Parlament Europejski,- uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/53/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich dotyczących udostępniania na rynku urządzeń radiowych i uchylającą dyrektywę 1999/5/WE 1 ,
- uwzględniając protokół ustaleń w sprawie ujednolicenia możliwości ładowania telefonów komórkowych z dnia 5 czerwca 2009 r.,
- uwzględniając protokół ustaleń w sprawie przyszłych wspólnych rozwiązań dotyczących ładowania smartfonów z dnia 20 marca 2018 r.,
- uwzględniając sprawozdanie Komisji z dnia 11 listopada 2018 r. dotyczące funkcjonowania dyrektywy 2014/53/UE w sprawie urządzeń radiowych (COM(2018)0740),
- uwzględniając art. 132 ust. 2 i 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że jednolity rynek był i pozostaje podstawą sukcesu gospodarczego Europy, fundamentem europejskiej integracji oraz motorem wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy;
B. mając na uwadze, że jednolity rynek nie wykorzystuje w pełni swojego potencjału, a dalsze rozdrobnienie rynku ładowarek do telefonów komórkowych oraz innych małych i średnich urządzeń elektronicznych przekłada się na wzrost ilości odpadów elektronicznych i frustrację konsumentów;
C. mając na uwadze, że przy zakupie nowych urządzeń konsumenci wciąż muszą nabywać różne ładowarki od różnych sprzedawców, jak również muszą nabywać nową ładowarkę przy zakupie nowego urządzenia od tego samego sprzedawcy;
D. mając na uwadze, że od ponad 10 lat posłowie do Parlamentu Europejskiego domagają się wprowadzenia uniwersalnej ładowarki do przenośnych urządzeń radiowych, w tym telefonów komórkowych, tabletów, czytników e-książek, inteligentnych aparatów fotograficznych, elektroniki ubieralnej oraz innych urządzeń elektronicznych średniej i małej wielkości; mając na uwadze, że Komisja Europejska wielokrotnie odraczała przyjęcie aktu delegowanego uzupełniającego dyrektywę 2014/53/UE w sprawie urządzeń radiowych;
E. mając na uwadze, że terminowe wdrożenie przyjętego ustawodawstwa UE poprzez konkretne kroki ustawodawcze ma zasadnicze znaczenie dla wiarygodności Unii Europejskiej w oczach jej obywateli i na arenie międzynarodowej;
F. mając na uwadze, że dobrowolne porozumienia między podmiotami branżowymi, chociaż znacząco zmniejszają liczbę rodzajów ładowarek dostępnych na rynku, okazały się nieskuteczne, jeśli chodzi o osiągnięcie wspólnego rozwiązania w odniesieniu do ładowarek, a konsumentom w dalszym ciągu są oferowane w sprzedaży różne rodzaje ładowarek;
G. mając na uwadze, że co roku na świecie wytwarza się około 50 mln ton odpadów elektronicznych, czyli średnio ponad 6 kg na osobę; mając na uwadze, że w 2016 r. w Europie wytworzono łącznie 12,3 mln ton odpadów elektronicznych, co odpowiada średnio 16,6 kg na mieszkańca 2 ; mając na uwadze, że stanowi to niepotrzebny ślad środowiskowy, który można zredukować;
H. mając na uwadze, że Parlament Europejski zaapelował w ramach Europejskiego Zielonego Ładu o ambitny nowy plan działania w sprawie gospodarki o obiegu zamkniętym, mający na celu zmniejszenie całkowitego wpływu produkcji i konsumpcji w UE na środowisko i zużycie zasobów, przy czym kluczowymi priorytetami będą efektywne gospodarowanie zasobami, zerowe zanieczyszczenie i zapobieganie powstawaniu odpadów;
I. mając na uwadze, że tendencje konsumenckie w ciągu ostatnich 10 lat wskazują na coraz częstsze posiadanie wielu urządzeń i krótkie cykle życia niektórych urządzeń radiowych, np. smartfonów; mając na uwadze, że starsze urządzenia często są wymieniane, ponieważ postrzegane są jako niemodne; mając ponadto na uwadze, że takie tendencje prowadzą do wytwarzania dodatkowych odpadów elektronicznych, np. ładowarek;
