Język postępowania: włoski(2022/C 340/69)
(Dz.U.UE C z dnia 5 września 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: Vincenzo D'Agostino (Neapol, Włochy), Dafin Srl (Casandrino, Włochy) (przedstawiciel: M. De Siena, adwokatka)
Strona pozwana: Europejski Bank Centralny
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- ustalenie i stwierdzenie pozaumownej odpowiedzialności Europejskiego Banku Centralnego, reprezentowanego przez prezes Christine Lagarde;
a) ze względu na to, że w odniesieniu do finansowych papierów wartościowych należących do Vincenzo D'Agostino, znanych jako SI FTSE.COPERP, spowodował spadek wartości poprzez odnotowanie straty w wysokości całkowitej wartości zainwestowanego kapitału, równej 450 596,28 EUR, ponieważ w dniu 12 marca 2020 r. Christine Lagarde, jako prezes EBC, wypowiadając słynne zdanie: "Nie jesteśmy tu po to, aby ograniczać spready, nie jest to zadaniem EBC", spowodowała znaczny spadek wartości papierów wartościowych na wszystkich giełdach świata, a na giełdzie w Mediolanie o 16,92 %, wyrażony w procentach niespotykanych w historii tej instytucji i innych giełd światowych, komunikując na konferencji prasowej całemu światu, że EBC nie będzie już wspierał wartości papierów wartościowych emitowanych przez kraje znajdujące się w trudnej sytuacji, komunikując tym samym całkowitą zmianę orientacji polityki pieniężnej przyjętej przez EBC w czasie, gdy przewodniczył mu Mario Draghi, którego kadencja zakończyła się w listopadzie 2019 r.
b) ze względu na to, że poprzez takie zachowanie i w wyniku wspomnianego wyżej drastycznego spadku indeksu giełdy w Mediolanie spowodował obniżenie wartości aktywów skarżącej;
c) ze względu na to, że w wyniku znacznego i istotnego obniżenia wartości aktywów skarżącej zobowiązał ją, w celu wyrównania tego obniżenia wartości aktywów i jako poręczyciela spółki Dafin Srl w zakresie linii kredytowej przyznanej tej spółce przez Banca Fideuram SpA, do spłaty wykorzystanej części tej linii kredytowej poprzez uzyskanie niezbędnych środków w drodze sprzedaży w krótkim czasie innych posiadanych przez nią papierów wartościowych, przez co poniosła ona stratę w wysokości 534 422,16 EUR w 2020 r. i dalsze 336 517,30 EUR w okresie od 1 stycznia 2021 r. do 15 kwietnia 2021 r., a zatem całkowitą stratę kapitałową w wysokości 2 870 939,30 EUR;
d) ze względu na spowodowanie szkody majątkowej w postaci utraconych korzyści w wysokości 1 013 074,00 EUR;
e) ze względu na spowodowanie w konsekwencji szkody majątkowej wynoszącej łącznie 4 334 609,28 EUR.
- Zasądzenie od EBC w osobie prezesa:
- naprawienia szkody majątkowej, na którą składają się rzeczywista szkoda i utracony zysk, szkoda niemajątkowa i szkoda z tytułu utraty szansy na rzecz skarżącego Vincenzo D'Agostino, oszacowane zgodnie z kryteriami wskazanymi w odpowiednich rozdziałach i punktach niniejszej skargi, poprzez zapłatę następujących kwot:
1) 4 334 609,28 EUR tytułem szkody majątkowej;
2) 1 000 000 EUR tytułem szkody niemajątkowej;
3) i w związku z tym zapłatę całkowitej kwoty 5 321 535 EUR;
- tytułem żądania ewentualnego, zapłaty różnych kwot, które zostaną ustalone w trakcie postępowania, w zakresie uznanym za słuszny, w tym poprzez sporządzenie opinii biegłego na zlecenie Sądu, zgodnie z art. 70 regulaminu postępowania przed Sądem;
- zapłaty dodatkowej kwoty, którą Sąd może ustalić i przyznać na zasadzie słuszności jako odszkodowanie za utratę szansy;
- ponadto odsetek za zwłokę, które będą naliczane od dnia 12 marca 2020 r., czyli od dnia zdarzenia wywołującego szkodę, do czasu faktycznej wypłaty odszkodowania.
- Obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.
1. Zarzut pierwszy dotyczy odpowiedzialności EBC na podstawie art. 340 akapit trzeci TFUE i art. 2043 Codice civile italiano (włoskiego kodeksu cywilnego) za szkodę majątkową i niemajątkową poniesioną przez skarżącego osobiście i jako wspólnika Dafin Srl.
2. Zarzut drugi dotyczy zasad określonych w orzecznictwie Unii Europejskiej, w szczególności w wyrokach: z dnia 28 października 2021 r., Vialto Consulting/Komisja, C-650/19 P; z dnia 9 lutego 2022 r., QI i in./Komisja i EBC, T-868/16, oraz z dnia 21 stycznia 2014 r., Klein/Komisja, T-309/10.
Wyjaśniono warunki, które muszą zaistnieć, aby powstała odpowiedzialność pozaumowna instytucji europejskiej wobec obywatela Unii Europejskiej i powołano się na pozytywną weryfikację istnienia tych warunków.
3. Zarzut trzeci dotyczy naruszenia przez EBC pierwotnego i wtórnego prawa Unii Europejskiej oraz nadużycia władzy przez prezes.
Zarzuca się, że w dniu 12 marca 2020 r. EBC, w osobie swojej prezes, naruszył art. 127 TFUE, rozdział 1 zatytułowany "Polityka pieniężna", art. 3, 10, 11, 12, 13, 38 Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, jak również art. 17 ust. 2 i 3 regulaminu przyjętego decyzją EBC z dnia 19 lutego 2004 r. 1
4. Zarzut czwarty określa, uzasadnia i dokumentuje szkodę majątkową poniesioną przez skarżącą (szkoda rzeczywista i utracona korzyść).
