Język postępowania: rumuński(2022/C 318/45)
(Dz.U.UE C z dnia 22 sierpnia 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: M. Escobar Gómez, E.A. Stamate, C. Valero, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Rumunia
Żądania strony skarżącej
- Stwierdzenie, że do dnia 3 października 2020 r. Rumunia uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 4 ust. 1 dyrektywy 2010/75/UE 1 ;
- obciążenie Rumunii kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Od roku 2014 do dnia 3 października 2020 r. S.C. CET Govora nr 2, S.C. Electrocentrale Deva (Mintia) nr 2 i S. C. Electrocentrale Deva (Mintia) nr 3 były eksploatowane bez ważnego pozwolenia środowiskowego spełniającego wymogi dyrektywy 2010/75. Władze rumuńskie przyznały, że te trzy instalacje były nadal eksploatowane bez ważnego pozwolenia środowiskowego do dnia 3 października 2020 r., lecz utrzymywały, iż owe instalacje były eksploatowane sporadycznie celem zapewnienia bezpieczeństwa krajowego systemu energetycznego.
Nie podjąwszy środków niezbędnych do zapewnienia, by S.C. CET Govora nr 2, S.C. Electrocentrale Deva (Mintia) nr 2 i S. C. Electrocentrale Deva (Mintia) nr 3 były eksploatowane na podstawie ważnego pozwolenia środowiskowego, Rumunia naruszyła art. 4 ust. 1 dyrektywy 2010/75.
W odniesieniu do argumentu dotyczącego sporadycznego eksploatowania instalacji mającego na celu zapewnienie bezpieczeństwa krajowego systemu energetycznego w dyrektywie 2010/75 nie przewidziano takiej możliwości ogólnego zwolnienia z wymogu posiadania pozwolenia środowiskowego, o którym mowa w art. 4 ust. 1 dyrektywy. Ponadto, zgodnie z orzecznictwem Trybunału, odpowiedzialność państwa członkowskiego za uchybienie zobowiązaniom ciążącym na nim na podstawie prawa Unii istnieje niezależnie od charakteru danego właściwego organu i wspomniane państwo nie może powoływać się na przepisy, praktyki lub sytuacje w jego wewnętrznym porządku prawnym dla uzasadnienia nieprzestrzegania zobowiązań wynikających z dyrektyw [Unii]. Rumunia nie może zatem powoływać się na sytuacje czysto wewnętrzne, takie jak upadłość podmiotów gospodarczych, czy spory dotyczące zawieszenia eksploatacji instalacji w celu uzasadnienia niewykonania zobowiązań ciążących na tym państwie na podstawie dyrektywy.
