[Odesłanie prejudycjalne - Przestrzeń wolności., bezpieczeństwa i sprawiedliwości - Wspólna polityka w dziedzinie azylu - Przesłanki kwalifikujące do uzyskania statusu uchodźcy - Dyrektywa 2011/95/UE - Artykuł 10 ust. 1 lit. e) i art. 10 ust. 2 - Powody prześladowania - "Opinie polityczne" - Pojęcie - Opinie polityczne wykształcone w przyjmującym państwie członkowskim - Artykuł 4 - Ocena uzasadnionej obawy przed prześladowaniem z powodu tych opinii politycznych](C/2023/630)
Język postępowania: niderlandzki
(Dz.U.UE C z dnia 13 listopada 2023 r.)
Sąd odsyłający
Raad van State
Strony w postępowaniu głównym
Wnoszący odwołanie: S, A
Druga strona postępowania: Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie
Przy udziale: Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do spraw Uchodźców (UNHCR)
Sentencja
1) Artykuł 10 ust. 1 lit. e) i art. 10 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony
należy interpretować w ten sposób, że:
aby opinie, idee lub przekonania wnioskodawcy, który nie był jeszcze podmiotem nieprzychylnego zainteresowania ze strony podmiotów potencjalnie dopuszczających się prześladowań w jego kraju pochodzenia, mogły wchodzić w zakres pojęcia "opinii politycznych", wystarczy, by wnioskodawca ten twierdził, że żywi lub wyraża owe opinie, idee lub przekonania. Powyższe nie przesądza oceny zasadności obawy wnioskodawcy przez prześladowaniem z powodu takich opinii politycznych.
2) Artykuł 4 ust. 3-5 dyrektywy 2011/95
należy interpretować w ten sposób, że:
do celów badania zasadności żywionej przez wnioskodawcę obawy przed prześladowaniem z powodu jego opinii politycznych właściwe organy państw członkowskich powinny brać pod uwagę okoliczność, że te opinie polityczne, ze względu na stopień przekonania, z jakim są wyrażane, lub ewentualne działania wnioskodawcy podjęte celem wspierania tych opinii mogły wzbudzić lub mogą wzbudzić nieprzychylne zainteresowanie ze strony podmiotów potencjalnie dopuszczających się prześladowań w kraju pochodzenia tego wnioskodawcy. Nie wymaga się jednak, by owe opinie były tak głęboko zakorzenione u tego wnioskodawcy, aby w razie powrotu do kraju pochodzenia nie mógł powstrzymać się przed ich wyrażaniem, co narażałoby go na ryzyko doświadczenia aktów prześladowania w rozumieniu art. 9 tej dyrektywy.
