Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 lipca 2022 r. w sprawie przyszłej współpracy handlowo-inwestycyjnej między UE a Indiami (2021/2177(INI))(2023/C 47/03)
(Dz.U.UE C z dnia 7 lutego 2023 r.)
Parlament Europejski,
- uwzględniając wspólne oświadczenie przyjęte na spotkaniu przywódców UE i Indii, które odbyło się w Porto 8 maja 2021 r.,
- uwzględniając wspólne oświadczenie i plan działania na okres do 2025 r. na rzecz partnerstwa strategicznego UE-Indie, przyjęte na 15. szczycie UE-Indie 15 lipca 2020 r., a także inne wspólne oświadczenia przyjęte w dziedzinie walki z terroryzmem, klimatu i energii, urbanizacji, migracji i mobilności oraz partnerstwa wodnego,
- uwzględniając pierwsze w historii dialogi wysokiego szczebla w sprawie handlu i inwestycji, które odbyły się w lutym i kwietniu 2021 r. między wiceprzewodniczącym wykonawczym Komisji a indyjskim ministrem handlu i przemysłu,
- uwzględniając wspólny komunikat Komisji i wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z 20 listopada 2018 r. zatytułowany "Elementy strategii UE wobec Indii" (JOIN(2018)0028) oraz odnoszące się do niego konkluzje Rady z 10 grudnia 2018 r.,
- uwzględniając decyzje Rady z 19 kwietnia 2007 r. w sprawie mandatu negocjacyjnego dotyczącego negocjacji handlowych i inwestycyjnych z Indiami oraz z 14 lipca 2011 r. w sprawie mandatu dotyczącego negocjacji handlowych i inwestycyjnych z Indiami: wytyczne negocjacyjne dotyczące negocjacji handlowych i inwestycyjnych,
- uwzględniając wspólny komunikat Komisji i wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z 16 września 2021 r. zatytułowany "Unijna strategia współpracy w regionie Indo-Pacyfiku" (JOIN(2021)0024),
- uwzględniając komunikat Komisji z 18 lutego 2021 r. zatytułowany "Przegląd polityki handlowej - otwarta, zrównoważona i asertywna polityka handlowa" (COM(2021)0066),
- uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/947 z 9 czerwca 2021 r. ustanawiające Instrument Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej - Globalny wymiar Europy 1 ,
- uwzględniając rezolucje z 13 września 2017 r. w sprawie stosunków politycznych UE z Indiami 2 i z 21 stycznia 2021 r. w sprawie konektywności i stosunków UE-Azja 3 ,
- uwzględniając swoje zalecenie z 29 kwietnia 2021 r. dla Rady, Komisji oraz wiceprzewodniczącego Komisji / wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa w sprawie stosunków między UE a Indiami 4 ,
- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 stycznia 2020 r. w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu 5 ,
- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 7 lipca 2021 r. w sprawie aspektów handlowych pandemii COVID-19 i jej konsekwencji dla handlu 6 ,
- uwzględniając wspólny projekt rezolucji z dnia 29 stycznia 2020 r. w sprawie nowelizacji indyjskiej ustawy o obywatelstwie w 2019 r.,
- uwzględniając art. 54 Regulaminu,
- uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi,
- uwzględniając sprawozdanie Komisji Handlu Międzynarodowego (A9-0193/2022),
A. mając na uwadze, że w maju 2021 r. UE i Indie zwołały spotkanie przywódców po tym, jak zobowiązały się do regularnego zwoływania posiedzeń na najwyższym szczeblu i wzmocnienia partnerstwa strategicznego w celu zacieśnienia współpracy gospodarczej i politycznej;
B. mając na uwadze, że Unię Europejską i Indie, jako dwie największe na świecie demokracje, łączą silne więzi polityczne, gospodarcze, społeczne i kulturowe; mając jednak na uwadze, że dwustronne stosunki gospodarcze nie osiągnęły jeszcze swojego pełnego potencjału;
C. mając na uwadze, że przywódcy UE i Indii wyrazili wolę utrzymania i promowania faktycznego multilateralizmu i wielostronnego ładu opartego na zasadach, a także zbudowanego wokół Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) i Światowej Organizacji Handlu (WTO);
