Dyrektywa 70/387/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do drzwi pojazdów silnikowych i ich przyczep

DYREKTYWA RADY

z dnia 27 lipca 1970 r.

w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do drzwi pojazdów silnikowych i ich przyczep

(70/387/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 10 sierpnia 1970 r.)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego,

a także mając na uwadze, co następuje:

przepisy techniczne, jakim muszą odpowiadać pojazdy silnikowe na mocy ustawodawstw narodowych, dotyczą między innymi ich drzwi;

przepisy te w poszczególnych Państwach Członkowskich różnią się od siebie; dlatego konieczne jest przyjęcie takich samych przepisów przez wszystkie Państwa Członkowskie, w uzupełnieniu do lub w miejsce ich obowiązujących obecnie przepisów krajowych, w celu umożliwienia, w szczególności, przeprowadzenia w stosunku do każdego typu pojazdu procedury homologacji EWG typu pojazdu, która była przedmiotem dyrektywy Rady z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep⁽¹⁾,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1 ¹

Do celów niniejszej dyrektywy "pojazd" oznacza każdy pojazd silnikowy przeznaczony do użytkowania na drodze, posiadający przynajmniej cztery koła i rozwijający maksymalną prędkość konstrukcyjną przekraczającą 25 km/h, a także jego przyczepy, z wyłączeniem pojazdów transportu publicznego, pojazdów szynowych, ciągników rolniczych i leśnych i maszyn rolniczych, a także maszyn jezdnych.

Artykuł  2

Państwa Członkowskie nie mogą odmówić udzielenia pojazdowi homologacji EWG lub homologacji krajowej ze względu na jego drzwi, jeśli są one zgodne z przepisami zamieszczonymi w załącznikach.

Artykuł  2a ²

Państwa Członkowskie nie mogą odmówić lub zabronić sprzedaży, rejestracji, wprowadzenia do ruchu bądź użytkowania pojazdów z powodów dotyczących drzwi, jeżeli odpowiadają one przepisom zawartym w załącznikach.

Artykuł  3

Zmiany, jakie są niezbędne w związku z dostosowaniem przepisów załączników do postępu technicznego, przyjmowane są zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 13 dyrektywy Rady z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep.

Artykuł  4

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy konieczne dla wykonania niniejszej dyrektywy w terminie osiemnastu miesięcy od dnia jej ogłoszenia i bezzwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł  5

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 lipca 1970 r.

	W imieniu Rady
	W. ARENDT
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 42 z 23.2.1970, str. 1.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I ³

ZAKRES, DEFINICJE, WYMAGANIA OGÓLNE, WNIOSEK O UDZIELENIE HOMOLOGACJI TYPU WE, UDZIELENIE HOMOLOGACJI TYPU WE, ZMIANY TYPU I HOMOLOGACJI, ZGODNOŚĆ PRODUKCJI

1. ZAKRES

1.1. Niniejsza dyrektywa stosuje się do drzwi pojazdów silnikowych kategorii M₁ oraz N ⁽¹⁾.

2. DEFINICJE

Do celów niniejszej dyrektywy:

2.1. "homologacja pojazdu" oznacza homologację typu pojazdu w odniesieniu do jego drzwi oraz ich następujących głównych właściwości;

2.2. "typ pojazdu" oznacza pojazdy, które nie różnią się w sposób zasadniczy w odniesieniu do następujących głównych właściwości:

- konstrukcja i wytrzymałość zamków i zawiasów w odniesieniu do pojazdów wymienionych w załączniku II,

- wymagania dotyczące konstrukcji i montażu do stopni nadwozia pojazdów i stopni, które nie zostały objęte załącznikiem III,

- położenie oraz właściwości geometryczne stopni służących wsiadaniu oraz poręczy pojazdów wymienionych w załączniku III,

w stopniu, w jakim te właściwości mają znaczenie dla wymagań określonych niniejszą dyrektywą.

3. WYMAGANIA OGÓLNE

3.1. Konstrukcja

3.1.1. Właściwości budowy pojazdu musi zapewniać pełne bezpieczeństwo wsiadania i wysiadania z niego.

3.1.2. Pojazdy kategorii N₂ o maksymalnej masie przekraczającej 7,5 tony oraz pojazdy kategorii N₃ uważa się za spełniające powyższe wymagania, jeżeli spełniają one warunki załącznika III.

