Parlament Europejski,- uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej (zwaną dalej "kartą"),
- uwzględniając art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej,
- uwzględniając europejską konwencję praw człowieka oraz powiązane orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka,
- uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka,
- uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/29/UE z dnia 25 października 2012 r. ustanawiającą normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw oraz zastępującą decyzję ramową Rady 2001/220/WSiSW 1 ("dyrektywa w sprawie praw ofiar"),
- uwzględniając ocenę wdrożenia dyrektywy w sprawie praw ofiar zawartą w dokumencie roboczym służb Komisji - ocena (SWD(2022)0180) 2 oraz jej streszczenie 3 z dnia 28 czerwca 2022 r.,
- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 12 listopada 2020 r. pt. "Unia równości: strategia na rzecz równości osób LGBTIQ na lata 2020-2025" (COM(2020)0698),
- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 9 grudnia 2021 r. pt. "Bardziej inkluzywna i bezpieczna Europa: rozszerzenie wykazu przestępstw UE o nawoływanie do nienawiści i przestępstwa z nienawiści" wraz załącznikiem (COM(2021)0777),
- uwzględniając wyniki badania UE dotyczącego osób LGBT zainicjowanego przez Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) w 2019 r.,
- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 7 października 2020 r. w sprawie ustanowienia unijnego mechanizmu na rzecz demokracji, praworządności i praw podstawowych 4 ,
- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 11 marca 2021 r. w sprawie ogłoszenia UE strefą wolności osób LGBTIQ 5 ,
- uwzględniając zalecenie Komitetu Ministrów Rady Europy dla państw członkowskich z dnia 20 maja 2022 r. w sprawie zwalczania mowy nienawiści (CM/Rec(2022)16) 6 ,
- uwzględniając zalecenie Komitetu Ministrów Rady Europy dla państw członkowskich z dnia 31 marca 2010 r. w zakresie środków zwalczania dyskryminacji opartej na orientacji seksualnej lub tożsamości płciowej, (CM/Rec(2010) 5) 7 oraz sprawozdanie z wdrażania za 2020 r. 8 ,
- uwzględniając zalecenie w sprawie polityki ogólnej nr 15 Europejskiej Komisji przeciwko Rasizmowi i Nietolerancji (ECRI) w sprawie zwalczania mowy nienawiści 9 ,
- uwzględniając krajowe sprawozdanie monitorujące ECRI w sprawie Republiki Słowackiej 10 ,
- uwzględniając komentarz Komisarza Praw Człowieka Rady Europy dotyczący praw człowieka pt. "Pride vs. indignity: political manipulation of homophobia and transphobia in Europe" [Duma kontra upokorzenie: polityczna manipulacja homofobią i transfobią w Europie] 11 ,
- uwzględniając raport Komisarza Praw Człowieka Rady Europy sporządzony w następstwie jego wizyty w Republice Słowackiej w dniach 15-19 czerwca 2015 r.,
- uwzględniając sprawozdanie Komisji na temat praworządności z 2022 r.,
- uwzględniając badanie Dyrekcji Generalnej ds. Polityki Wewnętrznej z 20 maja 2022 r. pt. "Right-wing extremism in the EU" [Prawicowy ekstremizm w UE] 12 ,