D. mając na uwadze, że podczas 11. nadzwyczajnej sesji specjalnej Zgromadzenia Ogólnego ONZ Indie wstrzymały się od głosu w sprawie przyjęcia rezolucji z 24 marca 2022 r. zatytułowanej "Konsekwencje humanitarne agresji na Ukrainę", podczas gdy 140 krajów zagłosowało za jej przyjęciem;
E. mając na uwadze, że UE jest trzecim co do wielkości partnerem handlowym Indii i wiodącym inwestorem zagranicznym, podczas gdy Indie są dziewiątym co do wielkości partnerem handlowym UE, a ich udział w całkowitym handlu towarami Unii w 2021 r. wyniósł jedynie niecałe 2,1 %; mając na uwadze, że istnieje niewykorzystany potencjał dla ściślejszej, pogłębioneji wzajemnie korzystnej współpracy gospodarczej, która mogłaby prowadzić - pod warunkiem ochrony europejskich standardów - do tworzenia nowych miejsc pracy i lepszych możliwości dla obu partnerów;
F. mając na uwadze, że od 2003 r. istnieje Strefa Wolnego Handlu ASEAN-Indie (AIFTA), obejmująca umowę o handlu towarami, umowę o handlu usługami oraz umowę o inwestycjach;
G. mając na uwadze, że w ramach strategicznych UE dotyczących Indii, obejmujących partnerstwo strategiczne UE-Indie, globalną strategię UE, strategię dla Indii, strategię UE dotyczącą łączenia Europy i Azji, partnerstwo UE-Indie na rzecz konektywności, dialog Indie-UE dotyczący praw człowieka, a także unijną strategię współpracy w regionie Indo-Pacyfiku, zwrócono szczególną uwagę na zasadnicze znaczenie współpracy z Indiami w zakresie globalnego programu działania UE; mając na uwadze, że 25 kwietnia 2022 r. UE i Indie postanowiły powołać Radę ds. Handlu i Technologii;
H. mając na uwadze, że Indie nadal zmagają się z poważnymi wyzwaniami związanymi ze zrównoważonym rozwojem, prawami człowieka i środowiskiem, w szczególności dotyczącymi sytuacji mniejszości oraz praw podstawowych; mając na uwadze, że Parlament wyraził zaniepokojenie nowelizacją indyjskiej ustawy o obywatelstwie w 2019 r., w której wykluczono muzułmanów z grupy obywateli objętych ochroną;
I. mając na uwadze, że Indie nie ratyfikowały jeszcze wszystkich kluczowych konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP), a mianowicie Konwencji dotyczącej wolności związkowej i ochrony praw związkowych (nr 87) oraz Konwencji dotyczącej stosowania zasad prawa organizowania się i rokowań zbiorowych (nr 98); mając na uwadze, że osoby pracujące w ramach gospodarki nieformalnej nadal stanowią ponad 90 % siły roboczej w Indiach; mając na uwadze, że w związku z tym miliony osób pozbawionych jest ubezpieczenia społecznego i żyje w niepewności 7 ;
1. wzywa Komisję, Radę Unii Europejskiej i Europejską Służbę Działań Zewnętrznych do kontynuowania wszelkich wysiłków na rzecz poprawy i pogłębienia stosunków z Indiami, które są strategicznym partnerem UE; ponownie przypomina o potrzebie głębszego partnerstwa opartego na wspólnych wartościach, takich jak wolność, demokracja, pluralizm, praworządność, dobre sprawowanie władzy, równość, poszanowanie praw człowieka i praw pracowniczych, praw kobiet i równouprawnienia płci, zaangażowanie w promowanie globalnego porządku obejmującego wszystkich, spójnego i opartego na zasadach, oraz skuteczny multilateralizm, zrównoważony rozwój, walka ze zmianą klimatu, a także pokój i stabilność na świecie;
2. z zadowoleniem przyjmuje porozumienie między UE a Indiami w sprawie utworzenia Rady ds. Handlu i Technologii, które umocni nasze partnerstwo strategiczne, i zobowiązuje się wspierać jego realizację; uważa, że nowy mechanizm to ważne forum, które umożliwi stawienie czoła nowym wyzwaniom w dziedzinie handlu, technologii i bezpieczeństwa, oraz podkreśla znaczenie pobudzania handlu technologią, ze szczególnym uwzględnieniem technologii do przeciwdziałania zmianie klimatu;