3.2. Drzwi, wejścia i wyjścia

3.2.1. Drzwi, wejścia i wyjścia muszą umożliwiać ich swobodne i bezpieczne używanie.

3.3. Drzwi i zamki

3.3.1. Drzwi i zamki muszą być skonstruowane w taki sposób, aby przy ich zamykaniu nie powstawały żadne nieprzyjemne dźwięki.

3.3.2. Zamki drzwi muszą być skonstruowane w sposób uniemożliwiający ich przypadkowe otwarcie.

3.4. Zamki i zawiasy (wymagania dotyczące konstrukcji i montażu)

3.4.1. Zawiasy drzwi zawieszanych na zawiasach, po bokach pojazdu (za wyjątkiem drzwi składanych), muszą być montowane na przedniej krawędzi drzwi, w kierunku ruchu pojazdu. W przypadku drzwi podwójnych wymagania te mają zastosowanie do skrzydła drzwi, które otwiera się jako pierwsze; musi być możliwe zablokowanie drugiego skrzydła drzwi.

3.4.2. Zamki i zawiasy bocznych drzwi pojazdów kategorii M₁ muszą spełniać wymagania określone w załączniku II do niniejszej dyrektywy.

3.5. Stopnie nadwozia i stopnie (wymagania dotyczące konstrukcji i montażu)

3.5.1. W rozumieniu niniejszej dyrektywy piasta, felga oraz inne części koła nie stanowią stopni nadwozia, za wyjątkiem przypadków, gdy względy dotyczące budowy lub związane z użytkowaniem, uniemożliwiają montaż stopni nadwozia w innym miejscu pojazdu.

3.5.2. W przypadku pojazdów kategorii M₁, N₁ oraz N₂ o maksymalnej masie nieprzekraczającej 7,5 tony, jeżeli podłoga na poziomie wejścia do przedziału pasażerskiego znajduje się wyżej niż 600 mm nad podłożem, pojazd taki musi być wyposażony w jeden lub więcej stopni nadwozia lub stopni.

3.5.2.1. Jednakże, w przypadku pojazdów terenowych, zdefiniowanych w załączniku IIA do dyrektywy 70/156/EWG, taka odległość od podłoża może zostać zwiększona do 700 mm.

3.5.2.2. Stopnie nadwozia lub stopnie muszą być zbudowane w taki sposób, aby zapobiegać ryzyku poślizgnięcia.

4. WNIOSEK O UDZIELENIE HOMOLOGACJI TYPU WE

4.1. Wniosek o udzielenie homologacji typu WE dla danego typu pojazdu i jego drzwi jest składany przez producenta pojazdu.

4.2. Wzór dokumentu informacyjnego został przedstawiony w dodatku 1.

4.3. Pojazd reprezentatywny dla danego typu, który ma być homologowany, musi zostać przekazany służbom technicznym odpowiedzialnym za badania homologacyjne.

5. UDZIELANIE HOMOLOGACJI TYPU WE

5.1. Jeżeli zostały spełnione odpowiednie wymagania, homologacja typu WE jest udzielana na podstawie z art. 4 ust. 3 dyrektywy 70/156/EWG.

5.2. Wzór świadectwa homologacji typu WE jest przedstawiony w dodatku 2.

5.3. Każdemu typowi homologowanego pojazdu zostaje nadany numer homologacji, zgodnie z załącznikiem VII do dyrektywy 70/156/EWG. To samo Państwo Członkowskie nie będzie nadawać tego samego numeru innemu typowi pojazdu.

6. MODYFIKACJE TYPU I ZMIANY HOMOLOGACJI

6.1. W przypadku modyfikacji typu homologowanego na podstawie niniejszej dyrektywy stosuje się przepisy art. 5 dyrektywy 70/156/EWG.

7. ZGODNOŚĆ PRODUKCJI

7.1. Środki mające na celu zapewnienie zgodności produkcji przyjmuje się zgodnie z przepisami ustanowionymi w art. 10 dyrektywy 70/156/EWG.

_______

⁽¹⁾ Jak zostały zdefiniowane w załączniku IIA do dyrektywy 70/156/EWG.

