Język postępowania: grecki(2022/C 340/32)
(Dz.U.UE C z dnia 5 września 2022 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: OC (przedstawiciel: adwokat I. Ktenidis)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
Uchylenie wyroku Sądu (dziewiąta izba) z dnia 4 maja 2022 r. w sprawie T-384/20, OC/Komisja Europejska (ECLI:EU: T:2022:273)
Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:
- uchylenie zaskarżonego wyroku w całości;
- wydanie ostatecznego orzeczenia w sprawie;
- obciążenie Komisji kosztami postępowania odwoławczego oraz kosztami postępowania przed Sądem.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie odwołania wnoszący je podnosi następujące trzy zarzuty:
1. Zarzut pierwszy: Błędna wykładnia art. 3 pkt 1 rozporządzenia nr 2018/1725 1 z jednej strony w odniesieniu do pojęcia osoby fizycznej możliwej do "zidentyfikowania" i z drugiej strony pojęcia uzasadnionego prawdopodobieństwa wykorzystania danego sposobu do zidentyfikowania danej osoby fizycznej oraz przeinaczenia dowodów dotyczących identyfikacji skarżącej przez określoną osobę.
2. Zarzut drugi: Błędna wykładnia art. 9 ust. 1 rozporządzenia 883/2013 2 i art. 48 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "kartą"), w związku z art. 6 ust. 2 [europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności] EKPC w odniesieniu do zakresu domniemania niewinności.
3. Zarzut trzeci: Przeinaczenie dowodu dotyczącego naruszenia prawa do dobrej administracji w rozumieniu art. 41 karty.
1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. 2018, L 295, s. 39).
2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. 2013, L 248, s. 1).
