Język postępowania: francuski(2023/C 261/63)
(Dz.U.UE C z dnia 24 lipca 2023 r.)
Strony
Strona skarżąca: VN (przedstawiciele: A. Champetier i S. Rodrigues, avocats)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Skarżący wnosi do Sądu o:
- uznanie niniejszej skargi za dopuszczalną i zasadną;
a w konsekwencji:
- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 4 sierpnia 2022 r., zastąpionej następnie decyzją z dnia 8 września 2022 r., w sprawie wypłaty całości dodatków rodzinnych na rzecz matki syna skarżącego, ze skutkiem od dnia 1 września 2015 r.;
- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 8 września 2022 r., z wyjątkiem jej postanowień dotyczących przyznania skarżącemu dodatku edukacyjnego na syna;
- co za tym idzie, zgodnie z zasadą przewidującą, że Trybunał nie może nakładać nakazów na instytucje, wypłatę odpowiednej kwoty na rzecz skarżącego (dodatek na dziecko pozostające na utrzymaniu, dodatek na gospodarstwo domowe, dodatek przedszkolny od dnia 1 września 2015 r. do dnia 31 sierpnia 2016 r.);
- ze skutkiem wstecznym, za okres od dnia 1 kwietnia 2015 r. do czerwca 2023 r. (przy założeniu, że administracja już wypłaciła skarżącemu wspomniane dodatki za okres pięciu miesięcy, od kwietnia 2015 r. do września 2015 r. włącznie);
- powiększonej o odsetki naliczane od listopada 2015 r. w wysokości średniej złożonej rocznej stropy procentowej równej stopie odsetek publicznych ustalonej przez EBC na rok 2022 r.;
- i na przyszłość, od lipca 2023 r.;
- w razie potrzeby - stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 2 marca 2023 r. oddalającej zażalenie skarżącego z dnia 4 listopada 2022 r.;
- obciążenie Komisji całością kosztów.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi skarżący podnosi dwa zarzuty.
1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 1 i 2 załącznika VII do regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej, oczywistych błędów w ocenie przy stosowaniu tych artykułów zważywszy na brak orzeczenia sądowego powierzającego opiekę nad synem skarżącego matce dziecka.
2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasady uzasadnionych oczekiwań.