Dodatek  1

DOKUMENT INFORMACYJNY NR ...

zgodny z załącznikiem I do dyrektywy Rady 70/156/EWG ⁽¹⁾ dotyczącego homologacji typu EWG pojazdu w odniesieniu do drzwi (dyrektywa 70/387/EWG, zmieniona dyrektywą .../.../WE)

Poniższe informacje, jeżeli stosowne, muszą być dostarczone w trzech egzemplarzach oraz zawierać spis treści.

Wszelkie rysunki muszą być dostarczone we właściwej skali, dostatecznie szczegółowe, na formacie A4 lub złożone do formatu A4. Fotografie, jeśli zostały załączone, muszą być dostatecznie szczegółowe.

Jeżeli układy, części lub odrębne jednostki techniczne pojazdu są sterowane elektronicznie, należy dostarczyć informacji dotyczących ich działania.

0. OGÓLNE

0.1. Marka (nazwa handlowa producenta):..................

0.2. Typ:................................................

0.3. Środki identyfikacji typu, jeżeli zaznaczone na

pojeździe b):.......................................

0.3.1. Umiejscowienie tego oznakowania:....................

0.4. Kategoria pojazdu c):...............................

0.5. Nazwa i adres producenta:...........................

0.8. Adres(-y) zakładu(-ów) montażu:.....................

1. OGÓLNE WŁAŚCIWOŚCI KONSTRUKCYJNE POJAZDU

1.1. Zdjęcia lub rysunki reprezentatywnego pojazdu:......

9. NADWOZIE

9.2. Użyte materiały i metody konstrukcyjne:.............

9.3. Drzwi osobowe, zamki i zawiasy:.....................

9.3.1. Układ i liczba drzwi:...............................

9.3.1.1. Wymiary, kierunek oraz maksymalny kąt otwarcia:.....

9.3.2. Opis techniczny zamków i zawiasów

9.3.3. Opis techniczny zamków i zawiasów:..................

9.3.4. Szczegóły (łącznie z wymiarami) dotyczące wejść,

stopni oraz potrzebnych uchwytów, gdy jest to

właściwe ...........................................

Dodatkowe informacje w przypadku pojazdów

terenowych

1.3. Liczba osi i kół:..................................

1.3.3. Osie napędzane (liczba, pozycja, wzajemne

połączenie):......................................

2.4.1. Dla podwozia bez nadwozia

2.4.1.4.1. Kąt natarcia (na):.................................

2.4.1.5.1. Kąt zejścia (nb):..................................

2.4.1.6. Prześwit (jak zdefiniowano w załączniku II do

dyrektywy 70/156/EWG sekcji A ppkt 4.5):..........

2.4.1.6.1. między osiami:.....................................

2.4.1.6.2. pod przednią(-nimi) osią(-ami):....................

2.4.1.6.3. pod tylną(-nimi) osią(-ami):.......................

2.4.1.7. kąt pochylenia (nc):...............................

2.4.2. Dla podwozia z nadwoziem:

2.4.2.4.1. Kąt natarcia (na):.................................

2.4.2.5.1. Kąt zejścia (nb):..................................

2.4.2.6. Prześwit pod pojazdem (jak został zdefiniowany w

załączniku II do dyrektywy 70/156/EWG sekcji A

ppkt 4.5):........................................

2.4.2.6.1. między osiami:.....................................

2.4.2.6.2. pod przednią(-nimi) osią(-ami):....................

2.4.2.6.3. pod tylną(-nimi) osią(-ami):.......................

2.4.2.7. Kąt pochylenia (nc):...............................

2.1.5. Zdolność ruszania pod górę (sam pojazd):...........

4.9. Blokada mechanizmu różnicowego:....................

...........................tak/nie/w opcji ⁽²⁾

^_______

⁽¹⁾ Numeracja oraz przypisy stosowane w niniejszym dokumencie informacyjnym muszą odpowiadać numeracji i przypisom przedstawionym w załączniku I do dyrektywy 70/156/EWG. Pozycje, które nie dotyczą niniejszej dyrektywy, zostają pominięte.

⁽²⁾ Niepotrzebne skreślić.

