Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 24 listopada 2022 r. w sprawie niezgłaszania sprzeciwu wobec rozporządzenia delegowanego Komisji z dnia 21 października 2022 r. zmieniającego regulacyjne standardy techniczne określone w rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 153/2013 w odniesieniu do tymczasowych środków nadzwyczajnych związanych z wymogami dotyczącymi zabezpieczenia (C(2022)7536 - 2022/2908(DEA))(2023/C 167/37)
(Dz.U.UE C z dnia 11 maja 2023 r.)
Parlament Europejski,
- uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (C(2022)7536),
- uwzględniając pismo Komisji z dnia 25 października 2022 r., w którym zwraca się do Parlamentu o oświadczenie, że nie wyraża on sprzeciwu wobec rozporządzenia delegowanego,
- uwzględniając pismo Komisji Gospodarczej i Monetarnej z dnia 17 listopada 2022 r. skierowane do przewodniczącego Konferencji Przewodniczących Komisji,
- uwzględniając art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
- uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji 1 , w szczególności jego art. 4 ust. 4,
- uwzględniając projekt zestawu regulacyjnych standardów technicznych przedłożony przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) w dniu 14 października 2022 r. na podstawie art. 46 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012,
- uwzględniając art. 111 ust. 6 Regulaminu,
- uwzględniając zalecenie dotyczące decyzji Komisji Gospodarczej i Monetarnej,
A. mając na uwadze, że w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 153/2013 2 określono między innymi minimalne poziomy wstępnych depozytów zabezpieczających oraz wykaz dopuszczalnych zabezpieczeń, jak przewiduje art. 46 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012;
B. mając na uwadze, że ostatnie wydarzenia polityczne i rynkowe doprowadziły do znacznego wzrostu i wahań cen na rynkach energii, co poskutkowało apelami o wezwanie kontrahentów centralnych do znacznego uzupełnienia depozytów zabezpieczających w celu pokrycia powiązanych ekspozycji; mając na uwadze, że takie wezwania do uzupełnienia depozytów zabezpieczających spowodowały presję na płynność w przypadku kontrahentów niefinansowych (takich jak przedsiębiorstwa energetyczne), którzy zazwyczaj dysponują mniejszymi płynnymi aktywami na potrzeby spełnienia wymogów dotyczących depozytu zabezpieczającego, co zmusiło ich do zredukowania pozycji lub pozostawienia tych pozycji bez odpowiedniego zabezpieczenia i naraziło ich na dalsze wahania cen;
C. mając na uwadze, że 13 września 2022 r. Komisja zwróciła się do Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) (pismem nr. ref. Ares(2022)6980063) z pytaniem, czy nie należałoby tymczasowo dostosować odnośnych przepisów rozporządzenia delegowanego (UE) nr 153/2013, by złagodzić niektóre obciążenia nałożone na przedsiębiorstwa energetyczne jako kontrahentów niefinansowych w związku z zabezpieczeniem ich działalności handlowej na rynkach finansowych, a jednocześnie nie zaszkodzić nadrzędnemu celowi rozporządzenia (UE) nr 648/2012, jakim jest utrzymanie stabilności finansowej; mając na uwadze, że 22 września 2022 r. ESMA
odpowiedział (pismem nr ref. ESMA24-436-1414), że można by rozważyć tymczasowe i niewielkie zmiany jedynie w stosunku do niezabezpieczonych gwarancji banków komercyjnych i to pod pewnymi warunkami; mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu końcowym ESMA zawarł projekt regulacyjnych standardów technicznych (ESMA91-372- 2466) ze zmianami mającymi na celu tymczasowe rozszerzenie puli dopuszczalnych zabezpieczeń o niezabezpieczone gwarancje bankowe dla kontrahentów niefinansowych występujących w charakterze członków rozliczających oraz o gwarancje publiczne dla wszystkich rodzajów kontrahentów;
D. mając na uwadze, że Komisja przyjęła zatem rozporządzenie delegowane tymczasowo zmieniające wykaz dopuszczalnych zabezpieczeń, których można udzielić unijnym kontrahentom centralnym, dodając do niego na okres 12 miesięcy niezabezpieczone gwarancje bankowe oraz gwarancje publiczne;
E. mając na uwadze, że rozporządzenie delegowane powinno wejść w życie w trybie pilnym, aby złagodzić zwiększoną presję na płynność kontrahentów niefinansowych prowadzących obrót na rynkach regulowanych gazu i energii elektrycznej oraz rozliczających za pośrednictwem kontrahentów centralnych mających siedzibę w Unii;
1. oświadcza, że nie wyraża sprzeciwu wobec rozporządzenia delegowanego;
2. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji Radzie i Komisji.
