Język postępowania: angielski(2023/C 54/22)
(Dz.U.UE C z dnia 13 lutego 2023 r.)
Strony
Strona skarżąca: TJ i siedmiu innych skarżących (przedstawiciel: J. Janssen, adwokat)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- dopuszczenie i uwzględnienie zarzutów podniesionych w ramach niniejszej skargi;
- stwierdzenie nieważności Rozdziału III rozporządzenia Rady (UE) 2022/1854 z dnia 6 października 2022 r. w sprawie interwencji w sytuacji nadzwyczajnej w celu rozwiązania problemu wysokich cen energii 1 (zwanego dalej "zaskarżonym rozporządzeniem");
- ewentualnie stwierdzenie nieważności art. 15 zaskarżonego rozporządzenia w zakresie, w zakresie, w jakim przepis ten dopuszcza retroaktywne pobieranie składki solidarnościowej za rok 2022 r.;
- obciążenie Rady kosztami poniesionymi.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.
1. Zarzut pierwszy, zgodnie z którym zaskarżone rozporządzenie zostało błędnie przyjęte na podstawie art. 122 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz powinno było zostać przyjęte przez Radę jednogłośnie, po konsultacji z Parlamentem Europejskim, zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą, ponieważ zaskarżone rozporządzenie zawiera przepisy podatkowe.
2. Zarzut drugi, zgodnie z którym zaskarżone rozporządzenie stanowi naruszenie art. 1 Protokołu dodatkowego nr 1 do europejskiej konwencji praw człowieka i art. 17 Karty praw podstawowej Unii Europejskiej oraz obowiązujących w Unii Europejskiej zasad legalności i pewności prawa w zakresie, w jakim akt ten dopuszcza wsteczne stosowanie jego przepisów.