J. mając na uwadze, że konsumenci posiadają, używają i często noszą ze sobą wiele różnych ładowarek do podobnych urządzeń zasilanych przez baterie; mając na uwadze, że obecna nadmierna podaż ładowarek powoduje tym samym nadmierne koszty i niedogodności dla konsumentów oraz niepotrzebny ślad środowiskowy;
K. mając na uwadze, że obecnie ludzie polegają na swoich urządzeniach przenośnych w licznych codziennych sytuacjach, szczególnie w nagłych wypadkach lub podczas podróży, również ze względu na brak publicznych telefonów; mając na uwadze, że ludzie korzystają z telefonów komórkowych, które można łatwo i szybko naładować, aby uzyskać szybki dostęp do podstawowych usług i ważnych narzędzi, takich jak środki płatnicze, wyszukiwarki, urządzenia nawigacyjne itp; mając na uwadze, że urządzenia przenośne są niezbędnym narzędziem pełnego uczestniczenia w życiu społecznym;
1. zdecydowanie podkreśla, że UE musi pilnie podjąć działania regulacyjne w celu zmniejszenia odpadów elektronicznych, umożliwienia konsumentom dokonywania zrównoważonych wyborów oraz pełnego uczestnictwa w sprawnym i dobrze funkcjonującym rynku wewnętrznym;
2. wzywa Komisję do przedstawienia i opublikowania bez dalszej zwłoki wyników oceny skutków wprowadzenia uniwersalnej ładowarki do telefonów komórkowych i innych kompatybilnych urządzeń w celu zaproponowania wiążących przepisów;
3. podkreśla potrzebę pilnego przyjęcia standardu uniwersalnej ładowarki do przenośnych urządzeń radiowych, aby uniknąć dalszego rozdrobnienia rynku wewnętrznego;
4. w związku z tym wzywa Komisję do niezwłocznego podjęcia działań na rzecz wprowadzenia wspólnej ładowarki poprzez przyjęcie do lipca 2020 r. aktu delegowanego uzupełniającego dyrektywę 2014/53/UE w sprawie urządzeń radiowych, określającego standard uniwersalnej ładowarki do telefonów komórkowych i innych urządzeń radiowych małej lub średniej wielkości oraz, w razie potrzeby, poprzez przyjęcie najpóźniej do lipca 2020 r. środka ustawodawczego;
5. zwraca uwagę, że Komisja, nie utrudniając innowacji, powinna zapewnić regularne analizowanie ram prawnych dotyczących wspólnej ładowarki w celu uwzględnienia postępu technicznego; ponownie podkreśla znaczenie badań naukowych i innowacji w tej dziedzinie dla doskonalenia istniejących technologii i opracowywania nowych;
6. uważa, że stosowanie technologii ładowania bezprzewodowego zapewnia dodatkowe potencjalne korzyści, takie jak ograniczenie ilości odpadów elektronicznych; podkreśla, że w wielu telefonach komórkowych już stosuje się bezprzewodowe metody ładowania i że należy uniknąć rozdrobnienia w tym obszarze; w związku z tym wzywa Komisję do podjęcia działań, aby jak najlepiej zapewnić interoperacyjność różnych ładowarek bezprzewodowych z różnymi przenośnymi urządzeniami radiowymi;
7. przypomina, że zgodnie z rozporządzeniem w sprawie normalizacji 3 europejskie organizacje normalizacyjne muszą ułatwiać uczestnictwo odpowiednich zainteresowanych stron, do których należą w tym kontekście organizacje MŚP, organizacje ekologiczne, osoby niepełnosprawne, osoby starsze i konsumenci;
8. uważa, że Komisja powinna rozważyć podjęcie inicjatyw ustawodawczych mających na celu zwiększenie liczby kabli i ładowarek zbieranych i poddawanych recyklingowi w państwach członkowskich;
9. wzywa Komisję do dopilnowania, by konsumenci nie musieli wraz z każdym nowym urządzeniem kupować nowych ładowarek, co pozwoli zmniejszyć ilość produkowanych co roku ładowarek; uważa, że strategie rozdziału umożliwiłyby osiągnięcie większych korzyści dla środowiska; podkreśla jednocześnie, że każdy środek mający na celu rozdział powinien zapobiec potencjalnie wyższym cenom dla konsumentów; podkreśla ponadto, że strategie rozdziału powinny zostać wprowadzone wraz z rozwiązaniem kwestii uniwersalnej ładowarki, gdyż w przeciwnym razie cele dyrektywy nie zostaną osiągnięte;
10. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.
