Język postępowania: angielski(2023/C 173/42)
(Dz.U.UE C z dnia 15 maja 2023 r.)
Strony
Strona skarżąca: Rems Kargins (Ryga, Łotwa) (przedstawiciel: adwokat O. Behrends)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 12 grudnia 2022 r., doręczonej stronie skarżącej w dniu 16 grudnia 2022 r., w której Komisja oddaliła wniosek strony skarżącej o dostęp do dokumentów na podstawie przepisów regulujących publiczny dostęp do dokumentów;
- obciążenie strony pozwanej kosztami poniesionymi przez stronę skarżącą.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.
1. Zarzut pierwszy dotyczący tego, że wykaz dokumentów przedstawiony przez stronę pozwaną w zaskarżonej decyzji jest ewidentnie niekompletny.
2. Zarzut drugi dotyczący tego, że strona pozwana niezgodnie z prawem usunęła istotne fragmenty dokumentów.
3. Zarzut trzeci dotyczący tego, że strona pozwana bezprawnie odmówiła dostępu do czternastu dokumentów oraz że uczyniła to na podstawie błędnej interpretacji i błędnego zastosowania art. 4 ust. 2 rozporządzenia 1049/2001 1 w odniesieniu do możliwego naruszenia ochrony postępowania sądowego.
4. Zarzut czwarty dotyczący tego, że stanowisko strony pozwanej co do ewentualnego nadrzędnego interesu publicznego jest obarczone szeregiem wad, w szczególności tym, że strona pozwana nie podniosła jakiejkolwiek szkody wynikającej z ujawnienia dokumentów, nie rozważyła politycznego i gospodarczego znaczenia rozpatrywanej sprawy oraz nie uwzględniła interesu publicznego spoczywającego w możliwości oceny różnicy między zgodnym z prawem pismem amicus curiae a bezprawną ingerencją Komisji w sprawowanie wymiaru sprawiedliwości w państwie członkowskim poprzez wskazanie sądowi krajowemu rozpoznającemu odwołanie niekorzystnych konsekwencji dla danego państwa członkowskiego wynikających z niekorzystnego działania Komisji, jeżeli orzeczenie sądów niższej instancji nie zostanie uchylone.
5. Zarzut piąty dotyczący tego, że pozwana nie zapewniła stronie skarżącej dostępu do akt.
6. Zarzut szósty dotyczący tego, że poprzez wydanie zaskarżonej decyzji dotyczącej strony skarżącej niemalże rok po złożeniu ponownego wniosku, termin z art. 8 ust. 1 i 2 rozporządzenia 1049/2001 został naruszony w tak rażący sposób, że stanowi odmowę dostępu do informacji we właściwym czasie.