Język postępowania: rumuński(2023/C 321/60)
(Dz.U.UE C z dnia 11 września 2023 r.)
Strony
Strona skarżąca: Constantin Mincu Patrascu Brancusi (Bukareszt, Rumunia) (przedstawiciel: adwokat A. §andru)
Strona pozwana: Prokuratura Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji o odesłaniu sprawy oraz jej częściowym umorzeniu wydanej przez stałą izbę Prokuratury Europejskiej w dniu 8 grudnia 2022 r. w sprawie EPPO nr I.130/2021, na mocy której Prokuratura Europejska postanowiła skierować do sądu sprawę, w której skarżący jest stroną oskarżoną, w zakresie w jakim stała izba nie składa się z minimalnej liczby prokuratorów europejskich wymaganej przez prawo Unii oraz że naruszone zostały przepisy dotyczące składu stałych izb uregulowane w art. 10 ust. 1 rozporządzenia Rady (UE) 2017/1939 z dnia 12 października 2017 r.;
- [skarżący] podnosi zarzut niezgodności z prawem regulaminu wewnętrznego Prokuratury Europejskiej ze względu na to, że jest on sprzeczny z art. 10 rozporządzenia w sprawie EPPO oraz zarzut niezgodności z prawem przepisów regulaminu wewnętrznego Prokuratury Europejskiej, które są sprzeczne z TFUE i Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie odwołania skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.
1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 10 ust. 1 rozporządzenia w sprawie EPPO poprzez wydanie zaskarżonej decyzji.
Zaskarżona decyzja stałej izby nr 10 została zasadniczo wydana z naruszeniem art. 10 rozporządzenia Rady (UE) 2017/1939 z dnia 12 października 2017 r. wdrażającego wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej ("EPPO"), które w odniesieniu do składu stałej izby nakłada obowiązek posiadania dwóch stałych członków wraz z prezesem stałej izby.
2. Zarzut drugi dotyczący niezgodności z prawem regulaminu wewnętrznego Prokuratury Europejskiej.
Mając na uwadze, że według Prokuratury Europejskiej wystarczy, aby przy wydawaniu zaskarżonej decyzji stałej izby przestrzegano przepisów art. 23 ust. 5 regulaminu wewnętrznego Prokuratury Europejskiej, skarżący podniósł na podstawie art. 277 TFUE zarzut niezgodności z prawem owego przepisu regulaminu wewnętrznego, ponieważ jest on sprzeczny z art. 10 ust. 1 rozporządzenia w sprawie EPPO, który nie zezwala na odstępstwa.
