM3AC):

- KL: typ pojazdu,

- M3: wariant (nadwozie pojazdu),

- AC: wersja (silnik pojazdu),

- trzecia część (8B120000):

- 8B12: identyfikacja pojazdu i kombinacja dwóch pozostałych części znaku identyfikacyjnego,

- 0000: niewykorzystana przestrzeń, która została wypełniona cyfrą 0 w celu uzyskania całkowitej liczby wymaganych znaków.

Statyczny poziom dźwięku wynosi 80 dB(A) przy 3 750 obr./min.

DODATEK  2

Dokument informacyjny dotyczący ustawowych oznaczeń dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych danego typu

(Załącznik do wniosku o homologację typu części, jeśli wniosek ten jest przedkładany oddzielnie od wniosku o homologację typu pojazdu)

Zamówienie nr (wyznaczone przez wnioskodawcę): ................................................

Wniosek o homologację typu części dla ustawowych oznaczeń dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych musi zawierać informacje określone w załączniku II do dyrektywy 92/61/EWG w części A w punktach:

- 0.1

- 0.2

- 0.4-0.6

- 9.3.1-9.3.3.

DODATEK  3

.................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

.................................................

Świadectwo homologacji typu części dla ustawowych oznaczeń dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych danego typu

grafika

1 Załącznik:

-zmieniony przez art. 1 dyrektywy Komisji nr 1999/25/WE z dnia 9 kwietnia 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.104.19) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 11 maja 1999 r.

- zmieniony przez art. 2 dyrektywy Komisji nr 2006/27/WE z dnia 3 marca 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.66.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 marca 2006 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1993.188.38
• Rodzaj: Dyrektywa
• Tytuł: Dyrektywa 93/34/EWG w sprawie ustawowych oznaczeń dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych
• Data aktu: 14/06/1993
• Data ogłoszenia: 29/07/1993
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 01/01/1970