[Odesłanie prejudycjalne - Status Kościołów i stowarzyszeń lub wspólnot religijnych w państwach członkowskich w świetle prawa Unii - Artykuł 17 ust. 1 TFUE - Swoboda przedsiębiorczości - Artykuł 49 TFUE - Ograniczenia - Względy uzasadniające - Proporcjonalność - Dotacje dla prywatnej placówki nauczania szkolnego - Wniosek złożony przez związek wyznaniowy z siedzibą w innym państwie członkowskim - Placówka uznana przez ten związek za szkołę wyznaniową]Język postępowania: niemiecki
(2023/C 104/06)
(Dz.U.UE C z dnia 20 marca 2023 r.)
Sąd odsyłający
Verwaltungsgerichtshof
Strony w postępowaniu głównym
Strona wnosząca skargę rewizyjną: Freikirche der Siebenten-Tags-Adventisten in Deutschland KdöR
Druga strona postępowania: Bildungsdirektion für Vorarlberg
Sentencja
1) Artykuł 17 ust. 1 TFUE należy interpretować w ten sposób, że nie skutkuje on wyłączeniem z zakresu stosowania prawa Unii sytuacji, w której Kościoły, stowarzyszenia lub wspólnoty religijne, które w danym państwie członkowskim posiadają status osoby prawnej prawa publicznego, a w innym państwie członkowskim uznają prywatną placówkę nauczania szkolnego za szkołę wyznaniową i jako taką ją wspierają, składają wniosek o dotację dla tej placówki, która to dotacja jest zastrzeżona dla Kościołów, stowarzyszeń i wspólnot religijnych uznanych na mocy prawa tego innego państwa członkowskiego.
2) Artykuł 49 TFUE w związku z art. 17 ust. 1 TFUE należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które uzależnia przyznanie dotacji publicznych przeznaczonych dla prywatnych placówek nauczania uznanych za szkoły wyznaniowe od spełnienia przesłanki, by Kościół lub związek wyznaniowy, który składa wniosek o dotację dla takiej placówki, był uznany na mocy prawa odnośnego państwa członkowskiego, także wtedy, gdy ów Kościół lub związek wyznaniowy jest uznany na mocy prawa państwa członkowskiego swojego pochodzenia.