- uwzględniając art. 132 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że w środę 12 października 2022 r. w centrum Bratysławy (Słowacja) skrajnie prawicowy, zradykalizowany zamachowiec, inspirowany przez terrorystów z kręgu białej supremacji, brutalnie zamordował dwóch młodych ludzi, Matúša Horvátha i Juraja Vankuliča, i ranił jeszcze jedną osobę; mając na uwadze, że strzelanina miała miejsce przed znanym barem gejowskim Tepláreň, jednym z niewielu miejsc dla osób LGBTIQ+ w mieście; mając na uwadze, że strzelanina była celowym i zaplanowanym atakiem wyraźnie wymierzonym w społeczność LGBTIQ+ i że napastnik zamierzał zabić więcej osób, w tym wysokich urzędników; mając na uwadze, że słowacka policja zakwalifikowała ten czyn jako atak terrorystyczny i że dochodzenie jest w toku; mając na uwadze, że jeżeli zamach zostanie potwierdzony jako atak terrorystyczny, będzie to pierwszy taki atak skierowany przeciwko społeczności LGBTIQ+ w UE;
B. mając na uwadze, że morderca, zradykalizowany 19-letni student z Bratysławy, uciekał przez kilka godzin po ataku; mając na uwadze, że przed strzelaniną, w jej trakcie i po niej aktywnie informował o zdarzeniu za pośrednictwem różnych kanałów mediów społecznościowych; mając na uwadze, że na kilka godzin przed strzelaniną na jego koncie pojawił się manifest skierowany przeciwko Żydom i osobom LGBTIQ+; mając na uwadze, że na tym samym koncie widać domniemanego mordercę przed barem Tepláreň w połowie sierpnia 2022 r.; mając na uwadze, że pół godziny po zabójstwie właściciel konta napisał na Twitterze: "zbrodnia z nienawiści", "bar gejowski" i "nie żałuję", zaś krótko przed północą na koncie pojawił się wpis "do widzenia, do zobaczenia po drugiej stronie"; mając na uwadze, że zradykalizowany 19-letni student widnieje na zdjęciach łączących go z międzynarodową ideologią i ruchem antyfeministycznym i mizoginistycznym "inceli";
C. mając na uwadze, że społeczność LGBTIQ+ na Słowacji stała się obiektem podsycanej nienawiścią retoryki i przemocy, napędzanej również przez wielu słowackich polityków; mając na uwadze, że słowne i fizyczne ataki na społeczność LGBTIQ+ na Słowacji są często powszechne, co odbiera tym osobom poczucie bezpieczeństwa i akceptacji przez społeczeństwo; mając na uwadze, że po tym tragicznym wydarzeniu w mediach społecznościowych pojawiły się nienawistne komentarze usprawiedliwiające te morderstwa lub odnoszące się do nich w szyderczym tonie;
D. mając na uwadze, że klimat nienawiści, nietolerancji i zastraszania wobec społeczności LGBTIQ+ na Słowacji jest kultywowany nie tylko przez ruchy skrajnie prawicowe i ekstremistyczne, ale także przez przedstawicieli kościoła i elit politycznych, którzy w swoich wypowiedziach często wzywają do dalszych restrykcji wobec osób LGBTIQ+; mając na uwadze, że w czerwcu 2014 r. Rada Narodowa zmieniła konstytucję kraju, wyraźnie odmawiając parom tej samej płci prawa do zawarcia małżeństwa i późniejszej ochrony prawnej; mając na uwadze, że w lutym 2015 r. odbyło się
referendum przeciwko osobom LGBTIQ+, po tym jak wspierana przez kościół konserwatywna grupa Sojusz na rzecz Rodziny zebrała 400 tys. podpisów wzywających do głosowania nad zaostrzeniem przepisów wobec osób LGBTIQ+; mając na uwadze, że w maju 2022 r. członek partii koalicji rządzącej zaproponował ustawę mającą na celu zakazanie umieszczania tęczowej flagi na budynkach państwowych i publicznych; mając na uwadze, że we wrześniu posłowie do parlamentu przedstawili kolejny wniosek ustawodawczy mający na celu zakazanie wszelkich wzmianek o społeczności queer w szkołach, reklamach i telewizji; mając na uwadze, że w słowackich szkołach nie ma obowiązkowej, dostosowanej do wieku, kompleksowej edukacji o związkach i seksie;
