Język postępowania: francuski(2022/C 340/23)
(Dz.U.UE C z dnia 5 września 2022 r.)
Sąd odsyłający
Cour de cassation
Strony w postępowaniu głównym
Strona wnosząca skargę kasacyjną: Bolloré logistics SA
Druga strona postępowania: Direction interrégionale des douanes et droits indirects de Caen,
Recette régionale des douanes et droits indirects de Caen,
Bolloré Ports de Cherbourg SAS
Pytania prejudycjalne
1) Czy art. 195, 217 i 221 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny 1 , zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiającym wspólnotowy system zwolnień celnych 2 , należy interpretować w ten sposób, że organy celne nie mogą żądać od solidarnego gwaranta zapłaty długu celnego, dopóki należności celne nie zostaną prawidłowo podane do wiadomości dłużnika?
2) a) Czy poszanowanie prawa do obrony, a w szczególności prawa do przedstawienia uwag przed każdym niekorzystnym aktem, które stanowi podstawową zasadę prawa Unii, oznacza, że gdy w braku zapłaty długu celnego w wyznaczonym terminie przez dłużnika dochodzi się jego pokrycia od gwaranta, organ celny musi uprzednio umożliwić gwarantowi skuteczne przedstawienie swojego stanowiska co do okoliczności, na których organ ten zamierza oprzeć swoją decyzję o dochodzeniu zapłaty od gwaranta?
b) Czy okoliczność, że dłużnik celny sam miał możliwość skutecznego przedstawienia swojego stanowiska przed powiadomieniem o należnościach celnych, ma wpływ na odpowiedź na pytanie 2a)?
c) W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie 2a), która ze wskazanych poniżej decyzji jest decyzją niekorzystną dla gwaranta i powinna być poprzedzona etapem wymiany kontradyktoryjnej: decyzja organu celnego o zaksięgowaniu należności i powiadomieniu o nich dłużnika celnego czy decyzja o dochodzeniu zapłaty od gwaranta?
