(Sprawa C-158/23, Keren 1 )Język postępowania: niderlandzki
(2023/C 235/13)
(Dz.U.UE C z dnia 3 lipca 2023 r.)
Sąd odsyłający
Raad van State
Strony w postępowaniu głównym
Wnoszący odwołanie: T.G.
Druga strona postępowania: Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid
Pytania prejudycjalne
1) Czy art. 34 dyrektywy w sprawie kwalifikowania 2 należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, takiemu jak to przewidziane w art. 7b Wet inburgering (ustawie o integracji społecznej), zgodnie z którym na osoby posiadające status uchodźcy nakłada się obowiązek pomyślnego złożenia egzaminu z integracji społecznej pod rygorem grzywny?
2) Czy art. 34 dyrektywy w sprawie kwalifikowania należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które zakłada, że osoby posiadające status uchodźcy zasadniczo ponoszą samodzielnie całkowite koszty programów integracyjnych?
3) Czy dla udzielenia odpowiedzi na pytanie drugie znaczenie ma to, że osoby posiadające status uchodźcy mogą uzyskać pożyczkę rządową na pokrycie kosztów programów integracyjnych i że pożyczka ta ulega umorzeniu, jeśli osoby takie w terminie pomyślnie złożą egzamin z integracji społecznej lub w terminie zostaną zwolnione z obowiązku integracji społecznej lub zostanie im przyznane odstępstwo od tego obowiązku?
4) Jeżeli art. 34 dyrektywy w sprawie kwalifikowania pozwala na nałożenie na osoby posiadające status uchodźcy obowiązku pomyślnego złożenia egzaminu z integracji społecznej pod rygorem grzywny oraz na obciążenie takich osób całkowitymi kosztami programów integracyjnych, to czy wysokość pożyczki do spłacenia - czy to wraz z grzywną, czy bez grzywny - szkodzi realizacji celu i skuteczności (ejfet utile) art. 34 dyrektywy w sprawie kwalifikowania?
1 Niniejszej sprawie została nadana fikcyjna nazwa, która nie odpowiada rzeczywistej nazwie żadnej ze stron postępowania.
2 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony (Dz.U. 2011, L 337, s. 9).
