Język postępowania: hiszpański(2023/C 112/19)
(Dz.U.UE C z dnia 27 marca 2023 r.)
Sąd odsyłający
Juzgado de lo Social no1 de Sevilla
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: CCC
Druga strona postępowania: Tesorería General de la Seguridad Social (TGSS), Instituto Nacional de la Seguridad Social (INSS)
Pytania prejudycjalne
Juzgado de lo Social no 1 de Sevilla (sąd ds. socjalnych w Sewilli) postanawia:
Zgodnie z art. 267 TFUE skierować do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej następujące pytania prejudycjalne dotyczące wykładni art. 5 i motywu 37 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1158 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym rodziców i opiekunów oraz uchylającej dyrektywę Rady 2010/18/UE 1 :
i) Czy pominięcie przez ustawodawcę hiszpańskiego w art. 48 ust. 2 Texto Refundido de la Ley del Estatuto de los Trabajadores [kodeksu pracy] i w art. 177, 178 i 179 Texto Refundido de la Ley General de la Seguridad Social [powszechnej ustawy o zabezpieczeniu społecznym] uregulowania, które wymagałoby dokonania oceny konkretnych potrzeb rodziców samotnie wychowujących dzieci w zakresie równowagi między życiem zawodowym i prywatnym, co wpływałoby na okres sprawowania opieki nad noworodkiem w porównaniu z dzieckiem urodzonym w rodzinie pełnej, w której oboje rodzice mają ewentualne prawo dostępu do płatnego zwolnienia od pracy, w przypadku spełnienia obu warunków dostępu do świadczeń z zabezpieczenia społecznego, jest zgodne z dyrektywą, która wprowadza wymóg szczególnej oceny, między innymi, faktu urodzenia dziecka przez rodzica samotnie wychowującego dziecko w celu określenia warunków dostępu do urlopu rodzicielskiego i szczegółowych zasad udzielenia tego urlopu?
ii) Czy przesłanki korzystania z urlopu od pracy z powodu urodzenia dziecka, warunki dostępu do świadczenia pieniężnego z zabezpieczenia społecznego oraz zasady korzystania z urlopu rodzicielskiego, w szczególności ewentualne przedłużenie okresu urlopu rodzicielskiego w przypadku braku innego rodzica niż matka biologiczna sprawująca opiekę nad dzieckiem, powinny być, gdy nie istnieje szczególne uregulowanie tej kwestii przez ustawodawcę hiszpańskiego, interpretowane w sposób elastyczny na podstawie przepisów prawa Unii?