E. mając na uwadze, że w piątek 14 października 2022 r. duża liczba osób, w tym prezydent i premier Słowacji, zebrała się w Bratysławie na marszu, aby potępić nienawiść wobec osób LGBTIQ+; mając na uwadze, że podobne wydarzenia były organizowane w całym kraju i w kilku innych państwach członkowskich w ramach kampanii na rzecz praw społeczności LGBTIQ+ na Słowacji; mając na uwadze, że prezydent Słowacji ponowiła swój wcześniejszy apel do polityków, aby nie szerzyli nienawiści; mając na uwadze, że po raz pierwszy na pałacu prezydenckim obok flagi słowackiej i europejskiej pojawiła się tęczowa flaga, a biuro parlamentu oświetliło bratysławski zamek, aby upamiętnić ofiary morderstwa;
F. mając na uwadze, że przestępstwa motywowane uprzedzeniami, znane jako przestępstwa z nienawiści lub przestępstwa z uprzedzenia, dotykają nie tylko pojedynczych ofiar, ale także społeczności i społeczeństw jako całości; mając na uwadze, że państwa członkowskie mają pozytywny obowiązek zapewnienia, że prawa do godności ludzkiej, do integralności, zakaz tortur i nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania są chronione i egzekwowane w praktyce;
G. mając na uwadze, że wykluczający i stygmatyzujący język wobec osób LGBTIQ+, oparty na uprzedzeniach, staje się coraz bardziej powszechny, co prowadzi do wzrostu przemocy i dehumanizacji oraz powoduje, że sprawcy nie czują winy ani zahamowań;
H. mając na uwadze, że z drugiego unijnego badania dotyczącego osób LGBTI z 2019 r. wyłania się ponury obraz dyskryminacji osób LGBTIQ+ w UE, zaś od czasu pierwszego badania dotyczącego osób LGBTI w 2012 r. poczyniono niewiele postępów; mając na uwadze, że w 2019 r. - w porównaniu z 2012 r. - spadła już liczba osób, które najczęściej zgłaszały policji przypadki napaści z nienawiści lub napaści seksualnej; mając na uwadze, że w Republice Słowackiej 1 na 10 respondentów doświadczył napaści motywowanej nienawiścią; mając na uwadze, że w krajowym sprawozdaniu monitorującym za 2020 r. w sprawie Republiki Słowackiej ECRI stwierdziła, iż według badań około 1-8 % ludności Republiki Słowackiej to osoby LGBTI; mając na uwadze, że ECRI uznała rolę polityki we wzmacnianiu retoryki anty-LGBTIQ+, a mianowicie poprzez kampanie anty-LGBTIQ+, zmianę konstytucji uniemożliwiającą zawieranie małżeństw na równych zasadach i inne inicjatywy polityczne otwarcie dyskryminujące osoby LGBTIQ+; mając na uwadze, że ECRI z ubolewaniem odnotowała negatywną dynamikę w ostatnich latach, której towarzyszą ograniczone postępy w zakresie równości osób LGBTIQ+;
I. mając na uwadze, że Europejski Trybunał Praw Człowieka wydał ostatnio szereg wyroków w sprawach dotyczących przestępstw z nienawiści wobec osób LGBTIQ+: w sprawie Stoyanova przeciwko Bułgarii, dotyczącej makabrycznego morderstwa 26-letniego geja w parku publicznym, w której Trybunał zobowiązał Bułgarię do zreformowania kodeksu karnego w celu uznania takich brutalnych przestępstw (motywowanych postrzeganą lub rzeczywistą orientacją seksualną) za "kwalifikowane" 13 ; w sprawie Sabalić przeciwko Chorwacji, dotyczącej przestępstwa z nienawiści wobec lesbijki, w której Trybunał uznał, że jeżeli władze nie zajmą zdecydowanego stanowiska, incydenty motywowane uprzedzeniami będą spotykać się z obojętnością, która jest równoznaczna z oficjalnym przyzwoleniem na przestępstwa z nienawiści lub nawet współudziałem 14 ; oraz w sprawie Beizaras i Levickas przeciwko Litwie, w której Trybunał uznał pozytywny obowiązek zbadania w imieniu państwa homofobicznych komentarzy w internecie, które stanowiły podżeganie do nienawiści i przemocy 15 ;
