Dyrektywa 77/391/EWG wprowadzającą wspólnotowe środki zwalczania brucelozy, gruźlicy i białaczki bydła

DYREKTYWA RADY

z dnia 17 maja 1977 r.

wprowadzającą wspólnotowe środki zwalczania brucelozy, gruźlicy i białaczki bydła

(77/391/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 13 czerwca 1977 r.)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 43 i 100,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽²⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

jednym z zadań Wspólnoty w dziedzinie weterynarii jest poprawa stanu zdrowia zwierząt gospodarskich, a w rezultacie zwiększenie rentowności hodowli zwierząt, przy jednoczesnej ochronie człowieka przed niektórymi chorobami, jakie mogą zostać na niego przeniesione;

środki takie muszą przyczyniać się do zniesienia barier w handlu świeżym mięsem lub żywymi zwierzętami między Państwami Członkowskimi, wynikających z różnic w sytuacji zdrowotnej;

inicjatywy Wspólnot służące temu celowi muszą w początkowej fazie koncentrować się na niektórych chorobach, w przypadku których możliwe jest podjęcie natychmiastowych działań; dotyczy to brucelozy, gruźlicy i białaczki;

w zakresie, w jakim proponowane środki są przeznaczone do osiągnięcia celów określonych w art. 39 ust. 1 lit. a) Traktatu, stanowią one środki wspólne w rozumieniu art. 6 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 729/70 z dnia 21 kwietnia 1970 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej⁽³⁾;

jako że Wspólnota wnosi wkład w finansowanie wspólnych środków, musi mieć możliwość upewnienia się, że przepisy przyjmowane przez Państwa Członkowskie w zakresie wdrażania tych środków przyczyniają się do osiągania wyznaczonych celów; z tego względu należy przewidzieć procedurę ustanawiającą ścisłą współpracę między Państwami Członkowskimi a Komisją w ramach Stałego Komitetu Weterynaryjnego, ustanowionego na mocy decyzji 68/361/EWG⁽⁴⁾,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

Celem niniejszej dyrektywy jest poprawa stanu zdrowia bydła we Wspólnocie, poprzez działanie wspólnotowe zmierzające do przyspieszenia lub intensyfikacji zwalczania brucelozy i gruźlicy oraz zwalczenia białaczki.

Rozdział  1

Przepisy techniczne dotyczące brucelozy, gruźlicy i białaczki

Artykuł  2

1. Do celów niniejszej dyrektywy, Państwa Członkowskie, w których pogłowie bydła jest zakażone brucelozą bydła, opracowują plany przyspieszonego zwalczania tej choroby na swoich terytoriach, na warunkach określonych w ust. 2 i 3.

2. a) Plany przyspieszenia zwalczania brucelozy bydła należy opracować w taki sposób, aby po zakończeniu ich realizacji pogłowie było sklasyfikowane jako "oficjalnie wolne od brucelozy" zgodnie z przepisami wspólnotowymi w tym zakresie, w szczególności z dyrektywą Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną⁽⁵⁾, ostatnio zmienioną dyrektywą 75/379/EWG⁽⁶⁾.

b) Plan musi wyszczególniać środki, jakie mają zostać podjęte w celu przyspieszenia i intensyfikacji zwalczania brucelozy bydła oraz określać środki zwalczania tej choroby i jej zapobiegania.

3. Państwa Członkowskie przekazują Komisji:

a) odsetek i łączną liczbę stad podlegających środkom kontroli oraz stad, w których stwierdzono brucelozę bydła;

b) łączną liczbę:

– zwierząt podlegających środkom kontroli,

– zwierząt, u których podejrzewa się brucelozę lub które uznaje się za zakażone,

– zwierząt zakażonych,

– zwierząt ubitych;

c) zapisany w harmonogramie czasu trwania wstępnych programów zwalczania chorób oraz planów przyśpieszonych;

d) metodę zastosowaną do sprawdzania rzeczywistego zastosowania planów przyśpieszonych;

e) przyznanie krajowych środków budżetowych na zwalczanie brucelozy bydła oraz podział tych środków na poszczególne pozycje.

