(Sprawa C-41/23, Peigli 1 )Język postępowania: włoski
(2023/C 127/24)
(Dz.U.UE C z dnia 11 kwietnia 2023 r.)
Sąd odsyłający
Consiglio di Stato
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: AV, BT, CV, DW
Druga strona postępowania: Ministero della Giustizia
Pytania prejudycjalne
1) Czy art. 7 dyrektywy 2003/88 2 i klauzulę 4 porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które nie przewiduje w odniesieniu do sędziów honorowych i zastępców prokuratorów honorowych prawa do wypłaty dodatku za okres urlopu wiążący się z zawieszeniem działalności zawodowej oraz do obowiązkowego zabezpieczenia społecznego i ubezpieczenia od wypadków i chorób zawodowych?
2) Czy klauzulę 5 porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony należy interpretować w ten sposób, że stoi ona na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, zgodnie z którym stosunek pracy na czas określony sędziów honorowych, który można określić jako stosunek służbowy, a nie stosunek zatrudnienia w administracji publicznej, w odniesieniu do którego przewidziano system oparty na pierwotnym akcie mianowania i jednym późniejszym ponownym mianowaniu, może być wielokrotnie przedłużany w drodze ustaw państwowych, w braku skutecznych i odstraszających sankcji oraz w braku możliwości przekształcenia tych stosunków w umowy o pracę na czas nieokreślony w administracji publicznej, w sytuacji faktycznej, która mogła wywołać korzystne skutki wyrównawcze w sferze prawnej adresatów, których służba była w sposób zasadniczy automatycznie przedłużana na kolejny okres?
1 Niniejszej sprawie została nadana fikcyjna nazwa, która nie odpowiada rzeczywistej nazwie żadnej ze stron postępowania.
2 Dyrektywa 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy (Dz.U. 2003, L 299, s. 9)
