Język postępowania: duński(2022/C 191/29)
(Dz.U.UE C z dnia 10 maja 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: L. Gr0nfeldt i P. Messina, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Królestwo Danii
Żądania
- stwierdzenie, że, poprzez ograniczenie do 25 godzin maksymalnego czasu postoju na publicznych miejscach postoju znajdujących się wzdłuż duńskiej sieci autostradowej, Królestwo Danii uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy przepisów dotyczących swobody świadczenia usług transportowych przewidzianych w art. 1 ust. 8 i 9 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1072/2009 1 oraz
- obciążenie Królestwa Danii kosztami postępowania w sprawie.
Zarzuty i główne argumenty
Komisja podnosi, że ww. ograniczenie maksymalnego czasu postoju do 25 godzin, chociaż nie stanowi dyskryminacji bezpośredniej, stanowi jednak przeszkodę w swobodnym świadczeniu usług, ponieważ nie dotyczy duńskich i innych niż duńscy przewoźników drogowych w ten sam sposób. Kierowcom zatrudnionym przez przewoźników innych niż duńscy trudniej jej wywiązać się z ciążących na nich obowiązków w zakresie przestrzegania okresów prowadzenia pojazdu i odpoczynku, jakie wynikają z prawa Unii, a w szczególności z rozporządzenia (WE) nr 561/2006 2 , niż kierowcom zatrudnionym przez duńskich przewoźników posiadających centra operacyjne w Danii, do których kierowcy ci mogą wrócić i parkować swe pojazdy w okresie odpoczynku.
Zdaniem Komisji ograniczenie to nie może być uzasadnione przywołanymi przez Danię celami polegającymi na zapewnieniu, że kierowcy będą mieli większe możliwości skorzystania z przerw w pracy i krótszych okresów wypoczynku, że nie będzie dochodziło do niezgodnego z prawem i niebezpiecznego dla ruchu postoju na parkingach przy autostradzie, że na parkingach będą panowały należyte warunki, dzięki którym nie będą tam występować negatywne skutki długotrwałego postoju oraz że chronione będą zarówno środowisko naturalne, jak i warunki pracy kierowców, ponieważ ograniczenie to nie jest odpowiednie do osiągnięcia tych celów i wykracza poza to, co jest niezbędne do ich osiągnięcia.
1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1072/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wspólnych zasad dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych (Dz.U. 2009, L 300, s. 72).
2 Rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz.U. 2006, L 102, s. 1).