3. przypomina, że wymiana handlowa między UE a Indiami wzrosła o ponad 70 % w latach 2009-2019 i że obie strony mają wspólny interes we wspieraniu bliższych i głębszych więzi gospodarczych; uznaje, że Indie to ważny partner UE z perspektywy dywersyfikacji łańcucha dostaw; dostrzega także, że istnieją wrażliwe kwestie po obu stronach, ale uważa, że można je rozwiązać w sposób korzystny dla obu partnerów;
4. przypomina, że strategia "Od pola do stołu" przewiduje obowiązek ograniczenia stosowania pestycydów o 50 % do 2030 r. oraz zwiększenia do 25 % obszarów przeznaczonych na rolnictwo ekologiczne;
5. oczekuje szybkich działań następczych po spotkaniu przywódców UE i Indii w maju 2021 r., aby otwarcie poruszyć kwestię opartej na wartościach współpracy na najwyższym szczeblu w sprawach handlu i inwestycji; z zadowoleniem przyjmuje gotowość obu partnerów do działania na rzecz zawarcia ambitnej, zrównoważonej, kompleksowej i wzajemnie korzystnej umowy handlowej opartej na wartościach, a także odrębnej umowy o ochronie inwestycji i umowy w sprawie oznaczeń geograficznych;
6. podkreśla gospodarcze i strategiczne znaczenie tego porozumienia, które będzie pomyślne tylko wtedy, gdy UE i Indiom uda się stopniowo dostosować do wspólnego programu i wspólnych wartości w odniesieniu do zrównoważonego rozwoju, aby wytworzyć wspólny dobrobyt, doprowadzić do wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, zwiększyć konkurencyjność, walczyć z ubóstwem, poczynić postępy na drodze do osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju, promować walkę ze zmianą klimatu i wdrażanie porozumienia paryskiego, wspierać prawa pracownicze i podstawowe wolności, promować równouprawnienie płci i umocnienie pozycji kobiet, a także o ile wyraźnie uwzględni wyniki trwającego procesu przeglądu handlu i zrównoważonego rozwoju;
7. zauważa, że UE jest największym partnerem handlowym Indii w sektorze rolno-spożywczym; przypomina, że sektor rolnictwa stanowi ważną część indyjskiej gospodarki i odpowiada za 41 % zatrudnienia w Indiach; podkreśla wrażliwość, ale także potencjał niektórych sektorów rolnych zarówno w UE, jak i w Indiach; podkreśla, że większy dostęp do rynku dla produktów rolnych nie powinien dawać żadnej ze stron nieuczciwej przewagi konkurencyjnej; zwraca uwagę na potrzebę zapewnienia, aby produkty rolno-spożywcze przywożone z Indii spełniały unijne normy bezpieczeństwa i higieny pracy; uważa, że UE powinna wspierać Indie w niesieniu rolnikom pomocy w ograniczaniu stosowania pestycydów; podkreśla potrzebę ścisłej współpracy UE i Indii w celu złagodzenia negatywnych skutków wojny prowadzonej obecnie przez Rosję w Ukrainie dla bezpieczeństwa żywnościowego;
8. zwraca uwagę, że jednym z celów przyszłych umów handlowo-inwestycyjnych między UE a Indiami jest zacieśnienie stosunków gospodarczych, handlowych i inwestycyjnych między UE a Indiami w pełnej zgodności z uznanymi na szczeblu międzynarodowym prawami człowieka, normami środowiskowymi i normami pracy oraz umowami w tym zakresie, a także stworzenie zdrowego, przejrzystego, otwartego, niedyskryminującego i przewidywalnego otoczenia biznesowego dla przedsiębiorstw po obu stronach oraz uwolnienie niewykorzystanego potencjału dwustronnej współpracy gospodarczej między UE a Indiami;
9. ponownie potępia w najostrzejszych słowach nielegalną, niesprowokowaną i nieuzasadnioną wojnę napastniczą Federacji Rosyjskiej przeciwko Ukrainie; uznaje neutralne stanowisko Indii od czasu uzyskania niepodległości; zwraca uwagę, że UE i Indie są gotowe do współpracy na rzecz dostatku i pokoju na świecie; ubolewa jednak, że Indie zwlekają z potępieniem agresji wojskowej Federacji Rosyjskiej na Ukrainę; podkreśla znaczenie współpracy między demokracjami oraz przyjęcie przez nie wspólnego stanowiska w kluczowych obszarach, a zwłaszcza w sprawie podstawowych wartości oraz otwartego zrównoważonego handlu opartego na zasadach;