Informacje określone w lit. a), b) i e) są przewidziane na okres trzech lat poprzedzających wprowadzenie w życie środków przyśpieszających, a następnie na każdy kolejny rok.

4. Państwa Członkowskie, których pogłowie bydła jest wolne od brucelozy, powiadamiają Komisję o wszystkich środkach podejmowanych w celu zapobieżenia ponownemu występowaniu tej choroby.

Artykuł  3

1. Do celów niniejszej dyrektywy, Państwa Członkowskie, w których pogłowie bydła jest zakażone gruźlicą bydła, opracowują plany przyspieszenia zwalczania tej choroby na swoich terytoriach, na warunkach wyznaczonych w ust. 2 i 3.

2. a) Plany przyspieszenia zwalczania gruźlicy bydła należy opracować w taki sposób, aby po zakończeniu ich realizacji pogłowie było sklasyfikowane jako "oficjalnie wolne od gruźlicy", zgodnie z przepisami wspólnotowymi w tym zakresie, w szczególności z dyrektywą Rady 64/432/EWG.

b) Plany muszą wyszczególniać środki, jakie mają zostać podjęte w celu przyspieszenia, intensyfikacji lub kontynuacji zwalczania gruźlicy bydła i określać środki zwalczania tej choroby i jej zapobiegania.

3. Państwa Członkowskie przekazują Komisji:

a) odsetek i łączną liczbę stad podlegających środkom kontroli, oraz stad, w których stwierdzono gruźlicę bydła;

b) łączną liczbę:

– zwierząt podlegających środkom kontroli,

– zwierząt, u których podejrzewa się gruźlicę lub które uznaje się za zakażone,

– zwierząt zakażonych,

– zwierząt ubitych;

c) zapisany w harmonogramie czas trwania wstępnych programów zwalczania chorób oraz planów przyspieszonych;

d) metody zastosowane do sprawdzania skutecznego zastosowania planów przyspieszonych;

e) przyznanie krajowych środków budżetowych na zwalczanie gruźlicy bydła, oraz podział tych środków na pozycje.

Informacje określone w lit. a), b) i e) są przewidziane na okres trzech lat poprzedzających wprowadzenie w życie środków przyśpieszających, a następnie na każdy kolejny rok.

4. Państwa Członkowskie, których pogłowie bydła jest wolne od gruźlicy, powiadamiają Komisję o wszystkich środkach podejmowanych w celu zapobieżenia ponownemu występowaniu tej choroby.

Artykuł  4

Do celów niniejszej dyrektywy, Państwa Członkowskie, które stwierdziły obecność enzootycznej białaczki u bydła na swoim terytorium, opracują plany zwalczania tej choroby.

Plany te muszą określać środki służące do zwalczania tej choroby.

Do celów uznawania stada za wolne od białaczki stosowane są testy i metody ustanowione w decyzji Komisji 73/30/EWG z dnia 23 stycznia 1973 r., upoważniającej Republikę Federalną Niemiec do stosowania specjalnych gwarancji zdrowotnych w celu zapobiegania białaczce w przypadku bydła przywożonego do celów hodowlanych lub produkcyjnych⁽⁷⁾, ostatnio zmienionej decyzją 75/64/EWG⁽⁸⁾, lub jakiekolwiek inne testy i metody uznane w drodze procedury ustanowionej w art. 11.

Państwa Członkowskie dostarczają Komisji, na jej wniosek, wszelkich informacji dotyczących realizacji planów.

Rozdział  2

Przepisy wspólne i przepisy finansowe

Artykuł  5

W zakresie, w którym środki przewidziane w rozdziale 1 służą osiągnięciu celów określonych w art. 39 ust. 1 lit. a) Traktatu, stanowią one wspólne środki w rozumieniu art. 6 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 729/70.