Dodatek  2

WZÓR

(maksymalny format: A4 (210 x 297 mm))

ŚWIADECTWO HOMOLOGACJI TYPU WE

Pieczęć administracyjna

Powiadomienie dotyczące:

- homologacji typu ⁽¹⁾

- rozszerzenia homologacji typu ⁽¹⁾

- odmowy homologacji typu ⁽¹⁾

- cofnięcia homologacji typu ⁽¹⁾

dla typu pojazdu/części/odrębnej jednostki technicznej

⁽¹⁾, w odniesieniu do dyrektywy 70/387/EWG, zmienionej

dyrektywą .../.../WE.

Numer homologacji typu:.......................................

Przyczyna rozszerzenia:.......................................

SEKCJA I

0.1. Marka (nazwa handlowa producenta):.....................

0.2. Typ:...................................................

0.3. Środki identyfikacji typu, jeżeli są zaznaczone na

pojeździe/częściach/odrębnej jednostce

technicznej ^(1),(2)................................

0.3.1. Umiejscowienie tego oznakowania:.......................

0.4. Kategoria pojazdu ^(1),(3)...........................

0.5. Nazwa i adres producenta:..............................

0.7. W przypadku części i odrębnych jednostek technicznych

umiejscowienie oraz sposób mocowania znaku homologacji

WE:...................................................

0.8. Adres(-y) zakładu(-ów) montażu:........................

SEKCJA II

1. Dodatkowe informacje (tam, gdzie mają zastosowanie):

patrz uzupełnienie

2. Służby techniczne odpowiedzialne za przeprowadzenie

badań:...................................................

3. Data sprawozdania z badania:.............................

4. Numer sprawozdania z badania:............................

5. Uwagi (jeżeli są): patrz uzupełnienie

6. Miejsce:.................................................

7. Data:....................................................

8. Podpis:..................................................

9. W załączeniu indeks do pakietu informacji przekazanego do

organu udzielającego homologacji, który może być

udostępniony na żądanie.

Uzupełnienie do świadectwa homologacji typu WE nr ...

dotyczące homologacji typu pojazdu zgodnie z dyrektywą

70/387/EWG zmienioną dyrektywą .../.../WE

1. Dodatkowe informacje

1.1. Układ(-y) drzwi osobowych:...............................

1.2. Sposób otwierania:.......................................

1.3. Sposób otwierania zamków:................................

5. Uwagi:...................................................

_______

⁽¹⁾ Niepotrzebne skreślić.

⁽²⁾ Jeżeli sposoby identyfikacji typu zawierają znaki, które nie mają znaczenia dla opisu pojazdu, części lub odrębnej jednostki technicznej, objętych niniejszym świadectwem homologacji typu pojazdu, to takie znaki zostaną przedstawione w dokumentacji w postaci symbolu "?" (np. ABC??123??).

⁽³⁾ Jak zostały zdefiniowane w załączniku IIA do dyrektywy 70/156/EWG.

ZAŁĄCZNIK  II ⁴

PRZEPISY DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI, MONTAŻU I BADAŃ WYTRZYMAŁOŚCI ZAMKÓW I ZAWIASÓW DRZWI BOCZNYCH UŻYWANYCH DO WSIADANIA I WYSIADANIA Z POJAZDÓW KATEGORII M1

1. SPRAWY OGÓLNE

1.1. Zamki i zawiasy muszą być zaprojektowane, skonstruowane i zamontowane w taki sposób, aby pojazd, w normalnych warunkach użytkowania, spełniał wymagania niniejszego załącznika.

1.2. Każdy zamek powinien umożliwiać zamknięcie częściowe i zamknięcie całkowite.

2. DANE I PARTIE ZAMKÓW ORAZ ZAWIASÓW PRZEDSTAWIONYCH PRZEZ PRODUCENTA LUB JEGO PRZEDSTAWICIELA

Producent lub jego przedstawiciel muszą przedstawić następujące dane i partie zamków i zawiasów:

2.1. Rysunki techniczne drzwi i ich zamków oraz zawiasów w odpowiedniej skali i wystarczająco szczegółowo;

2.2. Opis techniczny zamków i zawiasów;

2.3. Partię pięciu kompletów zawiasów na każde drzwi. Jednakże, jeśli te same komplety są stosowane do wielu drzwi, wystarczy przedstawić jedną partię kompletów. Komplety, które różnią się od siebie jedynie tym, że są zaprojektowane do zamontowania po stronie lewej czy po stronie prawej, nie są uznawane za różne;

2.4. Partię pięciu kompletnych zamków na każde drzwi, łącznie z mechanizmem sterowania. Jednakże, jeśli te same kompletne zamki są stosowane do wielu drzwi, wystarczy przedstawić jedną partię zamków. Zamki, które różnią się między sobą tylko tym, że zostały zaprojektowane do montażu po lewej lub po prawej stronie, nie są uznawane za różne.

