[Odesłanie prejudycjalne - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Artykuł 101 TFUE - Dyrektywa 2014/104/UE - Artykuły 10, 17 i 22 - Powództwa o odszkodowanie za naruszenia przepisów prawa konkurencji Unii Europejskiej - Termin przedawnienia - Wzruszalne domniemanie szkody - Ustalanie wysokości poniesionej szkody - Opóźniona transpozycja dyrektywy - Zastosowanie czasowe - Przepisy materialne i proceduralne]Język postępowania: hiszpański
(2022/C 303/02)
(Dz.U.UE C z dnia 8 sierpnia 2022 r.)
Sąd odsyłający
Audiencia Provincial de León
Strony w postępowaniu głównym
Wnoszące odwołanie: AB Volvo, DAF TRUCKS NV
Druga strona postępowania: RM
Sentencja
Artykuł 10 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/104/UE z dnia 26 listopada 2014 r. w sprawie niektórych przepisów regulujących dochodzenie roszczeń odszkodowawczych z tytułu naruszenia prawa konkurencji państw członkowskich i Unii Europejskiej, objęte przepisami prawa krajowego należy interpretować w ten sposób, że stanowi on przepis materialny w rozumieniu art. 22 ust. 1 tej dyrektywy i że jego czasowy zakres stosowania obejmuje powództwo o odszkodowanie, które dotyczy wprawdzie naruszenia prawa konkurencji, które ustało przed wejściem w życie rzeczonej dyrektywy, lecz zostało wniesione po wejściu w życie przepisów transponujących ją do prawa krajowego, o ile termin przedawnienia mający zastosowanie do tego powództwa na podstawie dawnych przepisów nie upłynął przed dniem upływu terminu transpozycji owej dyrektywy.
Artykuł 17 ust. 1 dyrektywy 2014/104 należy interpretować w ten sposób, że stanowi on przepis proceduralny w rozumieniu art. 22 ust. 2 tej dyrektywy i że jego czasowy zakres stosowania obejmuje powództwo o odszkodowanie, które dotyczy wprawdzie naruszenia prawa konkurencji, które ustało przed wejściem w życie rzeczonej dyrektywy, lecz zostało wniesione po dniu 26 grudnia 2014 r. i po wejściu w życie przepisów transponujących ją do prawa krajowego.
Artykuł 17 ust. 2 dyrektywy 2014/104 należy interpretować w ten sposób, że stanowi on przepis materialny w rozumieniu art. 22 ust. 1 tej dyrektywy i że jego czasowy zakres stosowania nie obejmuje powództwa o odszkodowanie, które wniesiono wprawdzie po wejściu w życie przepisów transponujących z opóźnieniem rzeczoną dyrektywę do prawa krajowego, ale dotyczy naruszenia prawa konkurencji, które ustało przed dniem upływu terminu jej transpozycji
