Język postępowania: portugalski(2022/C 148/13)
(Dz.U.UE C z dnia 4 kwietnia 2022 r.)
Sąd odsyłający
Supremo Tribunal de Justiça.
Strony w postępowaniu głównym
Strona wnosząca skargę kasacyjną: Strong Charon, Soluções de Segurança, S.A.
Druga strona postępowania: 2045-Empresa de Segurança, S.A., FL
Pytania prejudycjalne
1) Czy można stwierdzić, że brak stosunku umownego między następującymi po sobie usługodawcami stanowi przesłankę świadczącą o tym, że nie doszło do przejęcia w rozumieniu dyrektywy 2001/23/WE 1 , mimo iż - podobnie jak inne przesłanki - przesłanka ta nie jest sama w sobie decydująca i nie powinna być rozpatrywana odrębnie (wyrok z dnia 11 marca 1997 r., Ayse Suzen, C-13/95, pkt 11) 2 ?
2) Czy w przypadku działalności takiej jak ochrona obiektów przemysłowych - w której nowy usługodawca przejął tylko jednego z czterech pracowników wchodzących w skład jednostki gospodarczej (w związku z czym nie przejął większości pracowników), brak jest okoliczności faktycznych pozwalających na stwierdzenie, że dany pracownik posiadał szczególne kompetencje i szczególną wiedzę, tak że można by uznać, iż zasadnicza część personelu, pod względem kompetencji, została przeniesiona na usługodawcę i nie zostały przeniesione żadne składniki niematerialne - można stwierdzić, że nie dochodzi do przejęcia jednostki gospodarczej, nawet jeśli klient nadal oddaje do dyspozycji nowego usługodawcy określony sprzęt (alarmy, telewizję przemysłową, komputer), zważywszy, po pierwsze, na stosunkowo niską wartość gospodarczą inwestycji, jaką ten sprzęt stanowi w całej operacji, a po drugie na to, że żądanie od klienta wymiany owego sprzętu nie byłoby racjonalne z ekonomicznego punktu widzenia (wyrok z dnia 27 lutego 2020 r., Grafe i Pohle, C-298/18, pkt 32) 3 ?
3) Jeżeli "kwestię tę powinien ocenić w konkretnym przypadku sąd krajowy w świetle kryteriów wypracowanych przez Trybunał [(...) wyrok z dnia 7 sierpnia 2018 r., Colino Siguenza, C-472/16, EU:C:2018:646, pkt 45 4 ][;] (wyrok Grafe i Pohle, pkt 27)], a także celów dyrektywy 2001/23, wymienionych między innymi w jej motywie 3", czy należy wziąć pod uwagę, że wspomniana "[d]yrektywa [...] nie ma na celu wyłącznie ochrony interesów pracowników przy przejęciu przedsiębiorstwa, lecz powinna zapewnić sprawiedliwe wyważenie z jednej strony interesów pracowników, a z drugiej strony - interesów przejmującego" (pkt 26 wyroku ISS Facility Services NV z dnia 26 marca 2020 r. w sprawie C-344/18 5 , w którym powtórzono stwierdzenie zawarte już w wyroku Alemo-Herron z dnia 18 lipca 2013 r., C-426/11 6 , pkt 25)?
