StronyWnosząca odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: S. Delaude, R. Lindenthal i M. Noll-Ehlers, w charakterze pełnomocników)
Druga strona postępowania: CWS Powder Coatings GmbH, Billions Europe Ltd, Cinkarna Metalursko-kemicna Industrija Celje d.d. (Cinkarna Celje d.d.), Evonik Operations GmbH, Kronos Titan GmbH, Precheza a.s., Tayca Corp., Tronox Pigments (Holland) BV, Venator Germany GmbH, Brillux GmbH & Co. KG, Daw SE, Ettengruber GmbH Abbruch und Tiefbau, Ettengruber GmbH Recycling und Verwertung, TIGER Coatings GmbH & Co. KG, Europejska Rada Przemysłu Chemicznego [Conseil Européen de l'Industrie Chimique - European Chemical Industry Council (Cefic)], Europejska Rada Malarstwa, Farb Drukarskich i Kolorów dla Artystów [Conseil Européen de l'Industrie des Peintures, des Encres d'Imprimerie et des Couleurs d'Art - The European Council of the Paint, Printing Ink, and Artist's Colours Industry (CEPE)], British Coatings Federation Ltd (BCF), American Coatings Association, Inc. (ACA), Mytilineos SA, Delfi-Distomon Anonymos Metalleytiki Etaireia, Sto SE & Co. KGaA, Rembrandtin Coatings GmbH, Królestwo Danii, Republika Francuska, Królestwo Niderlandów, Królestwo Szwecji, Europejska Agencja Chemikaliów, Republika Słowenii, Parlament Europejski, Rada Unii Europejskiej
Żądania wnoszącej odwołanie
Komisja wnosi o
- uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 23 listopada 2022 r. w sprawach połączonych T-279/20 i T-288/20, CWS Powder Coatings i in./Komisja oraz w sprawie T-283/20, Billions Europe i in./Komisja,
- oddalenie zarzutu drugiego, pierwszej i piątej części zarzutu siódmego oraz zarzutu ósmego w sprawach połączonych T-279/20 i T-288/20 oraz pierwszego zarzutu w sprawie T-283/20,
- przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd w celu rozstrzygnięcia zarzutów, które nie zostały jeszcze rozpatrzone, oraz
- orzeczenie, że rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowania w sprawie.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie odwołania Komisja podnosi trzy zarzuty:
Po pierwsze, wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd naruszył prawo poprzez zniekształcenie dowodów, którymi dysponował, dochodząc do wniosku, że Komitet ds. Oceny Ryzyka ("RAC") Europejskiej Agencji Chemikaliów oraz Komisja popełniły oczywisty błąd w ocenie w odniesieniu do wiarygodności i dopuszczalności badania Heinricha i in. z 1995 r. (zwanego dalej "badaniem Heinricha").
Po drugie, Sąd naruszył prawo, zastępując własną oceną ocenę dokonaną przez RAC i Komisję, stwierdzając, że RAC nie uwzględnił wszystkich istotnych czynników przy obliczaniu przeciążenia płuc w badaniu Heinricha.
Po trzecie, Sąd naruszył prawo, stwierdzając, że zaskarżona klasyfikacja i oznakowanie nie dotyczy substancji, która ma naturalne właściwości rakotwórcze.
