Język postępowania: angielski(2023/C 127/34)
(Dz.U.UE C z dnia 11 kwietnia 2023 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: PT Pelita Agung Agrindustri, PT Permata Hijau Palm Oleo (przedstawiciele: F. Graafsma i J. Cornelis, advocaten)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska, European Biodiesel Board (EBB)
Żądania wnoszących odwołanie
Wnoszący odwołanie zwracają się do Trybunału o:
- uchylenie zaskarżonego wyroku;
- stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/2092 z dnia 28 listopada 2019 r. nakładającego ostateczne cło wyrównawcze na przywóz biodiesla pochodzącego z Indonezji 1 ; oraz
- obciążenie Komisji Europejskiej poniesionymi przez wnoszących odwołanie kosztami postępowania odwoławczego oraz postępowania przed Sądem; lub, tytułem żądania ewentualnego,
- przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania; oraz
- postanowienie, że rozstrzygnięcie o kosztach postępowania przed Sądem oraz postępowania odwoławczego nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.
Zarzuty i główne argumenty
Wnoszący odwołanie podnoszą w jego uzasadnieniu sześć zarzutów.
Po pierwsze, Sąd w zaskarżonym wyroku dokonał błędnej wykładni art. 8 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej 2 (zwanego dalej "rozporządzeniem podstawowym") i przeinaczył dowody, stwierdzając wystąpienie istotnego tłumienia cen.
Po drugie, Sąd w zaskarżonym wyroku dokonał błędnej wykładni ustaleń zawartych w sprawozdaniu zespołu orzekającego ŚwiatowejOrganizacji Handlu (WTO) zatytułowanym "Unia Europejska - Środki antydumpingowe w odniesieniu do biodiesla pochodzącego z Indonezji", przyjętym w dniu 25 stycznia 2018 r. (WT/DS 480/R), lub - jak wnoszący odwołanie podnoszą posiłkowo - nie uwzględnił tych ustaleń.
Po trzecie, Sąd w zaskarżonym wyroku dokonał błędnej wykładni ustaleń zawartych w sprawozdaniu zespołu orzekającego WTO zatytułowanym "Chiny - Środki antydumpingowe i wyrównawcze w odniesieniu do brojlerów ze Stanów Zjednoczonych", przyjętym w dniu 2 sierpnia 2013 r. (WT/DS 427/R), a także innych istotnych orzeczeń WTO i orzeczeń unijnych.
Po czwarte, Sąd w zaskarżonym wyroku dokonał błędnej wykładni art. 8 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, stwierdzając, że obliczenie podcięcia cenowego, które nie uwzględnia 45 % sprzedaży przemysłu Unii, jest zgodne z prawnym wymogiem analizy opartej na obiektywnym badaniu i konkretnych dowodach.
Po piąte, Sąd w zaskarżonym wyroku przeinaczył dowody, stwierdzając, że subsydia w ramach systemu Funduszu na rzecz Plantacji Palm Olejowych nie były udzielane w odniesieniu do wyprodukowanych, wywożonych czy transportowanych ilości.
Po szóste, Sąd w zaskarżonym wyroku błędnie zrozumiał argument wnoszących odwołanie i dokonał nieprawidłowej wykładni art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.