10. uważa, że obecny mandat negocjacyjny dotyczący umowy handlowej, odrębnej umowy o ochronie inwestycji i umowy w sprawie oznaczeń geograficznych jest wystarczająco wszechstronny i szeroki, by można było wznowić negocjacje, i trzeba go interpretować zgodnie z nowoczesnymi standardami; jest zdania, że trzeba zagwarantować, iż rdzeniem przyszłej kompleksowej umowy handlowej będą normy dotyczące środowiska i praw człowieka oraz że będzie ona zawierała jako integralną część specjalny rozdział dotyczący MŚP, specjalny rozdział dotyczący handlu cyfrowego, specjalny rozdział dotyczący surowców w celu zwiększenia dostępu do rynku, a także ambitny i możliwy do wyegzekwowania rozdział dotyczący handlu i zrównoważonego rozwoju, zgodny z porozumieniem paryskim; uważa ponadto, że umowa powinna zawierać postanowienia dotyczące zrównoważonych systemów żywnościowych oraz płci;
11. wzywa rząd Indii do przedstawienia planu działania na rzecz ratyfikacji dwóch pozostałych podstawowych konwencji MOP nr 87 i 98; uważa, że ich zasady trzeba należycie i właściwie wdrożyć w odpowiednim czasie; podkreśla, że z uwagi na nieformalny charakter indyjskiego rynku pracy wdrożenie i egzekwowanie międzynarodowych norm pracy wiąże się z wieloma wyzwaniami; zachęca Komisję do zapewnienia, by wszystkie kluczowe zasady konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy zostały odzwierciedlone w przyszłej umowie handlowej; apeluje do Komisji o sprawienie, by przyszła umowa handlowa między UE a Indiami była zgodna z Europejskim Zielonym Ładem, strategią "Od pola do stołu" oraz COP26;
12. zgadza się z przywódcami UE i Indii, że aby utrzymać dynamikę konieczną do wznowienia negocjacji, należy znaleźć rozwiązania w odniesieniu do utrzymujących się od dawna problemów z dostępem do rynku; zachęca zatem negocjatorów do znalezienia szybkich rozwiązań w odniesieniu do utrzymujących się od dawna problemów z dostępem do rynku zarówno na wszystkich szczeblach sprawowania rządów, jak i w sektorach samochodowym, części samochodowych, rolnictwa, wyrobów medycznych, produktów farmaceutycznych, barier sanitarnych i fitosanitarnych, zamówień publicznych oraz barier pozataryfowych, takich jak nakazy kontroli jakości, certyfikacja, zgodność z normami międzynarodowymi, wymogi lokalizacji, bez przedkładania szybkiego zawarcia umowy nad jej treść;
13. zachęca negocjatorów do poczynienia znacznych postępów w realizacji kompleksowej, wzajemnie korzystnej, nowoczesnej i zgodnej z zasadami WTO umowy o wolnym handlu opartej na zasadach, traktując priorytetowo następujące obszary sprzyjające trwałemu wzrostowi gospodarczemu, wyrównujące nierówności, oraz transformacji cyfrowej i sprawiedliwej transformacji ekologicznej:
(i) kompleksowe zniesienie ceł i kontyngentów na zasadzie wzajemności, przy jednoczesnym zwróceniu uwagi na produkty wrażliwe i zapewnieniu, że obniżki nie zostaną zrekompensowane wzrostem krajowych podatków i opłat, w tym na poziomie państwa, od produktów importowanych;
(ii) przyspieszone, bardziej przejrzyste i mniej uciążliwe procedury celne, a także kompleksowy proces certyfikacji elektronicznej za pośrednictwem pojedynczego punktu kontaktowego oraz zniesienie nieproporcjonalnych zakazów przywozu;
