Język postępowania: włoski(2023/C 155/79)
(Dz.U.UE C z dnia 2 maja 2023 r.)
Strony
Strona skarżąca: D'Agostino (Neapol, Włochy) (przedstawiciel: M. De Siena, adwokat)
Strona pozwana: Europejski Bank Centralny
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- Ustalenie i stwierdzenie pozaumownej odpowiedzialności Europejskiego Banku Centralnego (EBC), reprezentowanego przez prezes Christine Lagarde:
a) za spowodowanie spadku wartości papierów wartościowych należących do Aldo D'Agostino, pod nazwą SI FTSE. COPERP, w kwocie 841 809,34 EUR, powodując stratę w wysokości 99,47 % całkowitej wartości zainwestowanego kapitału, która wynosiła 846 198,90 EUR, w ten sposób, że w dniu 12 marca 2020 r. Christine Lagarde, działając jako prezes EBC, wypowiadając słynne zdanie: "Nie jesteśmy tu po to, by ograniczać spready, to nie jest funkcja EBC", spowodowała znaczny spadek wartości papierów wartościowych na wszystkich giełdach świata, a na giełdzie w Mediolanie o 16,92 %, co stanowiło wartość procentową niespotykaną w historii tej instytucji, informując cały świat tym zdaniem, wypowiedzianym na konferencji prasowej, że EBC nie będzie już wspierał wartości papierów wartościowych emitowanych przez kraje znajdujące się w trudnej sytuacji, a tym samym informując o całkowitej zmianie orientacji polityki pieniężnej przyjętej przez EBC w okresie, gdy przewodniczył mu poprzedni prezes, który zakończył swoją kadencję w listopadzie 2019 r.
b) ze względu na to, że poprzez takie zachowanie i w wyniku wspomnianego wyżej drastycznego spadku indeksu giełdy w Mediolanie spowodowała obniżenie wartości aktywów skarżącego;
c) za spowodowanie szkody majątkowej w wysokości 841 809,34 EUR z tytułu rzeczywistej straty i 998 683,90 EUR z tytułu utraconego zysku;
d) za spowodowanie szkody majątkowej w wysokości łącznie 1 840 493,24 EUR;
e) za spowodowanie szkody niemajątkowej w postaci cierpienia psychicznego jego i jego rodziny, naruszenia jego honoru, reputacji, tożsamości osobistej i zawodowej w wysokości 1 000 000,00 EUR;
f) za spowodowanie szkody w postaci utraconych możliwości.
- Zasądzenie od EBC, w osobie jego prezes pro tempore, na rzecz skarżącego Alda D'Agostino odszkodowania za szkodę majątkową, na którą składa się rzeczywista szkoda i utracony zysk, wspomniana wyżej szkoda niemajątkowa oraz szkoda z tytułu utraconych możliwości, oszacowana zgodnie z kryteriami wskazanymi w odpowiednich rozdziałach i akapitach niniejszej skargi, poprzez zapłatę następujących kwot:
- 1 840 493,24 EUR, [...], tytułem szkody majątkowej;
- 1 000 000,00 EUR, [...], tytułem szkody niemajątkowej;
- a zatem, zapłatę łącznej kwoty 2 840 493,24 EUR [.];
- kwoty, jaką Sąd ustali na podstawie słusznej oceny, tytułem odszkodowania za utracone możliwości;
- zapłaty odsetek za zwłokę, które będą naliczane od dnia 12 marca 2020 r., czyli od dnia zdarzenia wywołującego szkodę, do czasu wypłaty rzeczywistego odszkodowania.
- Tytułem żądania ewentualnego, naprawienie szkody poprzez zasądzenie od EBC, w osobie jego prezes pro tempore, zapłaty, z tytułu wymienionych powyżej rodzajów szkód, kwot o różnej wysokości, które zostaną ustalone w toku postępowania, w zakresie uznanym za słuszny, w tym w drodze opinii biegłego zarządzonej przez Sąd na podstawie art. 70 [regulaminu postępowania przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej].
- Wszystko to wraz z odsetkami za zwłokę, które należy naliczać od dnia 12 marca 2020 r., czyli od dnia zdarzenia wywołującego szkodę i do czasu faktycznego wyrównania szkody.
- Obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.
1. Zarzut pierwszy dotyczący odpowiedzialności EBC z art. 340 akapit trzeci TFUE i art. 2043 włoskiego kodeksu cywilnego za poniesione przez skarżącego szkodę majątkową i szkodę niemajątkową.
2. Zarzut drugi dotyczący zasad określonych w orzecznictwie Unii Europejskiej, w szczególności w wyrokach z dnia 28 października 2021 r., Vialto Consulting /Komisja, C-650/19 P, z dnia 9 lutego 2022 r., QI i in./Komisja i EBC, T-868/16, oraz z dnia 21 stycznia 2014 r., Klein/Komisja, T-309/10.
Skarżący przedstawia warunki, które muszą zaistnieć, aby instytucja europejska poniosła odpowiedzialność pozaumowną wobec obywatela Unii Europejskiej oraz podnosi, że warunki te są spełnione.
3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia prawa pierwotnego i wtórnego Unii Europejskiej oraz nadużycia władzy przez prezes.
Skarżący podnosi, że w dniu 12 marca 2020 r. EBC, w osobie swojej prezes, naruszył art. 127 rozdziału 2 TFUE, zatytułowanego "Polityka pieniężna", art. 3, 10, 11, 12, 13 i 38 Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, jak również art. 17 pkt 17.2 i 17.3 rozporządzenia przyjętego decyzją EBC z dnia 19 lutego 2004 r. 1 . Skarżący wskazuje, powołując się na załączone sprawozdanie techniczne, że spełnione są trzy warunki konieczne do uznania odpowiedzialności EBC oraz brak okoliczności wyłączających.
4. Zarzut czwarty określa, uzasadnia i dokumentuje poniesione przez skarżącego szkodę majątkową, niemajątkową i utracone możliwości.