J. mając na uwadze, że w 2022 r. Komitet Ministrów Rady Europy przyjął zalecenie w sprawie zwalczania mowy nienawiści i obecnie przygotowuje na 2023 r. zalecenie w sprawie zwalczania przestępstw z nienawiści; mając na uwadze, że Komitet Ministrów Rady Europy przyjął w 2010 r. przełomowe zalecenie dla państw członkowskich w sprawie środków zwalczania dyskryminacji ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową;
K. mając na uwadze, że w 2021 r. Komisarz Praw Człowieka Rady Europy ostrzegł przed stawianiem mniejszości LGBTIQ + w roli kozła ofiarnego jako taktyką ultrakonserwatywnych i nacjonalistycznych polityków, którzy pozują na obrońców tzw. "tradycyjnych wartości" w celu wzmocnienia swojego poparcia i zdobycia lub utrzymania władzy; mając na uwadze, że rodzi to poważne obawy dotyczące legitymizacji nienawiści przez polityków w zamian za potencjalne korzyści polityczne; mając na uwadze, że według Komisarza Praw Człowieka stawianie osób LGBTIQ+ w roli kozła ofiarnego jest oznaką powszechnego sprzeciwu wobec praw człowieka i praworządności oraz napaści na te prawa i praworządność, które są podstawowymi wartościami UE;
L. mając na uwadze, że w opublikowanym w lipcu 2022 r. przez Komisję Europejską sprawozdaniu na temat praworządności wyrażono ciągłe zaniepokojenie finansowaniem działalności organizacji społeczeństwa obywatelskiego w kwestiach związanych z równością płci i prawami osób LGBTIQ+ oraz werbalnymi atakami na obrońców praw człowieka w tych dziedzinach, a także wydatkowaniem środków finansowych za pośrednictwem systemów dotacji publicznych, które nadal wykluczają organizacje zajmujące się tymi kwestiami;
M. mając na uwadze, że na mocy dyrektywy w sprawie praw ofiar wymaga się, aby ofiary przestępstw z nienawiści podlegały indywidualnej ocenie oraz by określono konkretne potrzeby w zakresie ochrony i wsparcia, na przykład w odniesieniu do ich orientacji seksualnej, tożsamości lub ekspresji płciowej, a także by kwalifikowano ofiary przestępstw z nienawiści jako ofiary szczególnie narażone;
N. mając na uwadze, że w grudniu 2021 r. Komisja opublikowała wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie dodania nawoływania do nienawiści i przestępstw z nienawiści do wykazu przestępstw UE skodyfikowanego w art. 83 ust. 1 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), co wymaga jednomyślności w Radzie; mając na uwadze, że Węgry, Polska i Czechy wciąż wstrzymują się z poparciem tej decyzji;
O. mając na uwadze, że w 2020 r. niezależny ekspert ONZ ds. orientacji seksualnej i tożsamości płciowej zauważył w kontekście pandemii, iż "narasta nawoływanie do nienawiści powodujące przemoc wobec osób LGBT", i wezwał państwa, aby chroniły osoby LGBTIQ+ przed przemocą i dyskryminacją oraz ścigały sprawców 16 ; mając na uwadze, że w 2019 r. w Strategii i planie działania Narodów Zjednoczonych w sprawie mowy nienawiści uznano nawoływanie do nienawiści za "zagrożenie dla wartości demokratycznych, stabilności społecznej i pokoju" 17 ;
1. z całą stanowczością potępia tchórzliwy akt terroru wymierzony przeciwko społeczności LGBTIQ+ oraz popełnione na Słowacji zabójstwo Matúša Horvátha i Juraja Vankuliča; wyraża ubolewanie z powodu tego ideologicznie umotywowanego ataku o charakterze skrajnie prawicowym; składa szczere wyrazy współczucia rodzinom ofiar;