(iii) przejrzyste i sprawne procedury zatwierdzania dostępu do rynku, regionalizacji oraz kontroli w oparciu o uzasadnione naukowo przywozowe środki sanitarne i fitosanitarne, normy międzynarodowe oraz środki wykraczające poza porozumienie SPS WTO; w umowie należy dążyć do zapewnienia współpracy dotyczącej środków sanitarnych i fitosanitarnych oraz do szybkiego zatwierdzania przez Indie wszystkich obecnych i przyszłych wniosków o udzielenie dostępu do rynku, w tym wymagających dłuższego rozpatrywania z uwagi na wysyłki próbne i kwestie związane z certyfikacją;
(iv) zniesienie rosnącej liczby barier technicznych w handlu, w tym przegląd barier w dziedzinie ICT, wyrobów medycznych, zabawek, napojów alkoholowych, oszlifowanych diamentów, produktów rolnych, żywności i stali; umowa powinna dążyć do zgodności z międzynarodowymi normami Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO), Międzynarodowej Komisji Elektrotechnicznej (IEC) i Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (ITU), wykraczać poza porozumienie WTO w sprawie barier technicznych w handlu, gwarantować, że nie dochodzi do powielania badań i certyfikacji, a także usprawnić systemy licencjonowania, nakazy kontroli jakości i badania kliniczne;
(v) obszerny rozdział dotyczący zamówień publicznych na wszystkich szczeblach sprawowania rządów w celu egzekwowania zasad przejrzystości i niedyskryminacji w zamówieniach publicznych poprzez skuteczne procedury odwoławcze; w związku z tym wzywa Indie do przystąpienia do Porozumienia WTO w sprawie zamówień rządowych oraz do zakazania praktyk dyskryminacyjnych dotyczących "kupowania towarów krajowych", takich jak niektóre praktyki związane z "Make in India" i "Atmanirbhar Bharat" ("Indie samodzielne"), ponieważ mają one na celu sprzyjanie produkcji krajowej i zniechęcanie do przywozu oraz znacząco wpływają na dostęp do rynku dla przedsiębiorstw z UE;
(vi) zapewnienie równych warunków działania w odniesieniu do dotacji i praktyk handlowych przedsiębiorstw państwowych;
(vii) kompleksowy rozdział dotyczący wysokiego poziomu ochrony praw własności intelektualnej, skupiający się między innymi na zasadach współpracy i transferach technologii, który powinien ułatwić nieograniczający i szybki proces składania wniosków patentowych, szybkie i skuteczne egzekwowanie norm w zakresie praw własności intelektualnej oraz ochronę unijnych oznaczeń geograficznych (OG); trzeba jednak zwrócić szczególną uwagę na stworzenie Indiom możliwości produkowania przystępnych cenowo leków generycznych, które zaspokoją wewnętrzne potrzeby w zakresie zdrowia lub będą przeznaczone na eksport do innych potrzebujących krajów rozwijających się, zgodnie z deklaracją z Ad-Dauhy w sprawie porozumienia TRIPS w sprawie zdrowia publicznego;
(viii) osobny rozdział dotyczący MŚP w celu uwzględnienia szczególnych potrzeb MŚP i zagwarantowania pewności prawa; podkreśla potrzebę przyjaznego dla MŚP otoczenia regulacyjnego, w tym ujednoliconych i uproszczonych procedur celnych, oraz ograniczenia obciążeń administracyjnych i regulacyjnych w celu przezwyciężenia wszystkich barier taryfowych i pozataryfowych uniemożliwiających MŚP wejście na indyjski rynek; podkreśla potrzebę ułatwienia wymiany informacji na temat dostępu do rynku, regulacji handlowych, procedur handlowych oraz zasad pochodzenia;
(ix) uwzględnienie ambitnego rozdziału dotyczącego handlu i zrównoważonego rozwoju, który gwarantuje opartą na zasadach współpracę handlową i inwestycyjną, a także propaguje najwyższe standardy międzynarodowe w praw pracowniczych, w tym zdecydowane działania w celu wyeliminowania pracy dzieci i pracy przymusowej, zapewnienia ochrony środowiska oraz wsparcia równość płci, na wzór najnowszych i najnowocześniejszych umów UE o wolnym handlu; podkreśla, że w umowie trzeba przekrojowo odzwierciedlić zrównoważony rozwój za pomocą możliwych do wyegzekwowania przepisów uwzględniających przegląd handlu i zrównoważonego rozwoju;
