Język postępowania: angielski(2023/C 271/46)
(Dz.U.UE C z dnia 31 lipca 2023 r.)
Strony
Strona skarżąca: Sber Vermogensverwaltungs AG (Wiedń, Austria) (przedstawiciele: O. Behrends, lawyer)
Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- po pierwsze, stwierdzenie nieważności decyzji SRB z dnia 28 lipca 2022 r. w odniesieniu do wniosku skarżącej o udzielenie dostępu do dokumentów;
- po drugie, stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Odwoławczej SRB z dnia 8 marca 2023 r. w sprawie 4/2022 w zakresie, w jakim decyzja ta zawiera niekorzystne ustalenia wobec strony skarżącej;
- po trzecie, stwierdzenie nieważności odmownej odpowiedzi zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 1 , po upływie piętnastu dni roboczych od decyzji Komisji Odwoławczej;
- obciążenie strony przeciwnej kosztami postępowania
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.
1. Zarzut pierwszy dotyczący tego, że decyzja SRB z dnia 28 lipca 2022 r. w odniesieniu do wniosku skarżącego o udzielenie dostępu do dokumentu ("decyzja pierwotna") jest sprzeczna z prawem.
- Bezprawność decyzji pierwotnej została ustalona przez Komisję Odwoławczą w decyzji w wiążący dla SRB sposób. Jej bezprawność wynika również z opisanych poniżej okoliczności.
2. Zarzut drugi dotyczący tego, że decyzja Komisji Odwoławczej jest sprzeczna z prawem z następujących powodów.
- Komisja Odwoławcza przekroczyła swoje kompetencje i naruszyła art. 85 ust. 8 rozporządzenia (UE) 806/2014 2 , ponieważ twierdzi ona, iż może utrzymać w mocy niektóre części pierwotnej decyzji SRB w wiążący i ostateczny sposób, pomimo swojej decyzji o przekazaniu sprawy SRB do ponownego rozpoznania;
- Komisja Odwoławcza w błędny sposób odmówiła dostępu do akt i ujawnienia dokumentów w drodze postanowienia z powodu swojego błędnego poglądu, iż stanowiłoby to obejście zasad dotyczących publicznego dostępu;
- Komisja Odwoławcza SRB popełniła błąd, nie wyłączając w sposób bezwarunkowy jakiejkolwiek możliwości powołania się na art. 4 ust. 1 lit. a) tiret czwarte rozporządzenia (WE) 1049/2001.
- Komisja Odwoławcza SRB popełniła błąd, nie wyłączając w sposób bezwarunkowy jakiejkolwiek możliwości powołania się na art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) 1049/2001.
3. Zarzut trzeci dotyczący niezgodności z prawem dorozumianej odpowiedzi odmownej.
- SRB naruszyła obowiązek wydania decyzji w terminie określonym w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) 1049/2001. Stanowi to odmowę dostępu zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia (WE) 1049/2001. Odmowa jest niezgodna z prawem z powodu wiążącego charakteru decyzji Komisji Odwoławczej SRB. Jest ona bezprawna również dlatego, że nie zawiera ona żadnego uzasadnienia.
Skarżący podnosi również zarzuty dotyczące sprzeczności z art. 20 i 21 ust. 4 regulaminu postępowania Komisji Odwoławczej oraz z art. 85 ust. 8 i art. 86 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 w wykładni dokonanej przez SRB.
