Język postępowania: niemiecki(2021/C 490/55)
(Dz.U.UE C z dnia 6 grudnia 2021 r.)
Strony
Strona skarżąca: Alexander Zaytsev (Mińsk, Białoruś) (przedstawiciel: adwokat A. Shmagin)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Skarżący wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji wykonawczej Rady (WPZiB) 2021/1002 z dnia 21 czerwca 2021 r. w sprawie wykonania decyzji 2012/642/WPZiB dotyczącej środków ograniczających w związku z sytuacją na Białorusi (Dz.U. 2021, L 219I, s. 70) oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2021/997 z dnia 21 czerwca 2021 r. w sprawie wykonania art. 8a ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 765/2006 dotyczącego środków ograniczających wobec Białorusi
(Dz.U. 2021, L 219I, s. 3) w zakresie, w jakim odnoszą się one do skarżącego;
- obciążenie strony pozwanej kosztami poniesionymi przez skarżącego.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi skarżący podnosi następujące zarzuty.
1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia
- Uzasadnienie umieszczenia skarżącego w wykazach ujętych w załączniku do zaskarżonych aktów prawnych nie odpowiada wymaganiom wynikającym z art. 296 akapit drugi TFUE. Jest ono niejasne i pozbawione szczegółów. Takie podstawy jak "dostęp do rodziny Łukaszenki" i "uzyskiwanie lukratywnych kontraktów dla swoich przedsiębiorstw" oraz uzasadnienie, zgodnie z którym skarżący był wspierany przez Wiktara Łukaszenkę, są zbyt ogólne i nieokreślone. Twierdzenie, że przedsiębiorstwo Bremino Grupp OOO, w którym skarżący rzeczywiście ma udziały, otrzymywało niedozwolone wsparcie państwa na rozwój specjalnej strefy ekonomicznej "Bremino-Orsza" lub "wiele przywilejów finansowych i podatkowych", jest zbyt niedokładne, aby zrozumieć, w jaki sposób obsługa tej strefy gospodarczej różni się od obsługi innych wolnych stref ekonomicznych istniejących na Białorusi.
2. Zarzut drugi dotyczący oczywistych błędów w odniesieniu do stanu faktycznego i oceny
- Strona pozwana w sposób oczywisty oparła się na niewłaściwej podstawie faktycznej. Skarżący nigdy nie był asystentem Wiktara Łukaszenki. Skarżący i kontrolowane przez niego przedsiębiorstwa nie otrzymywali wsparcia od Wiktara Łukaszenki. Przedsiębiorstwo Bremino Grupp OOO nigdy nie otrzymywało jakichkolwiek szczególnych przywilejów ze względu na rzekome relacje jego wspólników z rodziną prezydenta Białorusi. Skarżący nie jest także właścicielem Sohra Group OOO, lecz tylko wspólnikiem mniejszościowym. Ponadto przedsiębiorstwu Sohra Group OOO nie przyznano szczególnych praw do dystrybucji w odniesieniu do państw Zatoki Perskiej i państw afrykańskich.
3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia przysługujących skarżącemu prawa do obrony i prawa do skutecznej ochrony
sądowej
- Strona pozwana nie powiadomiła skarżącego o planowanym umieszczeniu i nie umożliwiła mu przedstawienia przed opublikowaniem decyzji o wprowadzeniu wobec niego środków ograniczających dowodów na odparcie zarzutów.
4. Zarzut czwarty dotyczący nieproporcjonalności środków ograniczających
- Zaskarżone akty prawne stanowią nieuzasadnione i nieproporcjonalne naruszenie przysługujących skarżącemu praw podstawowych, w szczególności jego prawa własności, prawa do prowadzenia działalności gospodarczej i prawa do poszanowania dobrego imienia na podstawie art. 16 i 17 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.
