[Odesłanie prejudycjalne - Podatek od wartości dodanej (VAT) - Szósta dyrektywa 77/388/EWG - Artykuł 4 ust. 4 akapit drugi - Podatnicy - Uprawnienie państw członkowskich do uznania za jednego podatnika osób niezależnych pod względem prawnym, lecz ściśle powiązanych pod względem finansowym, ekonomicznym i organizacyjnym ("grupa podatkowa VAT") - Przepisy krajowe uznające za "jednego podatnika" podmiot nadrzędny grupy podatkowej VAT - Świadczenia wewnętrzne w grupie podatkowej VAT - Artykuł 6 ust. 2 lit. b) - Świadczenie usług dokonywane nieodpłatnie - Pojęcie celów niezwiązanych z działalnością przedsiębiorstwa]Język postępowania: niemiecki
(2023/C 35/03)
(Dz.U.UE C z dnia 30 stycznia 2023 r.)
Sąd odsyłający
Bundesfinanzhof
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Finanzamt T
Strona przeciwna: S
Sentencja
1) Artykuł 4 ust. 4 akapit drugi szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku
należy interpretować w ten sposób, że:
nie stoi on na przeszkodzie temu, by w przypadku grupy składającej się z osób prawnie niezależnych, lecz ściśle związanych ze sobą finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie, państwo członkowskie uznało za jednego podatnika w rozumieniu tego przepisu podmiot nadrzędny tej grupy, jeżeli podmiot ten jest w stanie narzucić swą wolę innym podmiotom należącym do tej grupy i pod warunkiem że takie uznanie nie prowadzi do ryzyka powstania strat podatkowych.
2) Prawo Unii
należy interpretować w ten sposób, że:
w przypadku podmiotu będącego jednym podatnikiem grupy składającej się z osób prawnie niezależnych, lecz ściśle związanych ze sobą finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie, i wykonującego z jednej strony działalność gospodarczą, w zakresie której jest on podatnikiem, a z drugiej strony działalność w ramach realizowania prerogatyw władzy publicznej, w odniesieniu do której nie jest on uznawany za podatnika podatku od wartości dodanej na podstawie art. 4 ust. 5 szóstej dyrektywy, świadczenie przez podmiot wchodzący w skład tej grupy usługi związanej z realizowaniem tych prerogatyw nie powinno być opodatkowane na podstawie art. 6 ust. 2 lit. b) tej dyrektywy.