(Sprawa C-710/21 1 , IEF Service)[Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Ochrona pracowników na wypadek niewypłacalności pracodawcy - Dyrektywa 2008/94/WE - Artykuł 9 ust. 1 - Przedsiębiorstwo mające siedzibę w jednym państwie członkowskim i oferujące usługi w innym państwie członkowskim - Pracownik mający miejsce zamieszkania w tym innym państwie członkowskim - Praca wykonywana w państwie członkowskim siedziby pracodawcy i co drugi tydzień w państwie miejsca zamieszkania - Określenie państwa członkowskiego, którego instytucja gwarancyjna jest właściwa do wypłaty niezaspokojonych roszczeń płacowych]
Język postępowania: niemiecki
(2023/C 127/14)
(Dz.U.UE C z dnia 11 kwietnia 2023 r.)
Sąd odsyłający
Oberster Gerichtshof
Strony w postępowaniu głównym
Wnoszący odwołanie: IEF Service GmbH
Strona przeciwna: HB
Sentencja
Artykuł 9 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/94/WE z dnia 22 października 2008 r. w sprawie ochrony pracowników na wypadek niewypłacalności pracodawcy
należy interpretować w ten sposób, że:
w celu określenia państwa członkowskiego, którego instytucja gwarancyjna jest właściwa do wypłaty należności z tytułu niezaspokojonych roszczeń pracowników, należy uznać, że pracodawca, który jest niewypłacalny, nie wykonuje działalności na terytorium co najmniej dwóch państw członkowskich w rozumieniu tego przepisu, jeżeli umowa o pracę danego pracownika przewiduje, że zasadnicza część jego działalności oraz jego zwykłe miejsce pracy są zlokalizowane w państwie członkowskim siedziby pracodawcy, lecz - w równej proporcji swego czasu pracy - pracownik ten wykonuje zadania zdalnie z innego państwa członkowskiego, w którym ma główne miejsce zamieszkania.