(x) ustanowienie nowoczesnych, przyjaznych dla MŚP, ujednoliconych i wzajemnie obowiązujących reguł pochodzenia, zgodnie z najnowocześniejszymi i najbardziej kompleksowymi umowami UE o wolnym handlu;
(xi) uwzględnienie przedstawionego niedawno planu działania dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym w celu zmniejszenia ilości odpadów oraz umocnienia pozycji konsumentów, sprawienia, by produkty zrównoważone stały się normą, oraz przewodzenia ogólnoświatowym wysiłkom na rzecz gospodarki o obiegu zamkniętym;
(xii) zakaz nieautomatycznych procedur licencjonowania przywozu lub wywozu, z wyjątkiem uzasadnionych przypadków;
(xiii) usunięcie wszelkich dyskryminacyjnych i nieproporcjonalnych przeszkód w zakładaniu przedsiębiorstw zarówno w sektorze usług, jak i w przemyśle wytwórczym, oraz przeszkód w świadczeniu usług transgranicznych, aby zapewnić równe warunki działania usługodawcom z UE i Indii;
(xiv) udoskonalone zasady dotyczące handlu elektronicznego, których podstawę stanowią unijne standardy i światowe praktyki; uważa w szczególności, że sieci 5G nie mogą być wdrażane z wykorzystaniem obowiązkowego transferu technologii, takiego jak przymusowe ujawnianie kodów źródłowych, algorytmów i kluczy szyfrujących;
(xv) potwierdzenie praw i obowiązków obu stron wynikających z porozumień WTO (antydumpingowego, antysubsydyjnego i w sprawie środków ochronnych), zbadanie obszarów wspólnych zainteresowań wykraczających poza standardy WTO oraz uwzględnienie tymczasowego dwustronnego mechanizmu ochronnego;
(xvi) zagwarantowanie dobrego sprawowania władzy i praworządności oraz znalezienie rozwiązania dla przeszkód powstających w wyniku braku pewności prawa;
14. przypomina, że MŚP są podstawą rozwoju społeczno-gospodarczego Indii i odpowiadają za 45 % całkowitej produkcji przemysłowej kraju; jest zdania, że Indie i UE powinny kontynuować współpracę na rzecz zapewnienia sprzyjającego i stabilnego otoczenia biznesowego dla MŚP, ułatwienia im dostępu do rynków międzynarodowych i umożliwienia im pełnego wykorzystania możliwości handlowych; z zadowoleniem przyjmuje w związku z tym utworzenie w Indiach punktu informacyjnego o prawach własności intelektualnej dla MŚP, który zapewnia tym przedsiębiorstwom bezpośrednie wsparcie w zakresie ochrony i egzekwowania ich praw własności intelektualnej; wzywa Komisję, by wykorzystała tę inicjatywę do tworzenia dalszych platform cyfrowych, które mogłyby pomóc ograniczyć koszty handlowe i obciążenia administracyjne, a zarazem zwiększyć zaangażowanie MŚP w handlu międzynarodowym;
15. zwraca się do obu stron, aby rozważyły zapewnienie interoperacyjnych przepływów danych między jurysdykcjami Indii i UE w pełnej zgodności z ogólnym rozporządzeniem o ochronie danych (RODO) 8 w oparciu o ocenę; zachęca Indie do dostosowania nowego projektu indyjskiej ustawy o ochronie danych do najwyższych światowych standardów w zakresie ochrony danych i prywatności; zachęca Indie do przystąpienia do unijnej inicjatywy dotyczącej międzynarodowych standardów w zakresie ochrony danych;
16. zachęca zespół negocjacyjny UE, a także unijne instytucje i państwa członkowskie, do jak najlepszego wykorzystania zaangażowania Indii na rzecz multilateralizmu i międzynarodowego ładu handlowego opartego na zasadach; zwraca się także do Indii, aby odgrywały konstruktywną rolę w zagwarantowaniu znaczących rezultatów podczas 12 i 13 konferencji ministerialnej WTO; pochwala propozycję reformy Organu Rozstrzygania Sporów, której wnioskodawcą są wspólnie UE i Indie; wzywa Indie do przystąpienia do wielostronnego porozumienia w sprawie tymczasowego arbitrażu odwoławczego; wyraża uznanie dla zaangażowania przywódców UE i Indii na rzecz poprawy koordynacji w zakresie globalnego zarządzania gospodarczego, zwłaszcza w ramach WTO i grupy G-20; oczekuje, że zostanie poinformowany o wynikach dialogu urzędników wyższego szczebla UE-Indie, którego celem jest pogłębienie dwustronnej współpracy w kwestiach związanych z WTO w ramach dialogów wysokiego szczebla w sprawie handlu i inwestycji;
