Język postępowania: hiszpański(2023/C 155/33)
(Dz.U.UE C z dnia 2 maja 2023 r.)
Sąd odsyłający
Juzgado de lo Mercantil no 1 de Palma de Mallorca
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: Eventmedia Soluciones SL
Strona pozwana: Air Europa Líneas Aéreas SAU
Pytania prejudycjalne
1) Czy włączenie do umowy przewozu lotniczego klauzuli takiej jak rozpatrywana można uznać za niedopuszczalne wyłączenie, o którym mowa w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 1 , ze względu na to, że klauzula ta ogranicza zobowiązania przewoźnika, ograniczając możliwość zaspokojenia przez pasażerów ich prawa [do] odszkodowania z tytułu odwołania lotu poprzez przeniesienie wierzytelności?
2) Czy art. 7 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 lit. c) i art. 5 ust. 3 rozporządzenia (WE) [nr 261/2004] można interpretować w ten sposób, że wypłata odszkodowania z tytułu odwołania lotu, do której zobowiązany jest obsługujący lot przewoźnik, stanowi obowiązek wprowadzony w rozporządzeniu, niezależnie od istnienia umowy przewozu zawartej z pasażerem i zawinionego niewykonania zobowiązań umownych przewoźnika lotniczego?
Tytułem pomocniczym, na wypadek uznania, że wskazana klauzula nie stanowi niedopuszczalnego wyłączenia w rozumieniu art. 15 rozporządzenia (WE) [nr 261/2004], lub stwierdzenia, że prawo do odszkodowania ma charakter umowny, sąd odsyłający zwraca się z następującym [pytaniem] prejudycjalnym:
3) Czy art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 [dyrektywy] Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich 2 należy interpretować w ten sposób, że sąd krajowy rozpatrujący powództwo dotyczące prawa do odszkodowania z tytułu odwołania lotu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 rozporządzenia [nr 261/2004], musi dokonać kontroli z urzędu, czy warunek włączony do umowy przewozu, który nie zezwala pasażerowi na zbycie jego praw, jest nieuczciwy, w przypadku gdy powództwo to zostało wniesione przez nabywcę, który w odróżnieniu od zbywającego nie ma statusu konsumenta i użytkownika?
4) W przypadku gdy dokonanie kontroli z urzędu jest zasadne, czy można pominąć obowiązek poinformowania konsumenta i stwierdzenia, czy powołuje się on na nieuczciwy charakter warunku lub wyraża na niego zgodę, z uwagi na dorozumiane zachowanie polegające na zbyciu wierzytelności przysługującej konsumentowi z naruszeniem ewentualnie nieuczciwego warunku, który nie zezwalał na przeniesienie wierzytelności?
