[Sprawa C-6/22 1 , M.B. i in. (Skutki nieważności umowy)] Odesłanie prejudycjalne - Ochrona konsumentów - Dyrektywa 93/13/EWG - Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich - Artykuły 6 i 7 - Skutki stwierdzenia nieuczciwego charakteru warunku umownego - Umowa kredytu hipotecznego indeksowanego do waluty obcej - Dalsze obowiązywanie umowy z pominięciem nieuczciwych warunków - Wola konsumenta, aby umowa została unieważniona - Stosowanie dyrektywy po unieważnieniu umowy - Uprawnienia i obowiązki sądu krajowego]
Język postępowania: polski
(2023/C 164/17)
(Dz.U.UE C z dnia 8 maja 2023 r.)
Sąd odsyłający
Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli w Warszawie
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: M.B., U.B., M.B.
Strona pozwana: X S.A.
Sentencja
1) Artykuł 6 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich
należy interpretować w ten sposób, że:
w wypadku unieważnienia umowy zawartej między konsumentem a przedsiębiorcą ze względu na nieuczciwy charakter jednego z jej warunków do państw członkowskich należy uregulowanie, w drodze ich prawa krajowego, skutków tego unieważnienia, z poszanowaniem ochrony przyznanej konsumentowi przez tę dyrektywę, w szczególności poprzez zagwarantowanie przywrócenia sytuacji prawnej i faktycznej, w jakiej konsument ten znajdowałby się w braku takiego nieuczciwego warunku.
2) Artykuł 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13
należy interpretować w ten sposób, że:
stoją one na przeszkodzie temu, by sąd krajowy, po pierwsze, zbadał z urzędu, z pominięciem zakresu uprawnień przyznanych mu w tym względzie przez prawo krajowe, sytuację majątkową konsumenta, który zażądał unieważnienia umowy wiążącej go z przedsiębiorcą ze względu na istnienie nieuczciwego warunku, bez którego umowa nie może nadal być prawnie wiążąca, nawet jeśli owo unieważnienie może narazić konsumenta na szczególnie szkodliwe konsekwencje, a po drugie, odmówił stwierdzenia takiego unieważnienia, w sytuacji gdy konsument wyraźnie o to się zwrócił i został poinformowany w sposób obiektywny i wyczerpujący o konsekwencjach prawnych i szczególnie szkodliwych dla niego skutkach gospodarczych.
3) Artykuł 6 ust. 1 dyrektywy 93/13
należy interpretować w ten sposób, że:
stoi on na przeszkodzie temu, by sąd krajowy po stwierdzeniu nieuczciwego charakteru warunku umowy zawartej między przedsiębiorcą a konsumentem mógł zaradzić lukom wynikającym z usunięcia nieuczciwego warunku zawartego w tej umowie poprzez zastosowanie przepisu prawa krajowego niemającego charakteru przepisu dyspozytywnego. Jednakże do sądu krajowego należy podjęcie, przy uwzględnieniu całości prawa krajowego, wszelkich środków niezbędnych dla ochrony konsumenta przed szczególnie szkodliwymi konsekwencjami, jakie mogłoby dla niego mieć unieważnienie umowy.