3. PRZEPISY KONSTRUKCYJNE

3.1. Zamki

3.1.1. Obciążenie wzdłużne

3.1.1. Cały zamek z zaczepem, znajdujący się w pozycji zamknięcia częściowego, powinien wytrzymać obciążenie wzdłużne 453 kG (444 daN), a znajdujący się w pozycji zamknięcia całkowitego (patrz rysunek 2) - 1.134 kG (1111 daN).

3.1.2. Obciążenie poprzeczne

Cały zamek wraz z zaczepem, znajdujący się w pozycji zamknięcia częściowego, powinien wytrzymać obciążenie poprzeczne 453 kG (444 daN), a znajdujący się w pozycji zamknięcia całkowitego (patrz rysunek 3) - 907 kG (889 daN).

3.1.3. Wytrzymałość na działanie sił bezwładności

Zamek nie powinien zmieniać położenia zamknięcia całkowitego, jeśli przyspieszenie wzdłużne lub przyspieszenie poprzeczne, działające w dwóch kierunkach, równe 30 g, oddziałuje na cały zamek włącznie z jego mechanizmem sterowania.

3.2. Zawiasy

3.2.1. Każdy układ zawiasów powinien utrzymać drzwi i wytrzymać obciążenie wzdłużne 1.134 kG (1111 daN) oraz obciążenie poprzeczne 907 kG (889 daN) działające w obydwu kierunkach.

4. PRZEPISY DOTYCZĄCE BADANIA WYTRZYMAŁOŚCI ZAMKÓW I ZAWIASÓW DRZWI

Kontroli przestrzegania przepisów ppkt 3.1 i 3.2 dokonuje się zgodnie z poniższymi przepisami.

4.1. Instalacja, procedura i urządzenia do badania obciążeń statycznych

4.1.1. Instalacja

4.1.1.1. Zawiasy

4.1.1.1.1. Testy są przeprowadzane z użyciem elementów sztywnych odtwarzających geometryczne warunki montażu w pojeździe przy całkowicie zamkniętych drzwiach.

4.1.1.1.2. Na powyższe urządzenie oddziałuje się, w równej odległości od zawiasów:

4.1.1.1.2.1. ustalonym obciążeniem wzdłużnym, prostopadłym do osi sworzni zawiasów i działającym w płaszczyźnie przechodzącej przez tę oś;

4.1.1.1.2.2. ustalonym obciążeniem poprzecznym, prostopadłym do płaszczyzny wyznaczonej przez obciążenie wzdłużne i oś sworzni oraz działającym w płaszczyźnie przechodzącej przez tę oś.

4.1.1.1.3. Do każdego testu używa się nowego kompletu zawiasów.

4.1.1.1.4. Rysunek 1 ilustruje przykład montażu testowego.

4.1.1.2. Zamki

4.1.1.2.1. Testy są przeprowadzane z użyciem elementów sztywnych odtwarzających zamontowanie w pojeździe dwóch części zamka: korpusu zamka i zaczepu.

4.1.1.2.2. Na urządzenie to oddziałuje się ustalonym obciążeniem w taki sposób, by nie wywoływało ono naprężeń zamka. Ponadto stosuje się statyczne obciążenie poprzeczne 90,7 kG (88,9 daN) w stronę przeciwną niż zaczep zamka, w kierunku otwarcia drzwi.

4.1.1.2.3. Rysunki 2 i 3 ilustrują przykład montażu testowego.

4.1.2. Procedura i przyrządy testowe

Urządzenia określone w ppkt 4.1.1.1 i 4.1.1.2 powyżej montowane są w pojeździe trakcyjnym o wydajności minimalnej 1.500 kG (1470 daN). Należy na niego działać z prędkością rozsuwania urządzeń przytrzymujących nieprzekraczającą 5 mm/min, obciążeniami stopniowo rosnącymi aż do osiągnięcia wartości ustalonych w ppkt 3.1 i 3.2.

