(C/2023/346)Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 30 października 2023 r.)
Strony
Strona skarżąca: WS (przedstawiciel: adwokat H. Tettenborn)
Strona pozwana: Europejski Inspektor Ochrony Danych
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji EIOD z dnia 16 czerwca 2023 r. o nienadawaniu dalszego biegu postępowaniu w sprawie skargi strony skarżącej na EPSO w przedmiocie dostępu do danych osobowych, wniesionej do EIOD w dniu 16 listopada 2022 r. (sprawa 2022-1189), bez przeprowadzenia dochodzenia i bez podjęcia innych działań;
- zasądzenie na rzecz strony skarżącej słusznego zadośćuczynienia za doznaną, w wyniku decyzji EIOD zaskarżonej w ramach żądania pierwszego, krzywdę i szkodę niematerialną, w wysokości ustalonej wedle uznania Sądu;
- obciążenie EIOD kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi jeden zarzut obejmujący wiele elementów, podnosząc, że EIOD naruszył spoczywający na nim obowiązek poszanowania art. 52 ust. 2 i 3 oraz art. 57 ust. 1 lit. a) i e) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. 1 . w szczególności w zakresie w jakim:
- zezwolił EUIPO i Komisji Europejskiej (EPSO) na naruszenie art. 4 ust. 1 lit. a), e), i f), art. 4 ust. 2, art. 17 ust. 1 lit. c) i d) oraz art. 17 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/1725 przez to, że nie wykonał swoich uprawnień kontrolnych. Z tego powodu pozycja strony skarżącej w już podjętych działaniach prawnych przeciwko EUIPO (sprawa T-221/23) oraz w działaniach przyszłych przeciwko Komisji Europejskiej i EUIPO została osłabiona;
- nie przeprowadził dochodzenia ani nie podjął innych działań w przedmiocie naruszenia ochrony danych osobowych, o którym mowa w art. 3 pkt 16 rozporządzenia (UE) 2018/1725;
- nie wywiązał się ze spoczywających na nim obowiązków w ten sposób, że zezwolił EUIPO i Komisji Europejskiej (EPSO) na niezgodne z prawem przetwarzanie danych strony skarżącej.
