(Sprawa C-481/23, Sangas 1 )(C/2023/1279)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 11 grudnia 2023 r.)
Sąd odsyłający
Audiencia Nacional
Postępowanie karne przeciwko
J.M.T.B.
Pozostałe strony: Ministerio Fiscal; Abogacía del Estado.
Pytania prejudycjalne
1) Zważywszy, że w art. 4 pkt 6 decyzji ramowej Rady z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi (2002/584/WSiSW) 2 wśród podstaw fakultatywnej odmowy wykonania europejskiego nakazu aresztowania wskazano okoliczność, że europejski nakaz aresztowania został wydany w celu wykonania kary pozbawienia wolności lub środka zabezpieczającego polegającego na pozbawieniu wolności, a osoba, której dotyczy nakaz, jest obywatelem wykonującego nakaz państwa członkowskiego lub ma w nim miejsce zamieszkania, a państwo to zobowiązuje się wykonać karę pozbawienia wolności lub środek zabezpieczający zgodnie z jego prawem krajowym:
a) Czy dopuszczalne jest rozszerzenie zastosowania tej fakultatywnej podstawy odmowy przekazania na przypadki, w których nie wydano jeszcze prawomocnego wyroku przeciwko osobie, której dotyczy nakaz?
b) W przypadku dopuszczenia takiej możliwości, czy możliwa jest odmowa przekazania na tej podstawie, że osoba, której dotyczy nakaz, jest uznawana za zamieszkałą w państwie wykonującym nakaz, bez zobowiązania się przez państwo wykonujące nakaz do wykonania przez nie kary lub środka zabezpieczającego zgodnie z jego prawem krajowym?
2) Zważywszy, że w art. 4 pkt 4 decyzji ramowej Rady z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi (2002/584/WSiSW) wśród podstaw fakultatywnej odmowy wykonania europejskiego nakazu aresztowania wskazano okoliczność, że zgodnie z ustawodawstwem wykonującego nakaz państwa członkowskiego nastąpiło przedawnienie karalności lub wykonania kary i gdy czyny podlegają jurysdykcji tego państwa członkowskiego na podstawie jego prawa karnego, czy możliwe jest rozszerzenie zastosowania tej fakultatywnej podstawy odmowy wykonania ENA na przypadki, w których przestępstwo lub kara zostały uznane za przedawnione zgodnie z ustawodawstwem wykonującego nakaz państwa członkowskiego, nawet jeśli sądy tego państwa nie posiadają jurysdykcji uprawniającej je do ścigania tych czynów?
