[Odesłanie prejudycjalne - Pomoc państwa - Sektor rolny - Ubój zwierząt dotkniętych chorobami zakaźnymi - Odszkodowanie przysługujące hodowcom - Obowiązki zgłoszenia i standstill - Artykuł 108 ust. 3 TFUE - Pojęcia "pomocy istniejącej" i "nowej pomocy" - Rozporządzenie (WE) nr 659/1999 - Wyłączenia według kategorii pomocy - Rozporządzenie (UE) nr 702/2014 - Pomoc de minimis - Rozporządzenie (UE) nr 1408/2013]Język postępowania: włoski
(2021/C 278/04)
(Dz.U.UE C z dnia 12 lipca 2021 r.)
Sąd odsyłający
Corte suprema di cassazione
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Azienda Sanitaria Provinciale di Catania
Strona przeciwna: Assessorato della Salute della Regione Siciliana
przy udziale: AU
Sentencja
Artykuł 108 ust. 3 TFUE należy interpretować w ten sposób, że wprowadzony przez państwo członkowskie środek mający na celu finansowanie przez okres trwający kilka lat, w kwocie wynoszącej 20 mln EUR, po pierwsze, odszkodowania na rzecz hodowców, którzy zostali zmuszeni do uboju zwierząt dotkniętych chorobami zakaźnymi, a po drugie, honorariów należnych lekarzom weterynarii wykonującym wolny zawód, którzy wykonywali działania sanitarne, powinien podlegać procedurze uprzedniej kontroli przewidzianej w tym przepisie, jeżeli środek ten nie jest objęty decyzją zatwierdzającą wydaną przez Komisję Europejską, chyba że spełnia on warunki określone w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 702/2014 z dnia 25 czerwca 2014 r. uznającym niektóre kategorie pomocy w sektorach rolnym i leśnym oraz na obszarach wiejskich za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 [TFUE] lub warunki określone w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 [TFUE] do pomocy de minimis w sektorze rolnym.
