Język postępowania: niemiecki(2021/C 310/17)
(Dz.U.UE C z dnia 2 sierpnia 2021 r.)
Strony
Wnosząca odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: T.S. Bohr und B. Mongin, pełnomocnicy)
Pozostali uczestnicy postępowania: KM, Parlament Europejski, Rada Unii Europejskiej
Żądania wnoszącej odwołanie
- uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 24 marca 2011 r. (siódma izba), KM / Komisja, w sprawie T-374/20;
- oddalenie skargi;
- obciążenie drugiej strony postępowania kosztami postępowania w pierwszej instancji;
- obciążenie drugiej strony postępowania kosztami postępowania odwoławczego
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie odwołania Komisja podnosi trzy zarzuty.
W ramach zarzutu pierwszego Komisja podnosi naruszenie prawa w odniesieniu do kryteriów oceny zgodności z prawem rozstrzygnięć dokonanych przez prawodawcę oraz naruszenie obowiązku uzasadnienia. Sąd jej zdaniem odstąpił od zasady, zgodnie z którą ocena zgodności z prawem aktu Unii w świetle praw podstawowych nie może opierać się na twierdzeniach dotyczących skutków wywołanych przez ten akt w indywidualnym przypadku; niezgodność z prawem przepisu regulaminu pracowniczego nie może opierać się na "niewłaściwym" charakterze rozstrzygnięcia prawodawcy; Sąd z naruszeniem zasad określonych w wyroku z dnia 19 grudnia 2019 r. w sprawie C-460/18 P 1 nie uwzględnił ogółu elementów cechujących obie sytuacje podlegające porównaniu.
W ramach zarzutu drugiego Komisja podnosi naruszenie prawa przy wykładni zasady niedyskryminacji ze względu na wiek, według której to wykładni sytuacje wskazane w art. 18 i 20 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego są porównywalne. Data zawarcia związku małżeńskiego nie jest jedynym kryterium odróżniającym art. 18 od art. 20 załącznika VIII. Różnica opiera się na pewnej liczbie czynników, których uwzględnienia Sąd odmówił; Sąd powinien był uwzględnić cel przewidzianego w art. 18 i 20 warunku minimalnego czasu trwania małżeństwa, co wyraźnie ukazałoby różnice między nimi; ten sam wniosek dotyczy dyskryminacji ze względu na wiek.
Wreszcie, w ramach zarzutu trzeciego Komisja podnosi naruszenie prawa przy wykładni art. 52 ust. 1 karty praw podstawowych 2 oraz kilka naruszeń obowiązku uzasadnienia. Po pierwsze, dopuszczono się naruszenia prawa przy wykładni art. 52 ust. 1 karty praw podstawowych, według której to wykładni skutki śmierci urzędnika dla żyjącego małżonka nie należy różnicować w zależności od tego, czy związek małżeński został zawarty przed odejściem ze służby czy po tym odejściu; po drugie, Sąd naruszył prawo przy wykładni celu zapobiegania nadużyciom oraz naruszył obowiązek uzasadnienia.
