Język postępowania: niemiecki(2023/C 338/44)
(Dz.U.UE C z dnia 25 września 2023 r.)
Strony
Strona skarżąca: DZ Bank AG Deutsche Zentral-Genossenschaftsbank, Frankfurt am Main (Frankfurt nad Menem, Niemcy) (przedstawiciele: H. Berger, M. Weber i D. Schoo, Rechtsanwälte)
Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (Single Resolution Board - SRB)
Żądania:
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności wspólnej decyzji ustalającej minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych z dnia 6 kwietnia 2023 r., dokument RC/JD/2022/22;
- obciążenie SRB kosztami postępowania.
Tytułem ewentualnym, w przypadku gdyby Sąd uznał, że zaskarżona decyzja nie istnieje w obrocie prawnym ze względu na użycie przez pozwaną niewłaściwego języka urzędowego i że w związku z tym skarga o stwierdzenie nieważności jest niedopuszczalna ze względu na brak przedmiotu sporu, skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie, że wspólna decyzja nie istnieje w obrocie prawnym;
- obciążenie SRB kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Niniejsza skarga opiera się na pięciu zarzutach.
1. Zarzut pierwszy: Wspólna decyzja narusza art. 81 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 1 w związku z art. 3 rozporządzenia nr 1 2 , gdyż nie została sporządzona w wybranym przez skarżącą niemieckim języku urzędowym.
2. Zarzut drugi: Wspólna decyzja narusza art. 12d ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 i art. 296 ust. 2 TFUE, gdyż nie zawiera ona pełnego oraz wystarczająco szczegółowego i konkretnego uzasadnienia.
3. Zarzut trzeci: Wspólna decyzja narusza art. 12d ust. 3 akapit 4 w związku z art. 27 ust. 7 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 806/2014, gdyż ustalono w niej minimalny wymóg w zakresie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych jako obejmujący zobowiązania związane z udzielonymi pożyczkami.
4. Zarzut czwarty: Wspólna decyzja narusza art. 12c ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 806/2014, gdyż ustalono w niej minimalny wymóg w zakresie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych jako obejmujący zobowiązania związane z udzielonymi pożyczkami oraz stwierdzono, że minimalny wymóg w zakresie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, w zakresie w jakim został on zwiększony wskutek błędnego włączenia zobowiązań związanych z udzielonymi pożyczkami, musi być spełniony przez instrumenty podporządkowane.
5. Zarzut piąty: Tytułem ewentualnym: art. 12d ust. 3 akapit 4 w związku z art. 27 ust. 7 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 806/2014 i art. 12c ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 naruszają normy prawa wyższego rzędu (art. 16, 17, 20 i 52 karty praw podstawowych Unii Europejskiej 3 ) co najmniej w zakresie, w jakim zezwalają one na włączenie, przy ustalaniu minimalnego wymogu w zakresie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, do łącznych zobowiązań obejmujących fundusze własne również zobowiązań związanych z udzielonymi pożyczkami.