17. wyraża ubolewanie z powodu utrzymujących się niepewności dla unijnych inwestorów, w szczególności w wyniku decyzji podjętej przez Indie w 2016 r., aby jednostronnie wypowiedzieć wszystkie dwustronne umowy inwestycyjne;
18. zauważa gotowość obu stron do wynegocjowania autonomicznej umowy o ochronie inwestycji, która podniosłaby poziom pewności prawa dla inwestorów po obu stronach oraz dodatkowo wzmocniła dwustronne stosunki handlowe, przyciągając więcej unijnych inwestycji do Indii, a także podtrzymuje możliwość wyczerpania przez strony krajowych środków prawnych; zaleca dążenie do osiągnięcia wspólnych i wzajemnie korzystnych celów w tym obszarze w celu wspierania zrównoważonego wzrostu gospodarczego i innowacji; podkreśla, że taka umowa powinna między innymi przewidywać ochronę przed dyskryminacją ze względu na pochodzenie, przed bezprawnym wywłaszczeniem, odmową dostępu do wymiaru sprawiedliwości, podstawowymi naruszeniami zasad sprawiedliwości proceduralnej, oczywistą stronniczością, ukierunkowaną dyskryminacją z wyraźnie bezprawnych przyczyn i niewłaściwym traktowaniem; proponuje przeprowadzenie kompleksowej oceny skutków przed zakończeniem negocjacji; z zadowoleniem przyjmuje indyjskie inwestycje w Europie, które przyczyniają się do zwiększenia dynamiki gospodarczej, konkurencyjności i zróżnicowania produkcji;
19. potwierdza, że umowa o ochronie inwestycji mogłaby być odpowiednim krokiem do dalszego zacieśniania dwustronnych stosunków handlowych; zachęca negocjatorów do porozumienia się w sprawie ustanowienia wielostronnego trybunału do rozstrzygania sporów inwestycyjnych oraz specjalnego systemu sądów ds. inwestycji UE-Indie jako tymczasowego rozwiązania przed ustanowieniem wielostronnego trybunału rozstrzygania sporów inwestycyjnych, do którego powinny przystąpić zarówno UE, jak i Indie;
20. z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie przywódców do zawarcia odrębnej umowy w sprawie oznaczeń geograficznych, niezależnie od tego, czy będzie to autonomiczna umowa, czy też zostanie włączona do kompleksowej umowy handlowej; uważa taką umowę za priorytet dla unijnego rolnictwa i sektora rolno-spożywczego w celu ochrony unijnych OG; wzywa Komisję do podjęcia działań na rzecz stworzenia kompleksowego wykazu OG UE;
21. podkreśla, że UE powinna bronić praw człowieka i prawa do pożywienia jako głównej zasady i priorytetu systemów żywnościowych oraz podstawowego narzędzia przekształcania systemów żywnościowych; wzywa UE do wdrożenia Deklaracji ONZ w sprawie praw ludności wiejskiej i innych osób pracujących na obszarach wiejskich oraz do zapewnienia osobom najbardziej marginalizowanym dostępu do żywności bogatej w składniki odżywcze;
22. zauważa, że chociaż indyjski porządek prawny zezwala na uprawę organizmów zmodyfikowanych genetycznie (GMO) w celu ich przetworzenia na żywność i paszę, indyjski system GMO jest podobny do systemu unijnego pod względem rygorystyczności i surowości;
23. zwraca uwagę na znaczenie zdecydowanego postępu w zakresie zakazu wszelkich antybiotyków i leków weterynaryjnych, które nie są zgodne z normami żywnościowymi Kodeksu Żywnościowego;
24. podkreśla, że na mocy umowy o współpracy z Indiami UE musi zapewnić zwiększenie poziomu wzajemnej współpracy oraz dopilnować, by obie strony przestrzegały wszystkich unijnych standardów gospodarczych, społecznych, środowiskowych i zdrowotnych oraz standardów bezpieczeństwa i jakości;
