[Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 2006/112/WE - Wspólny system podatku od wartości dodanej - Artykuł 30a pkt 1 - Pojęcie "bonu" - Artykuł 30a pkt 3 - Pojęcie "bonu różnego przeznaczenia" - Sprzedaż karty oferującej uprawnionemu z tego tytułu prawo do korzystania z szeregu usług turystycznych przez ograniczony czas]Język postępowania: szwedzki
(2022/C 237/14)
(Dz.U.UE C z dnia 20 czerwca 2022 r.)
Sąd odsyłający
Högsta förvaltningsdomstolen
Strony w postępowaniu głównym
Strona wnosząca odwołanie: Skatteverket
Druga strona postępowania: DSAB Destination Stockholm AB
Sentencja
Artykuł 30a dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą Rady (UE) 2016/1065 z dnia 27 czerwca 2016 r., należy interpretować w ten sposób, że instrument, który przyznaje uprawnionemu z tego tytułu prawo do korzystania z różnych usług w danym miejscu, przez ograniczony czas i do określonej wartości, może stanowić "bon" w rozumieniu art. 30a pkt 1 tej dyrektywy, nawet jeśli ze względu na ograniczony termin ważności tego instrumentu przeciętny konsument nie jest w stanie skorzystać ze wszystkich oferowanych usług. Wspomniany instrument stanowi "bon różnego przeznaczenia" w rozumieniu art. 30a pkt 3 rzeczonej dyrektywy, ponieważ podatek od wartości dodanej należny z tytułu tych usług nie jest znany w chwili emisji bonu.
