Język postępowania: łotewski(2023/C 54/18)
(Dz.U.UE C z dnia 13 lutego 2023 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: R. Tricot oraz I. Rubene)
Strona pozwana: Republika Łotewska
Żądania strony skarżącej
- stwierdzenie, że nie przyjmując najpóźniej do dnia 6 lutego 2018 r. wszystkich przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych do wykonania dyrektywy Rady 2013/59/Euratom z dnia 5 grudnia 2013 r. ustanawiającej podstawowe normy bezpieczeństwa w celu ochrony przed zagrożeniami wynikającymi z narażenia na działanie promieniowania jonizującego oraz uchylającej dyrektywy 89/618/Euratom, 90/641/Euratom, 96/29/Euratom, 97/43/Euratom i 2003/122/Euratom 1 , a w każdym razie nie powiadamiając o nich Komisji, Republika Łotewska uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 106 tej dyrektywy;
- obciążenie Republiki Łotewskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zgodnie z art. 106 dyrektywy 2013/59 państwa członkowskie miały obowiązek przyjąć i opublikować przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania tej dyrektywy najpóźniej do dnia 6 lutego 2018 r. Państwa członkowskie były również zobowiązane do przekazania Komisji tekstów przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej rzeczoną dyrektywą.
Zważywszy, że Republika Łotewska nie przyjęła wciąż wszystkich przepisów transponujących niezbędnych do wykonania tej dyrektywy, a w każdym razie nie powiadomiła o nich Komisji, Komisja w dniu 29 września 2022 r. postanowiła wnieść do Trybunału skargę o stwierdzenie, na podstawie art. 258 akapit drugi TFUE, że Republika Łotewska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 106 rzeczonej dyrektywy.