25. zwraca się do Komisji o przeprowadzenie badania skutków gospodarczych, jakie może nieść ta umowa, mając na uwadze, że produkcja rolna i hodowlana w Indiach nie podlegają normom europejskim, które wpływają na podwyższenie kosztów produkcji w Europie, co może prowadzić do nieuczciwej konkurencji, podobnie jak stało się to już w przypadku innych umów z państwami spoza UE;
26. wzywa Komisję do dopilnowania, aby tekst umowy - podobnie jak konsekwentnie uwzględniano to w poprzednich umowach UE o wolnym handlu - zapewniał ochronę wspólnego rynku wewnętrznego UE poprzez zapobieganie:
(i) przywozowi niedozwolonych GMO w środkach spożywczych, paszach i nasionach;
(ii) przywozowi produktów rolnych i środków spożywczych o wyższych poziomach pozostałości pestycydów niż dozwolone w prawie UE poprzez systemowe stosowanie przepisów UE dotyczących najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości;
(iii) przywozowi produktów rolnych i środków spożywczych wyprodukowanych z użyciem preparatów hormonalnych zakazanych w UE;
(iv) wprowadzaniu opornych na środki przeciwdrobnoustrojowe szczepów drobnoustrojów;
27. przypomina, że 14 grudnia 2021 r. WTO potępiła Indie za bardzo wysokie dotacje przyznawane przez ten kraj na produkcję cukru i jego wywóz; w związku z tym domaga się zawieszenia kontyngentu w wysokości 10 000 t na indyjski cukier wymienionego w koncesji CXL, skoro Indie nie przewidują przeglądu dotacji niezgodnych z przepisami WTO; domaga się, aby zbliżające się negocjacje handlowe między UE a Indiami zapewniły zniesienie niezgodnych z zasadami WTO dotacji do cukru;
28. z zadowoleniem przyjmuje utworzenie dwóch wspólnych grup roboczych w celu zacieśnienia współpracy regulacyjnej w zakresie towarów i usług, w tym w zakresie technologii ekologicznych i cyfrowych oraz odpornych łańcuchów dostaw w porozumieniu z przedstawicielami różnych zainteresowanych stron na równych warunkach; podkreśla kluczową rolę dialogów wysokiego szczebla w sprawie handlu i inwestycji dla zapewnienia ogólnych postępów, w tym w odniesieniu do utrzymujących się od dawna problemów z dostępem do rynku; oczekuje, że będzie szybko i regularnie informowany o wynikach tych dialogów;
29. wzywa negocjatorów, aby w trybie priorytetowym uzgodnili utworzenie dwustronnej platformy konsultacji ex ante i ex post między UE a Indiami, mającej na celu ułatwienie dyskusji i konsultacji przed wprowadzeniem jakichkolwiek nowych środków lub dotacji, które mogłyby negatywnie wpłynąć na handel lub inwestycje; uważa, że taka platforma powinna ułatwić dialog z przedstawicielami szerokiego grona zainteresowanych stron, w tym partnerów społecznych i organizacji społeczeństwa obywatelskiego; uważa, że stowarzyszenia przedsiębiorstw i branż powinny mieć możliwość zgłaszania sekretariatowi tej platformy wszelkich nowych barier handlowych lub inwestycyjnych; uważa, że platforma ta powinna ostatecznie stać się integralną częścią ram zarządzania przyszłą umową handlową;
30. uważa, że zarządzanie potencjalną umową o wolnym handlu między UE a Indiami powinno obejmować ustanowienie wspólnego komitetu zapewniającego wspólne monitorowanie, zorganizowany dialog i nadzór ze strony Parlamentu Europejskiego i obu izb parlamentu Indii; podkreśla, że zaangażowanie społeczeństwa obywatelskiego w monitorowanie wdrażania umowy ma kluczowe znaczenie, i apeluje o szybkie ustanowienie wewnętrznych grup doradczych po wejściu umowy w życie oraz o zrównoważoną reprezentację organizacji biznesowych, związków zawodowych i społeczeństwa obywatelskiego, w tym niezależnych organizacji z sektora pracy i sektora ochrony środowiska;
31. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządowi i parlamentowi Indii.
