Język postępowania: francuski(2022/C 311/28)
(Dz.U.UE C z dnia 16 sierpnia 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: Dexia Crédit Local (Paryż, Francja) (przedstawiciele: adwokaci H. Gilliams i J.-M. Gollier)
Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB)
Żądania
Skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji o numerze referencyjnym SRB/ES/2022/18 z dnia 11 kwietnia 2022 r. w sprawie obliczenia składek ex ante za 2022 r. na jednolity fundusz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji;
- obciążenie Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W uzasadnieniu skargi skarżąca podnosi pięć zarzutów.
1. Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia przez zaskarżoną decyzję art. 69 ust. 2 rozporządzenia nr 806/2014 1 ze względu na to, że ustala ona poziom docelowy na 2022 r. na jedną ósmą 1,6 % depozytów gwarantowanych w państwach członkowskich uczestniczących w SRF.
2. Zarzut drugi dotyczy niezgodności z prawem rozporządzenia delegowanego 2015/63 2 :
- z powodu naruszenia zasady proporcjonalności z uwagi na to, że obliczenie składek ex ante na SRF, po pierwsze, jest niezgodne z celami rozporządzenia nr 806/2014, po drugie, nie uwzględnia faktu, że skarżąca jest instytucją kredytową podlegającą upłynnieniu, która korzysta z gwarancji publicznej i w stosunku do której co do zasady nigdy nie dojdzie do skorzystania z SRF, oraz, po trzecie, czyni jej uporządkowaną likwidację bardziej kosztowną;
- z powodu naruszenia zasady równego traktowania z uwagi na to, że traktuje ono w identyczny sposób objęte gwarancją publiczną instytucje podlegające upłynnieniu oraz instytucje prowadzące działalność w sposób czynny.
3. Zarzut trzeci, podniesiony tytułem ewentualnym, dotyczy naruszenia przez SRB zasad proporcjonalności i równego traktowania z tych samych powodów co przedstawione w zarzucie drugim ze względu na to, że SRB nie przestrzegała tych zasad, stosując wobec skarżącej przepisy rozporządzenia delegowanego 2015/63 bez dostosowania.
4. Zarzut czwarty dotyczy braku podstawy prawnej art. 5, 69 i 70 rozporządzenia nr 806/2014 ze względu na to, że przyjęto je w oparciu o art. 114 TFUE, podczas gdy nie dotyczą one zbliżania ustawodawstw.
5. Zarzut piąty dotyczy braku podstawy prawnej art. 5, 69 i 70 rozporządzenia nr 806/2014 ze względu na to, że przyjęto je w oparciu o art. 114 TFUE, podczas gdy są to przepisy podatkowe.