2. pochwala natychmiastową, masową i pozytywną reakcję słowackiego społeczeństwa obywatelskiego i słowackich obywateli na zabójstwa, wyrażoną w marszach w całym kraju i za granicą, oraz solidaryzuje się ze społecznością LGBTIQ+ na Słowacji;
3. zdecydowanie potępia wszelkie formy nienawiści i przemocy, a także wszelkie ataki fizyczne lub słowne na osoby ze względu na płeć, orientację seksualną, tożsamość lub ekspresję płciową oraz cechy płciowe zarówno na Słowacji, jak i w UE; przypomina, że w naszych społeczeństwach nie ma miejsca na nienawiść wobec osób LGBTIQ+, rasizm ani dyskryminację; apeluje do Komisji, Rady Europejskiej i Rady, aby zajęły stanowcze i zdecydowane stanowisko przeciwko nienawiści, przemocy i niesprawiedliwości w Europie;
4. wzywa rząd Słowacji i Radę Narodową Republiki Słowackiej, aby realnie zaangażowały się w poczynienie znaczących postępów na rzecz ochrony osób LGBTIQ+ przed wszelkimi formami przestępstw z nienawiści i przed homofobią, w ścisłej współpracy ze społecznością LGBTIQ+, oraz by zajęły zdecydowane stanowisko publiczne przeciwko naruszeniom praw człowieka osób LGBTIQ+;
5. wzywa władze słowackie, aby skutecznie zwalczały kampanie dezinformacyjne wymierzone przeciwko osobom LGBTIQ+, by zachęcały media do merytorycznego, obiektywnego i profesjonalnego wypowiadania się o osobach LGBTIQ+ i kwestiach związanych z orientacją seksualną, tożsamością lub ekspresją płciową i cechami płciowymi, a także by zbadały przestępstwa z nienawiści i nawoływanie do nienawiści wobec członków społeczności LGBTIQ+ mieszkających na Słowacji;
6. wyraża głębokie zaniepokojenie częstym używaniem obraźliwego, agresywnego i homofobicznego języka wobec społeczności LGBTIQ+ na Słowacji, w tym przez byłych i obecnych członków rządu oraz Rady Narodowej Republiki Słowackiej, a także przez niektórych byłych premierów; wzywa, aby powstrzymano dalszą polaryzację społeczeństwa na Słowacji i odrzucono wszelkie formy współpracy ze skrajnie prawicowymi siłami ekstremistycznymi;
7. wzywa rząd Słowacji i Radę Narodową Republiki Słowackiej, aby w oparciu o Kartę zapewniły równe prawa osobom LGBTIQ+ mieszkającym na Słowacji, przez co zagwarantuje się poszanowanie wszystkich praw, a w szczególności prawa do życia prywatnego i rodzinnego, w tym prawnego uznawania par osób tej samej płci; wzywa do zakończenia toczących się dyskusji na temat reformy prawnego uznawania płci z poszanowaniem norm międzynarodowych i europejskich oraz do jego szybkiego przyjęcia;
8. wyraża najgłębsze zaniepokojenie dyskryminacją wobec tęczowych rodzin, a zwłaszcza ich dzieci, na Słowacji, które to rodziny pozbawia się podstawowych praw człowieka ze względu na orientację seksualną, tożsamość lub ekspresję płciową bądź cechy płciowe rodziców lub partnerów; wzywa rząd, aby przezwyciężył tę dyskryminację i usunął wszelkie przeszkody, jakie napotykają osoby LGBTIQ+ przy korzystaniu z podstawowego prawa do swobodnego przemieszczania się w UE; wzywa rząd, aby przestrzegał spoczywających na nim zobowiązań wynikających z prawa międzynarodowego i europejskiego oraz by zagwarantował prawa podstawowe wszystkim osobom;