4.2. Procedura określania wytrzymałości zamków na przyspieszenia

4.2.1. Wytrzymałość na otwieranie w obu kierunkach, pod obciążeniem bezwładnościowym 30 g, wzdłużnym i poprzecznym, sprowadzonym w obu przypadkach do sterowania otwieraniem w kierunku ruchu, określa się dynamicznie lub analitycznie (patrz rysunek 4), z wykluczeniem:

4.2.1.1. Sił tarcia,

4.2.1.2. Składników przeciążenia (przyspieszenia siły ciężkości) prowadzących do utrzymania zamkniętego zamka.

4.2.2. Ewentualne urządzenia do blokowania zamka nie powinny być używane.

4.3. Równoważne metody testowe

4.3.1. Równoważne, niepowodujące niszczenia metody testowe są dopuszczalne, pod warunkiem że wyniki określone w ppkt 4.1.2 i 4.2 powyżej mogą być uzyskane albo w całości przy pomocy testu zastępczego, albo w wyniku obliczeń według wyników testu zastępczego. Jeśli stosowana jest metoda inna niż opisana w ppkt 4.1.2 i 4.2 powyżej, jej równoważność musi zostać udowodniona.

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

ZAŁĄCZNIK  III ⁵

WYMAGANIA DOTYCZĄCE DOSTĘPU DO I WYJŚCIA Z DRZWI PRZEDZIAŁU KIEROWCY W POJAZDACH KATEGORII N2 O MAKSYMALNEJ MASIE PRZEKRACZAJĄCEJ 7,5 TONY, ORAZ W POJAZDACH KATEGORII N3

1. Stopnie do przedziału kierowcy (patrz: rysunek)

1.1. Odległość (A) od podłoża do górnej powierzchni najniższego stopnia mierzona dla pojazdu znajdującego się na poziomej i płaskiej powierzchni nie powinna być większa niż 600 mm.

1.1.1. Jednakże w przypadku pojazdów terenowych, zdefiniowanych w załączniku IIA do dyrektywy 70/156/EWG, taka odległość (A) może być zwiększona do 700 mm.

1.2. Odległość (B) między górnymi powierzchniami stopni nie powinna być większa niż 400 mm. Odległość w pionie między dwoma sąsiadującymi stopniami nie powinna różnić się o więcej niż 50 mm. Ostatnie wymaganie nie ma zastosowania do odległości między najwyższym stopniem i podłogą kabiny.

1.2.1. Jednakże w przypadku pojazdów terenowych (patrz ppkt. 1.1.1) ta druga wielkość może być zwiększona do 100 mm.

1.3. Ponadto spełnione muszą być następujące minimalne wymagania geometryczne:

- głębokość stopnia (D):	80 mm
- prześwit stopnia (E) (w tym głębokość stopnia):	150 mm
- szerokość stopnia (F):	300 mm
- szerokość najniższego stopnia (G):	200 mm
- wysokość stopnia (S):	120 mm
- poprzeczne przesunięcie między stopniami (H):	0 mm
- wzdłużne zachodzenie na siebie (J) dwóch kolejnych stopni tego samego biegu lub między najwyższym stopniem i podłogą kabiny	200 mm

1.3.1. Jednakże w przypadku pojazdów terenowych (patrz ppkt 1.1.1) wartość (F) może być zmniejszona do 200 mm.

1.4. Najniższy stopień może być w formie szczebla, jeżeli jest to konieczne z uwagi na budowę lub korzystanie oraz w przypadku pojazdów terenowych (patrz ppkt 1.1.1). W takim przypadku głębokość szczebla (R) będzie wynosić przynajmniej 20 mm.

1.4.1. Szczeble o okrągłym przekroju poprzecznym nie są dozwolone.

1.5. Przy wysiadaniu z przedziału kierowcy położenie najwyższego stopnia powinno być łatwe do zlokalizowania.

1.6. Górna powierzchnia stopni nie może być śliska. Ponadto powierzchnia stopni narażonych podczas jazdy na działanie czynników atmosferycznych oraz zanieczyszczeń powinna posiadać odpowiedni odpływ (powierzchnia odprowadzająca).

2. Dostępność do poręczy prowadzących do miejsca kierowcy (patrz rysunek)

2.1. Jedna lub więcej poręczy czy uchwytów lub innych równoważnych urządzeń umożliwiających przytrzymanie się jest mocowana w celu zapewnienia dostępu do przedziału kierowcy.

