Język postępowania: niderlandzki(2023/C 252/24)
(Dz.U.UE C z dnia 17 lipca 2023 r.)
Sąd odsyłający
Hoge Raad der Nederlanden
Strony w postępowaniu głównym
Strona wnosząca kasację: Kwantum Nederland BV, Kwantum Belgie BV
Druga strona postępowania kasacyjnego: Vitra Collections AG
Pytania prejudycjalne
1. Czy sytuacja będąca przedmiotem niniejszego postępowania wchodzi w przedmiotowy zakres zastosowania prawa Unii?
W zakresie, w jakim na powyższe pytanie należy udzielić odpowiedzi twierdzącej, przedkładane są ponadto następujące pytania.
2. Czy okoliczność, że prawo autorskie do dzieła sztuki użytkowej stanowi integralną część prawa ochrony własności intelektualnej ustanowionego w art. 17 ust 2 karty oznacza, że prawo Unii - a w szczególności art. 52 ust. 1 karty - wymaga, by ograniczenie w korzystaniu z prawa autorskiego (w rozumieniu dyrektywy 2001/29/WE 1 ) do dzieła sztuki użytkowej poprzez zastosowanie testu wzajemności materialnej, o którym mowa w art. 2 ust. 7 konwencji berneńskiej 2 , przewidziane było ustawą?
3. Czy art. 2, 3 i 4 dyrektywy 2001/29/WE oraz art. 17 ust. 2 i art. 52 ust. 1 karty, rozpatrywane w świetle art. 2 ust. 7 konwencji berneńskiej, należy interpretować w ten sposób, że wyłącznie do ustawodawcy unijnego (a nie do ustawodawców krajowych) należy określenie, czy korzystanie z prawa autorskiego (w rozumieniu dyrektywy 2001/29/WE) na terytorium Unii może podlegać ograniczeniu poprzez zastosowanie testu wzajemności materialnej, o którym mowa w art. 2 ust. 7 konwencji berneńskiej w stosunku do dzieła sztuki użytkowej, którego państwem pochodzenia w rozumieniu konwencji berneńskiej jest państwo trzecie, i którego autor nie jest obywatelem państwa członkowskiego Unii, a jeżeli tak, to i zdefiniowanie tego ograniczenia w sposób jasny i precyzyjny (zob. wyrok TSUE z dnia 8 września 2020 r., sprawa C-265/19, ECLI:EU:C:2020:677)?
4. Czy art. 2, 3 i 4 dyrektywy 2001/29/WE w związku z art. 17 ust. 2 i art. 52 ust. 1 karty należy interpretować w ten sposób, że o ile ustawodawca unijny nie przewidział ograniczenia w korzystaniu z prawa autorskiego (w rozumieniu dyrektywy 2001/29/WE) do dzieła sztuki użytkowej poprzez zastosowanie testu wzajemności materialnej, o którym mowa w art. 2 ust. 7 konwencji berneńskiej, to państwa członkowskie Unii nie mogą stosować tego testu w stosunku do dzieła sztuki użytkowej, którego państwem pochodzenia w rozumieniu konwencji berneńskiej jest państwo trzecie, i którego autor nie jest obywatelem państwa członkowskiego Unii?
5. Czy w okolicznościach takich jak te będące przedmiotem niniejszego postępowania i biorąc pod uwagę moment powstania (poprzednika) art. 2 ust. 7 konwencji berneńskiej, w przypadku Belgii spełnione są przesłanki art. 351 ust. 1 TFUE, w związku z czym w gestii Belgii pozostaje kwestia zastosowania testu wzajemności materialnej, o którym mowa w art. 2 ust. 7 konwencji berneńskiej, przy uwzględnieniu faktu, że w niniejszej sprawie państwo pochodzenia przystąpiło do konwencji berneńskiej w dniu 1 maja 1989 r.?