Artykuł 6

1. Okres wyznaczony na realizację wspólnych środków wynosi trzy lata.

2. Całkowity wkład Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej, zwanego dalej "Funduszem", na pokrycie kosztów wspólnych środków szacuje się na 130 milionów jednostek rozliczeniowych, na okres trzech lat.

3. 1 Jednakże w stosunku do Państw Członkowskich, których trzyletnie plany wygasną w ciągu 1981 r., trzyletni okres zostaje przedłużony do dnia 31 grudnia 1981 r.

Artykuł  7

1. Wydatki Państw Członkowskich związane ze środkami podejmowanymi na mocy art. 2, 3 i 4, kwalifikują się do pomocy z Sekcji Orientacji Funduszu, w granicach wskazanych w art. 6.

2. 2 Sekcja Orientacji Funduszu wypłaca Państwom Członkowskim 60 jednostek rozliczeniowych za krowę oraz 30 jednostek rozliczeniowych za sztukę bydła innego niż krowy, ubitą w ramach środków określonych w rozdziale 1.

3. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 729/70.

4. Środki podejmowane przez Państwa Członkowskie nie kwalifikują się do wkładu finansowego Wspólnoty, o ile nie zostanie wydana pozytywna decyzja w stosunku do przepisów ich dotyczących, zgodnie z przepisami art. 9.

Artykuł  8

1. Wnioski o płatność odnoszą się do uboju dokonanego przez Państwa Członkowskie w trakcie roku kalendarzowego i są składane Komisji do dnia 1 lipca roku następnego.

2. Decyzja o przyznaniu pomocy z Funduszu podejmowana jest zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 729/70.

3. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 729/70.

Artykuł  9

1. Państwa Członkowskie przekazują Komisji plany przewidziane w art. 2 i 3 oraz informacje wymagane na podstawie art. 2 ust. 3 lit. c), d), oraz art. 3 ust. 3 lit. c), d), przed ich wdrożeniem, nie później niż trzy miesiące po wejściu w życie niniejszej dyrektywy, a następnie corocznie. Plany przewidziane w art. 4 są przekazywane Komisji przez Państwa Członkowskie corocznie, zaś w przypadku Państw Członkowskich, które nie opracowały jeszcze planów, przed ich wdrożeniem.

2. Komisja bada plany przekazane zgodnie z przepisami ust. 1, w celu ustalenia, czy warunki wniesienia wkładu finansowego przez Wspólnotę zostały spełnione w zakresie zgodności z niniejszą dyrektywą oraz z punktu widzenia jej celów. W ciągu dwóch miesięcy po otrzymaniu planu, Komisja przedkłada projekt decyzji Stałemu Komitetowi Weterynaryjnemu. Komitet wydaje swoją opinię zgodnie z procedurą określoną w art. 11, w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego. W sprawach finansowych konsultowany jest Komitet Funduszu.

Artykuł  10

Komisja dokonuje regularnych kontroli na miejscu w celu sprawdzenia z weterynaryjnego punktu widzenia, czy plany są stosowane.

Państwa Członkowskie podejmują środki niezbędne dla ułatwienia przeprowadzenia tych kontroli, w szczególności zapewniają, aby ekspertom zostały dostarczone, na ich żądanie, wszystkie informacje i dokumenty potrzebne do oceny realizacji planów.

Przepisy dotyczące stosowania niniejszego artykułu, w szczególności w odniesieniu do częstotliwości i metod przeprowadzania kontroli, wskazanych w akapicie pierwszym, zasad mianowania urzędowych lekarzy weterynarii oraz procedury, do której muszą się stosować przy sporządzaniu sprawozdań, są ustanawiane zgodnie z procedurą określoną w art. 11.

Artykuł 11

1. W przypadku stosowania procedury ustanowionej w niniejszym artykule, sprawa zostaje przekazana przez przewodniczącego, z jego własnej inicjatywy lub na wniosek Państwa Członkowskiego, Stałemu Komitetowi Weterynaryjnemu, w dalszej części zwanemu "Komitetem".

