Język postępowania: angielski(2022/C 326/30)
(Dz.U.UE C z dnia 29 sierpnia 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: Pesticide Action Network Europe (PAN Europe) (Bruksela, Belgia) (przedstawiciel: adwokat A. Bailleux)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 27 kwietnia 2022 r. w przedmiocie oddalenia wniosku strony skarżącej o wszczęcie wewnętrznej procedury odwoławczej dotyczącej rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/2068 1 w zakresie, w jakim odracza ono wygaśnięcie zatwierdzenia dimoksystrobiny;
- obciążenie Komisji kosztami niniejszego postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.
1. Zarzut pierwszy, podniesiony tytułem żądania głównego, dotyczy konieczności stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji ze względu na fakt, że jej podstawą jest niezgodna z prawem interpretacja art. 17 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. (zwanego dalej "rozporządzeniem w sprawie środków ochrony roślin") 2 .
- strona skarżąca podnosi, że podstawą zaskarżonej decyzji jest interpretacja art. 17 rozporządzenia w sprawie środków ochrony roślin, która jest niezgodna z:
- przesłankami materialnymi ustanowionymi w art. 4, 5 i 21 oraz pkt 3.6.5. załącznika II do rozporządzenia w sprawie środków ochrony roślin i sformułowanymi w art. 9, 11, 168 i 191 TFUE oraz w art. 35 i 37 Karty praw podstawowych UE;
- wymogami celowościowymi sformułowanymi w art. 7, 9, 12, 14 i 15 rozporządzenia w sprawie środków ochrony roślin.
2. Zarzut drugi, podniesiony tytułem żądania ewentualnego, dotyczy konieczności zaprzestania stosowania art. 17 rozporządzenia w sprawie środków ochrony roślin, zgodnie z art. 277 TFUE, ponieważ jest on sprzeczny z zasadą ostrożności, z art. 9, 11, 168 i 191 TFUE oraz z art. 35 i 37 Karty praw podstawowych UE.
- strona skarżąca twierdzi się, że gdyby Trybunał uznał, że podstawą zaskarżonej decyzji (oraz rozporządzenia wykonawczego Komisji) jest prawidłowa interpretacja art. 17 rozporządzenia w sprawie środków ochrony roślin, należałoby stwierdzić, na podstawie art. 277, nieważność tego przepisu w ramach niniejszego postępowania, ponieważ byłby on sprzeczny z zasadą ostrożności, z art. 9, 11, 168 i 191 TFUE oraz art. 35 i 37 karty. W konsekwencji art. 17 nie mógłby stanowić prawidłowej podstawy prawnej zaskarżonej decyzji, której nieważność należy w związku z tym stwierdzić.
1 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/2068 z dnia 25 listopada 2021 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 540/2011 w odniesieniu do przedłużenia okresów zatwierdzenia substancji czynnych benfluralin, dimoksystrobina, fluazynam, flutolanil, mekoprop-P, mepikwat, metiram, oksamyl i piraklostrobina (Dz.U. 2021 L 421, s. 25).
2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (Dz.U. 2009 L 309, s. 1).
