Język postępowania: hiszpański(2023/C 104/21)
(Dz.U.UE C z dnia 20 marca 2023 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Asociación Liberum i 926 pozostałych wnoszących odwołanie (przedstawiciele: adwokaci L.M. Pardo Rodriguez i F. Feliu Pamplona)
Druga strona postępowania: Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej
Żądania wnoszącego odwołanie
- wydanie wyroku uchylającego postanowienie Sądu z dnia 15 listopada 2022 r., Asociación Liberum i in./Parlament Europejski i Rada (T-476/22, EU:T:2022:714). Jeżeli Trybunał stwierdzi, że stan postępowania na to pozwala, oddalenie zarzutu niedopuszczalności, uznanie skargi za dopuszczalną i przekazanie sprawy Sądowi celem wydania orzeczenia co do istoty, ewentualnie orzeczenie, że sporny środek dotyczy skarżących bezpośrednio przekazanie sprawy Sądowi, aby orzekł w przedmiocie indywidualnego oddziaływania lub połączył tę kwestię z orzeczeniem co do istoty;
- obciążenie Parlamentu Europejskiego i Rady kosztami poniesionymi przed Sądem;
- obciążenie Parlamentu Europejskiego i Rady kosztami poniesionymi w niniejszym postępowaniu;
- przyznanie skarżącym wszelkich innych dodatkowych środków naprawczych uznanych za właściwe pod względem prawnym.
Zarzuty i główne argumenty
1. W zarzucie pierwszym wnoszący odwołanie podnoszą, że doszło do naruszenia skutecznej ochrony prawnej, zapisanej w art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej odczytywanym w związku z art. 126 regulaminu postępowania przed Sądem, oraz że Sąd nie dochował obowiązku uzasadnienia, ponieważ przeinaczył przedmiot skargi, przyjmując, że przedmiot ten odpowiadał "obowiązkowi poddania się szczepieniu", jak wskazano w pkt 4, 8, 7, 9, 10, 11 zaskarżonego postanowienia. W konsekwencji zarzut pierwszy opiera się na naruszeniu prawa wywodzonym z braku ważnej podstawy zaskarżonej decyzji.
2. W zarzucie drugim wnoszący odwołanie podnoszą, że doszło do naruszenia skutecznej ochrony prawnej, zapisanej w art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej w związku z art. 263 TFUE i art. 19 TUE. i twierdzą, że Sąd nie zinterpretował prawidłowo argumentów poniesionych przez nich w pierwszej instancji. Nikt nie zaprzecza, że art. 263 akapit czwarty TFUE rozszerzył prawo skargi osób fizycznych i prawnych. Zdaniem wnoszących odwołanie Sąd w sposób bardzo zawężający zinterpretował art. 263 akapit czwarty TFUE i pominął wymogi skutecznej ochrony prawnej.