Język postępowania: niemiecki(2021/C 320/59)
(Dz.U.UE C z dnia 9 sierpnia 2021 r.)
Strony
Strona skarżąca: Portigon AG (Düsseldorf, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci D. Bliesener, V. Jungkind i F. Geber)
Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji pozwanej z dnia 14 kwietnia 2021 r. w sprawie obliczenia składek ex ante na rzecz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji za 2021 r. (SRB/ES/2021/22) w zakresie, w jakim decyzja ta dotyczy skarżącej;
- zawieszenie postępowania na podstawie art. 69 lit. c) i d) regulaminu postępowania przed Sądem do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia lub w inny sposób zakończenia postępowań w sprawach skarg T-413/18 1 , T-481/19 2 , T-339/20 3 oraz T-424/20 4 i C-664/20 P 5 ;
- obciążenie pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi następujące zarzuty.
1. Zarzut pierwszy: naruszenie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 6 , rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2015/81 7 i TFUE poprzez żądanie wniesienia składek na rzecz funduszu od skarżącej
- Pozwana niesłusznie nałożyła na skarżącą obowiązek wniesienia składek na rzecz funduszu, ponieważ rozporządzenie nr 806/2014 i dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE 8 nie przewidują obowiązku wnoszenia składek przez instytucje w likwidacji.
- Prawodawca nie powinien był opierać obowiązku wnoszenia składek na art. 114 TFUE z powodu braku związku z rynkiem wewnętrznym. Ogólnounijne zharmonizowane rozporządzenia w sprawie składek nie ułatwiały korzystania z podstawowych swobód ani nie utrudniały zauważalnych zakłóceń konkurencji w odniesieniu do instytucji wycofujących się z rynku.
- Pozwana niesłusznie nałożyła na skarżącą obowiązek wnoszenia składek, ponieważ instytucja ta nie jest narażona na ryzyko, likwidacja na podstawie rozporządzenia (UE) nr 806/2014 jest wykluczona, a instytucja nie ma znaczenia dla stabilności systemu finansowego.
- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/63 9 narusza art. 114 TFUE oraz art. 103 ust. 7 dyrektywy 2014/59/UE jako podstawową regulację dotyczącą obliczania składek (art. 290 ust. 1 zdanie drugie TFUE).
2. Zarzut drugi: naruszenie art. 41 ust. 2 lit. c) i art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "kartą"), ponieważ metoda obliczania nie pozwala na pełne uzasadnienie obliczenia składki. Rozporządzenie delegowane (UE) 2015/63 jest częściowo bezskuteczne.
3. Zarzut trzeci: naruszenie art. 16 i 20 karty, ponieważ ze względu na szczególną sytuację skarżącej zaskarżona decyzja narusza ogólną zasadę równego traktowania i podstawowe prawo do swobody przedsiębiorczości.
4. Zarzut czwarty: naruszenie istotnych wymogów proceduralnych oraz potencjalnie art. 5 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/81, ponieważ nie ma pewności, czy decyzja SRB została potwierdzona. Ponadto pozwana niedostatecznie wyjaśniła stan faktyczny, nie wysłuchała skarżącej przed wydaniem decyzji SRB i niedostatecznie uzasadniła swoją decyzję.
5. Zarzut piąty (pomocniczo): naruszenie art. 69 ust. 1 rozporządzenia nr 806/2014 poprzez zawyżenie kwoty docelowej, gdyż pozwana powinna była ustalić kwotę docelową na poziomie maksymalnie 55.000.000.000 EUR.
6. Zarzut szósty (pomocniczo): naruszenie art. 70 ust. 2 rozporządzenia nr 806/2014 w związku z art. 103 ust. 7 dyrektywy 2014/59/UE, ponieważ przy obliczaniu kwoty składki pozwana powinna była wyłączyć zobowiązania wolne od ryzyka z istotnych zobowiązań.
7. Zarzut siódmy (pomocniczo): naruszenie art. 70 ust. 6 rozporządzenia nr 806/2014 w związku z art. 5 ust. 3 i 4 rozporządzenia delegowanego nr 2015/63, ponieważ pozwana błędnie obliczyła wysokość składek skarżącej na podstawie podejścia brutto w odniesieniu do umów na instrumenty pochodne.
8. Zarzut ósmy (pomocniczo): naruszenie art. 70 ust. 6 rozporządzenia nr 806/2014 w związku z art. 6 ust. 8 lit. a) rozporządzenia delegowanego nr 2015/63, ponieważ pozwana błędnie uznała skarżącą za instytucję podlegającą reorganizacji.
1 Dz.U. 2018, C 294, s. 41.
2 Dz.U. 2019, C 305, s. 60.
3 Dz.U. 2020, C 240, s. 34.
4 Dz.U. 2020, C 279, s. 70.
5 Dz.U. 2021, C 44, s. 35.
6 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiające jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. 2014, L 225, s. 1).
7 Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2015/81 z dnia 19 grudnia 2014 r. określające jednolite warunki stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 w odniesieniu do składek ex ante wnoszonych na rzecz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (Dz.U. 2015, L 15, s. 1).
8 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/EU oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. 2014, L 173, s. 190).
9 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/63 z dnia 21 października 2014 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE w odniesieniu do składek ex ante wnoszonych na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (Dz.U. 2015, L 11, s. 44).