9. odnotowuje krajowe sprawozdanie monitorujące ECRI w sprawie Republiki Słowackiej; przypomina, że ECRI sformułowała kilka zaleceń dla władz słowackich, takich jak opracowanie i wdrożenie planu działania na rzecz osób LGBTI, w ścisłym porozumieniu ze społeczeństwem obywatelskim, przyjęcie nowego planu działania na rzecz zapobiegania rasizmowi, homofobii i transfobii oraz ich zwalczania, zwłaszcza w postaci nawoływania do nienawiści, dopilnowanie, aby dostawcy usług internetowych i operatorzy sieci społecznościowych szybko i systematycznie usuwali nawoływanie do nienawiści ze swoich systemów oraz przekazywali dowody organom sądowym, a także zmiana kodeksu karnego w celu zapewnienia, aby pobudki rasistowskie, homofobiczne lub transfobiczne stanowiły "okoliczności obciążające" w przypadku każdego zwykłego przestępstwa; w pełni popiera zalecenia ECRI i wzywa władze słowackie, aby bezzwłocznie wdrożyły te środki;
10. jest głęboko zaniepokojony bezkarnością, z jaką w niektórych państwach członkowskich działają grupy anty-LGBTIQ+, w szczególności ekstremistyczne grupy skrajnie prawicowe, i podkreśla, że to poczucie bezkarności jest jednym z powodów alarmującego wzrostu liczby brutalnych działań niektórych organizacji skrajnie prawicowych oraz wzrostu liczby gróźb wobec mniejszości, w tym społeczności LGBTIQ+:
11. jest głęboko zaniepokojony faktem, że młodsze pokolenia w Europie i poza nią w coraz mniejszym stopniu interesują się historią faszyzmu, w tym zakorzenioną nienawiścią i dyskryminacją wobec osób LGBTIQ+, mniejszości etnicznych i ludności żydowskiej; podkreśla, że świadomość historii jest jednym z warunków wstępnych zapobiegania występowaniu takich przestępstw w przyszłości i musi być ważnym elementem kształcenia młodszych pokoleń; podkreśla, że należy przeznaczać więcej czasu na nauczanie historii, aby obiektywnie i faktycznie nauczać o różnych ideologiach, ich formach i pochodzeniu, w tym o faszyzmie, a także o ich konsekwencjach i pozostałościach w dzisiejszych czasach;
12. podkreśla, że nawoływanie do nienawiści i przestępstw z nienawiści jest zjawiskiem powszechnym w całej Europie i nasila się w ostatnich latach; podkreśla, że nawoływanie do nienawiści przez osoby publiczne, zwłaszcza polityków, jest postrzegane jako legitymizacja nienawiści przez osoby, które się jej dopuszczają; uważa za konieczne zwalczanie tych form wypowiedzi, które podżegają do nienawiści, szerzą ją lub propagują i są sprzeczne z zasadami demokratycznego i pluralistycznego społeczeństwa; jest zaniepokojony coraz częstszym występowaniem retoryki anty-LGBTIQ+ stosowanej przez partie skrajnie prawicowe, ultraprawicowe i ultrakonserwatywne; wzywa władze publiczne, a w szczególności władze lokalne, aby pomagały w powstrzymaniu fali nietolerancji, która towarzyszy tym i innym rodzajom ataków;
13. uważa, że UE powinna rozpocząć kampanie przeciwko narracji anty-LGBTIQ+, w tym przeciwko prawicowemu ekstremizmowi na szczeblu UE, oraz opracować i sfinansować długoterminowe programy wspierające lokalne organizacje oddolne i inicjatywy obywatelskie, aby pomóc wypracować opór ludności wobec prawicowego ekstremizmu; wzywa Komisję, aby w działaniach na rzecz zwalczania dezinformacji priorytetowo traktowała również działania podejmowane w następstwie narracji anty-LGBTIQ+;
14. wzywa państwa członkowskie, aby nasiliły działają służące zagwarantowaniu, że w kształceniu propaguje się wartości obywatelskie, takie jak akceptacja, tolerancja, różnorodność, równość i szacunek w kwestiach związanych z orientacją seksualną, tożsamością i ekspresją płciową oraz cechami płciowymi, na przykład poprzez systematyczną edukację o prawach człowieka i kampanie uświadamiające; podkreśla konieczność zajęcia się podstawowymi przyczynami ekstremizmu poprzez dostosowane do potrzeb środki zapobiegawcze, we współpracy ze szkołami i rodzinami;
