[Odesłanie prejudycjalne - Współpraca wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych - Europejski nakaz aresztowania - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Zakres stosowania - Artykuł 51 - Stosowanie prawa Unii - Decyzja ramowa 2002/584/WSiSW - Właściwość Trybunału - Wystąpienie z odesłaniem przed wydaniem europejskiego nakazu aresztowania - Dopuszczalność - Zasada ne bis in idem - Artykuł 50 - Pojęcia "uniewinnienia" i "skazania" - Amnestia w wydającym nakaz państwie członkowskim - Prawomocne orzeczenie o zakończeniu postępowania karnego - Odwołanie amnestii - Uchylenie orzeczenia o zakończeniu postępowania karnego - Wznowienie postępowania - Konieczność istnienia orzeczenia wydanego w następstwie rozstrzygnięcia o odpowiedzialności karnej osoby, której to dotyczy - Dyrektywa 2012/13/UE - Prawo do informacji w postępowaniu karnym - Zakres stosowania - Pojęcie "postępowania karnego" - Proces legislacyjny prowadzący do przyjęcia rezolucji dotyczącej odwołania amnestii - Postępowanie sądowe mające na celu zbadanie zgodności tej rezolucji z konstytucją krajową]Język postępowania: słowacki
(2022/C 84/11)
(Dz.U.UE C z dnia 21 lutego 2022 r.)
Sąd odsyłający
Okresný súd Bratislava III
Strony w postępowaniu głównym w sprawie karnej
AB, CD, EF, NO, JL, GH, IJ, LM, PR, ST, UV, WZ, BC, DE, FG
przy udziale: HI, Krajská prokuratúra v Bratislave
Sentencja
1) Artykuł 50 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie wydaniu europejskiego nakazu aresztowania w stosunku do osoby, przeciwko której toczące się postępowanie karne zostało początkowo umorzone prawomocnym orzeczeniem sądowym wydanym na podstawie amnestii, a następnie wznowione wskutek przyjęcia ustawy odwołującej tę amnestię i uchylającej owo orzeczenie sądowe, jeżeli wspomniane orzeczenie zostało wydane przed rozstrzygnięciem o odpowiedzialności karnej osoby, której to dotyczy.
2) Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/13/UE z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie prawa do informacji w postępowaniu karnym należy interpretować w ten sposób, że nie ma ona zastosowania do procedury o charakterze prawodawczym dotyczącej odwołania amnestii ani do postępowania sądowego mającego na celu kontrolę zgodności tego odwołania z konstytucją krajową.