2. 3 Przedstawiciel Komisji prześle do Komitetu projekt środków, które należy podjąć. Komitet wyda swoja opinię w sprawie projektu w czasie, ustalonym przez przewodniczącego, w zależności od pilności sprawy. Opinia zostanie wydana większością głosów określoną w art. 148 ust. 2 Traktatu, w przypadku decyzji, która na wniosek Komisji ma zostać podjęta przez Radę. Głosy przedstawicieli państw członkowskich w Komitecie będą ważone w sposób określony w tym artykule. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.

3. 4 Komisja przyjmuje i natychmiast wdraża środki zgodne z opinią Komitetu. Jeżeli środki nie są zgodne z opinią Komitetu lub jeżeli opinia nie została wydana, Komisja niezwłocznie przedkłada Radzie wniosek dotyczący środków, jakie mają zostać przyjęte. Rada przyjmuje środki większością kwalifikowaną.

Jeśli Rada nie przyjmie żadnych środków w ciągu trzech miesięcy od daty przedłożenia jej wniosku, Komisja przyjmie zaproponowane środki i niezwłocznie je zastosuje, chyba że Rada odrzuciła je zwykłą większością głosów.

Artykuł  12 ⁵

(uchylony)

Artykuł  13

Stanowiąc na wniosek Komisji, przed dniem 1 sierpnia 1977 r., Rada przyjmuje przepisy dotyczące kryteriów, które muszą spełniać krajowe plany zwalczania określone w art. 2, 3 i 4, aby kwalifikowały się do udziału finansowego Wspólnoty.

Artykuł 14

Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy przed dniem ustanowionym dla wejścia w życie przepisów określonych w art. 13.

Artykuł  15

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 maja 1977 r.

	W imieniu Rady
	J. SILKIN
	Przewodniczący

_______

⁽¹⁾ Dz.U. C 6 z 10.1.1977, str. 13.

⁽²⁾ Dz.U. C 56 z 7.3.1977, str. 28.

⁽³⁾ Dz.U. L 94 z 28.4.1970, str. 13.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 255 z 28.10.1968, str. 23.

⁽⁵⁾ Dz.U. 121 z 29.7.1964, str. 1977/64.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 172 z 3.7.1975, str. 17.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 77 z 26.3.1973, str. 40.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 21 z 28.1.1975, str. 20.

1 Art. 6 ust. 3 dodany przez art. 1 dyrektywy nr 82/400/EWG z dnia 14 czerwca 1982 r. zmieniającej dyrektywę 77/391/EWG oraz wprowadzającej dodatkowy środek wspólnotowy w celu zwalczania brucelozy, gruźlicy i enzootycznej białaczki bydła (Dz.U.UE.L.82.173.18).

2 Z dniem 22 grudnia 1978 r. od stosowania art. 7 ust. 2 wprowadzono odstępstwo w stosunku do Belgii zgodnie z art. 1 dyrektywy nr 79/9/WE z dnia 19 grudnia 1978 r. (Dz.U.UE.L.79.6.27).

3 Art. 11 ust. 3:

- zmieniony przez art. 21 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Greckiej i dostosowań w Traktatach (Dz.U.04.90.864/19) z dniem 1 stycznia 1981 r.

- zmieniony przez art. 29 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.04.90.864/29) z dniem 1 stycznia 1995 r.

4 Art. 11 ust. 3 według numeracji ustalonej przez art. 29 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.04.90.864/29) z dniem 1 stycznia 1995 r.

5 Art. 12 uchylony przez art. 1 tiret ósme dyrektywy nr 81/476/EWG z dnia 24 czerwca 1981 r. (Dz.U.UE.L.81.186.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 7 lipca 1981 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1977.145.44
• Rodzaj: Dyrektywa
• Tytuł: Dyrektywa 77/391/EWG wprowadzającą wspólnotowe środki zwalczania brucelozy, gruźlicy i białaczki bydła
• Data aktu: 17/05/1977
• Data ogłoszenia: 13/06/1977
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 24/05/1977, 01/01/1978