2.1.1. Poręcz(-e) lub uchwyt(-y) lub równoważne urządzenia umożliwiające przytrzymanie się muszą być umiejscowione w taki sposób, aby były łatwe do uchwycenia oraz aby nie utrudniały dostępu.

2.1.2. Dopuszcza się, aby maksymalna przerwa na powierzchni chwytu na poręczach lub uchwytach lub równoważnych urządzeniach umożliwiających przytrzymanie się (na przykład pośredni punkt mocowania) wynosiła 100 mm.

2.1.3. W przypadku dostępu za pomocą więcej niż dwóch stopni poręcze, uchwyty lub równoważne urządzenia umożliwiające przytrzymanie się są umiejscowione w taki sposób, aby wchodzący miał trzy punkty podparcia (obie ręce i stopa lub obie stopy i ręka).

2.1.4. Za wyjątkiem schodów konstrukcja i umiejscowienie poręczy, uchwytów lub równoważnych urządzeń umożliwiających przytrzymanie się powinny być takie, aby zachęcać operatorów do schodzenia twarzą do kabiny.

2.1.5. Koło kierownicy można uznać za uchwyt.

2.2. Wysokość (N) dolnej krawędzi przynajmniej jednej poręczy, uchwytu lub równoważnego urządzenia umożliwiającego przytrzymanie się, mierzona od podłoża, dla pojazdu znajdującego się na poziomej i płaskiej powierzchni, nie jest większa niż 1.850 mm.

2.2.1. Jednakże w przypadku pojazdów terenowych (patrz ppkt 1.1.1) taka odległość (N) może być zwiększona do 1.950 mm.

2.2.2. Jeżeli podłoga przedziału kierowcy znajduje się na wysokości od podłoża większej niż "N", to wysokość ta zostanie przyjęta jako "N".

2.2.3. Ponadto minimalna odległość (P) górnej krawędzi poręczy lub uchwytu(-ów), lub równoważnych urządzeń od podłogi kabiny kierowcy wynosi:

- poręcz(-e) lub uchwyt(-y) lub równoważne urządzenia umożliwiające przytrzymanie się (U) 650 mm,

- poręcz(-e) lub uchwyt(-y) lub równoważne urządzenia umożliwiające przytrzymanie się (V) 550 mm,

2.3. Muszą być spełnione następujące minimalne wymagania geometryczne:

-	wymiar elementu chwytania (K):	minimum 16 mm
		maksimum 38 mm,
-	długość (M):	minimum 150 mm,
-	odległość od części pojazdu (L):	minimum 40 mm.

grafika

3. W przypadku pochyłej podłogi przedziału kierowcy wymagane pomiary będą dokonywane od płaszczyzny horyzontalnej biegnącej od punktu, który znajduje się na przecięciu przedniej krawędzi podłogi z pionową płaszczyzną biegnącą poprzez środek stopnia znajdującego się bezpośrednio poniżej, a która jest prostopadła do środkowej płaszczyzny wzdłużnej pojazdu.

1 Art. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dyrektywy Komisji nr 98/90/WE z dnia 30 listopada 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.337.29) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 grudnia 1998 r.

2 Art. 2a dodany przez art. 29 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia i dostosowań w traktatach dołączonego do Traktatu w sprawie przystąpienia Królestwa Danii, Irlandii, Królestwa Norwegii oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U.04.90.864/15) z dniem 1 stycznia 1973 r.

3 Załącznik I zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy Komisji nr 98/90/WE z dnia 30 listopada 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.337.29) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 grudnia 1998 r.

4 Załącznik II zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy Komisji nr 98/90/WE z dnia 30 listopada 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.337.29) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 grudnia 1998 r.

5 Załącznik III:

-dodany przez art. 1 pkt 2 dyrektywy Komisji nr 98/90/WE z dnia 30 listopada 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.337.29) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 grudnia 1998 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy Komisji nr 2001/31/WE z dnia 8 maja 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.130.33) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 czerwca 2001 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1970.176.5
• Rodzaj: Dyrektywa
• Tytuł: Dyrektywa 70/387/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do drzwi pojazdów silnikowych i ich przyczep
• Data aktu: 27/07/1970
• Data ogłoszenia: 10/08/1970
• Data wejścia w życie: 28/07/1970, 01/05/2004