Język postępowania: portugalski(2022/C 266/11)
(Dz.U.UE C z dnia 11 lipca 2022 r.)
Sąd odsyłający
Tribunal da Relação de Lisboa
Strony w postępowaniu głównym
Wnoszący apelację: Super Bock Bebidas SA, AN, BQ
Druga strona postępowania: Autoridade da Concorrência
Pytania prejudycjalne
1) Czy wertykalne ustalanie cen minimalnych stanowi samo w sobie naruszenie ze względu na cel, które nie wymaga uprzedniej analizy wystarczającego stopnia szkodliwości porozumienia?
2) Czy w celu udowodnienia, że element "porozumienia" istnieje w naruszeniu polegającym na (milczącym) ustalaniu cen minimalnych wobec dystrybutorów, konieczne jest wykazanie w konkretnym przypadku, że dystrybutorzy stosowali w praktyce ustalone ceny, w szczególności za pomocą dowodu bezpośredniego?
3) Czy następujące okoliczności stanowią wystarczające przesłanki, aby uznać, że popełnione zostało naruszenie polegające na (milczącym) ustalaniu cen minimalnych wobec dystrybutorów:
i) przesłanie wykazów zawierających ceny minimalne i marże dystrybucyjne; ii) żądanie przedstawienia przez dystrybutorów informacji na temat cen sprzedaży; iii) skargi dystrybutorów (w przypadku gdy uważają oni, że narzucone im ceny odsprzedaży nie są konkurencyjne, lub stwierdzają, że konkurujący z nimi dystrybutorzy nie przestrzegają tych cen); iv) istnienie mechanizmów monitorowania cen (średnich cen minimalnych); oraz
v) istnienie środków odwetowych (przy czym nie wykazano ich stosowania in concreto)?
4) Czy w świetle art. 101 ust. 1 lit. a) TFUE, art. 4 lit. a) rozporządzenia nr 330/2010 1 , wytycznych Komisji Europejskiej w sprawie ograniczeń wertykalnych oraz orzecznictwa Unii można domniemywać, że porozumienie między dostawcą i jego dystrybutorami, ustalające (w sposób wertykalny) ceny minimalne i inne warunki handlowe mające zastosowanie do odsprzedaży, wykazuje wystarczający stopień szkodliwości dla konkurencji, z zastrzeżeniem analizy ewentualnych pozytywnych skutków gospodarczych wynikających z tej praktyki w rozumieniu art. 101 ust. 3 TFUE?
5) Czy jest zgodne z art. 101 ust. 1 lit. a) TFUE i orzecznictwem Unii Europejskiej orzeczenie sądu, w którym stwierdzono istnienie obiektywnego elementu "porozumienia" między dostawcą a dystrybutorami na podstawie wymienionych poniżej okoliczności:
i) ustalanie i narzucanie przez dostawcę wobec dystrybutorów w sposób regularny, powszechny i bez zmian w okresie trwania praktyki warunków handlowych, których dystrybutorzy muszą przestrzegać przy odsprzedaży towarów, które nabywają od dostawcy, w szczególności cen stosowanych wobec ich klientów, głównie w odniesieniu do cen minimalnych lub średnich cen minimalnych;
ii) informowanie o narzuconych cenach odsprzedaży ustnie lub pisemnie (pocztą elektroniczną);
iii) brak możliwości samodzielnego ustalania cen odsprzedaży przez dystrybutorów;
iv) zwyczajowa i powszechna praktyka, zgodnie z którą pracownicy dostawcy zwracają się (podczas rozmowy telefonicznej lub osobiście) do dystrybutorów o przestrzeganie wskazanych cen;
v) przestrzeganie w sposób powszechny przez dystrybutorów cen odsprzedaży ustalonych przez dostawcę (z wyjątkiem indywidualnych sprzeciwów) oraz sprawdzanie, czy zachowanie dystrybutorów na rynku jest ogólnie zgodne z warunkami ustalonymi przez dostawcę;
vi) okoliczność, że dystrybutorzy często sami zwracają się do dostawcy o wskazanie cen odsprzedaży, aby nie naruszać ustalonych warunków;
vii) ustalenie, że dystrybutorzy często skarżą się na ceny dostawcy, zamiast po prostu stosować inne ceny;
viii) ustalenie przez dostawcę (obniżonych) marż dystrybucyjnych i przyjęcie przez dystrybutorów założenia, że marże te odpowiadają poziomowi wynagrodzenia w ich działalności;
ix) stwierdzenie, że poprzez narzucenie niskich marży dostawca narzuca minimalną cenę odsprzedaży - w razie ich nieprzestrzegania marże dystrybucyjne mogą być ujemne;
x) polityka rabatów przyznawanych dystrybutorom przez dostawcę, biorąc pod uwagę ceny odsprzedaży rzeczywiście stosowane przez dystrybutorów, przy czym wcześniej ustalona przez dostawcę cena minimalna jest poziomem uzupełnienia zapasów w "sell out";
xi) konieczność przestrzegania przez dystrybutorów - biorąc pod uwagę w wielu przypadkach ujemną marżę dystrybucyjną - poziomów cen odsprzedaży narzuconych przez dostawcę; praktyka stosowania niższych cen odsprzedaży ma miejsce jedynie w bardzo konkretnych sytuacjach, gdy dystrybutorzy zwracają się do dostawcy o nowy rabat w "sell out";
xii) ustalanie przez dostawcę i przestrzeganie przez dystrybutorów maksymalnych rabatów, które powinny być stosowane wobec odpowiednich klientów i które prowadzą do minimalnej ceny odsprzedaży - w razie ich nieprzestrzegania marża dystrybucyjna może być ujemna;
xiii) bezpośredni kontakt dostawcy z klientami dystrybutorów i ustalanie warunków odsprzedaży, które są im następnie narzucane;
xiv) interwencja dostawcy z inicjatywy dystrybutorów, polegająca na tym, że dostawca decyduje o zastosowaniu określonych rabatów handlowych lub renegocjuje warunki handlowe odsprzedaży; oraz
xv) skierowany do dostawcy przez dystrybutorów wniosek o wyrażenie zgody na przeprowadzenie określonej transakcji pod pewnymi warunkami w celu zabezpieczenia ich marży dystrybucyjnej?
6) Czy porozumienie w sprawie ustalenia minimalnych cen odsprzedaży, mające wskazane cechy i obejmujące prawie całe terytorium kraju, może wpływać na wymianę handlową między państwami członkowskimi?