15. zdecydowanie potępia rządy w Europie, które opierają się na aktywnym lub biernym wspieraniu skrajnie prawicowych partii politycznych i innych partii anty-LGBTIQ+ w celu dojścia do władzy i utrzymania się przy niej oraz legitymizowania swojej narracji;
16. wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby wspierały społeczeństwo obywatelskie na szczeblu europejskim, krajowym, regionalnym i lokalnym w celu wzmocnienia demokracji, praworządności i praw podstawowych, gdyż wartości te odgrywają ważną rolę, zwłaszcza w tych państwach członkowskich, w których obserwujemy wzrost ideologii skrajnie prawicowej i nawoływania do nienawiści;
17. wzywa Komisję, aby rozszerzyła zakres rocznego sprawozdania na temat praworządności w celu systematycznego uwzględniania praw podstawowych, w tym praw osób LGBTIQ+;
18. podkreśla, że państwa członkowskie powinny wszelkimi możliwymi sposobami zwalczać nienawiść wobec osób LGBTIQ+, także poprzez wdrożenie zaleceń Komitetu Ministrów Rady Europy, w których wzywa się państwa członkowskie, aby zapewniły skuteczne, szybkie i bezstronne dochodzenia, a także by ścigały osoby odpowiedzialne za takie przestępstwa, uznały, że uprzedzenia związane z orientacją seksualną lub tożsamością płciową można uwzględniać jako okoliczności obciążające, dopilnowały, by ofiary i świadkowie byli zachęcani do zgłaszania incydentów motywowanych nienawiścią oraz by struktury organów ścigania dysponowały niezbędną wiedzą i umiejętnościami do udzielania im pomocy; ponadto wzywa państwa członkowskie, aby podjęły odpowiednie kroki w celu zwalczania podżegania do nienawiści w internecie;
19. przypomina, że niewdrażanie wyroków sądowych oznacza erozję praworządności;
20. wzywa Radę, aby jak najszybciej przyjęła decyzję Rady w sprawie rozszerzenia wykazu przestępstw UE w art. 83 ust. 1 TFUE o nawoływanie do nienawiści i przestępstwa z nienawiści, oraz wzywa Węgry i Polskę, aby zaprzestały blokowania przyjęcia tej decyzji, a także wzywa Czechy, które sprawują obecnie rotacyjną prezydencję Rady, by podjęły dalsze kroki w tej sprawie i jak najszybciej wypracowały porozumienie w tej sprawie;
21. podkreśla indywidualną odpowiedzialność państw członkowskich za zwalczanie przestępstw z nienawiści wobec osób LGBTIQ+ i wyraża uznanie dla tych państw, które jednostronnie zdecydowały się poprawić poziom ochrony przez wyraźne uznanie za "okoliczności obciążające" pobudek związanych z orientacją seksualną, tożsamością i ekspresją płciową oraz cechami płciowymi, a także przez świadczenie wsparcia dla ofiar, organizowanie szkoleń dla prawników oraz powoływanie specjalnych służb organów ścigania w celu zwalczania takich przestępstw; zachęca wszystkie państwa członkowskie do wymiany najlepszych praktyk i dawania przykładu w tej dziedzinie;
22. podkreśla, że dyrektywa w sprawie praw ofiar jest użytecznym narzędziem udzielania pomocy ofiarom nienawiści i przemocy; z zaniepokojeniem zauważa, że ofiary będące osobami LGBTIQ+ często nie zgłaszają przestępstw z powodu braku gwarancji lub otwartości ze strony organów ścigania, braku wyszkolonego personelu lub z obawy przed represjami, oraz uznaje, że można zrobić więcej, aby budować zaufanie do organów publicznych;
23. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji rządom i parlamentom państw członkowskich, Radzie, Komisji, Komitetowi Regionów, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu oraz Radzie Europy.
